Unga Ísland - 01.09.1938, Blaðsíða 13

UNGA ÍSLAND
101
Góð og gagnleg bók.
Nýlega barst mér í hendur bók eft-
ri dr. Símon Jóh. Ágústsson, er heitir:
Leikir og leikföng. Þegar ég hafði les-
ið bókina, léði ég hana kunningja
mínum, sem er mesti barnakarl, og
hefir stundum haft mig með í ráðum,
þegar hann þurfti að kaupa eitthvað
handa krökkunum sínum. Þessi kunn-
ingi minn kom aftur með bókina eftir
2 daga og þakkaði mjer mjög vel fyr-
ir lánið á henni. Sagðist hann vera bú-
inn að lesa bókina tvisvar og nú væri
hann búinn að kaupa hana, því að hún
skyldi framvegis vera ráðgjafi sinn og
leiðbeinandi um val á þeim leikföng
um, er hann þyrfti að sjá fyrir.
í þessari bók dr. Símonar er fróð-
leikur — hverjum manni skiljanlegur
— sem ætti að geta orðið til þess, að
fólkið gerði sér frekar far um að skilja
börnin. Það mundi svo leiða til þess, að
litið yrði öðrum augum á óþægð þeirra
en alment gerist. Þá mun og óhætt að
fullyrða, að með því að fara eftir ráð-
um bókarinnar, mundi hinni ófull-
nægðu starfsþörf barnanna, sem oft
kemur fram í óþægð og prakkaraskap,
verða beint inn á hollari brautir, öllum
hiutaðeigendum til heilla og ánægju.
Það er ekki nóg að lesa þessa bók
einu sinni. Fólk, sem á eða hefir umsjón
með ungum börnum, þarf að eiga hana
og leita þar ráða. Bókin getur verið
einskonar hjálp í viðlögum.
Vandað hefir verið til bókarinnar,
bæði að efni og frágangi. í henni eru
30 myndir, sem skýra ágætlega það
efni, sem höfundurinn tekur til með-
ferðar.
Ég er viss um það, að með því að
fylgja leiðbeiningum bókarinnar um
val og kaup á leikföngum, þá sparast
á svipstundu verð bókarinnar og börnin
fá leikföng, sem þau geta unað lengi
við.
Helgi Elíasson.
virtist láta meðaumkun sína í ljósi.
Hundurinn tók nú að sér að lækna
sjúklinginn. Hann sleikti hálsinn á
kisu í sífellu, en hún sneri höfðinu
þannig, að gera honum aðstöðuna
hægari. Þetta lét hundurinn ganga
með hvíldum, í nálega sólarhring. Að
lokum fann hann eitthvað hart snerta
tunguna. Hann reyndi að ná í það með
tönnunum, og honum tókst það að lok-
um. Hann rykkti út nálinni, sem hafði
stungist þarna út um hálsinn á kisu. Á-
horfandi að þessari lækningaaðferð
tók nú við, og dróg spottann út úr háls-
Ég sá eitt sinn hest, með fleiður á
baki, velta sér upp úr moldarflagi.
Við þetta komst mold ofan í sárið.
Hélt ég að hún mundi tefja fyrir að
sárið greri. En svo varð ekki. Hestur-
inn varð albata á fáum dögum, jafn-
vel þó að hér væri aðeins um ,,hrossa-
lækning" að ræða.
Fleiri dæmi þessu lík mætti nefna,
sem benda á að sum dýr, að minnsta
kosti, virðast bera skyn á lækningar,
og reyna sjálf að hjálpa sér og af-
kvæmi sínu til að bæta úr neyð sinni
og sársauka.
mum.
G. D.