Unga Ísland - 01.03.1939, Blaðsíða 16

40
Sagan af rísanum frá
Gullskógaríandi
Einu sinni voru konungur og drottn-
ing í ríki sínu, þau áttu þrjár dætur,
sem hétu Ása, Signý og Helga. Unni
konungur tveimur eldri dætrunum mik-
ið, en Helgu öllu minna. Eins var með
systur hennar, að þær höfðu horn í
síðu hennar, en aftur á móti þótti drottn-
ingunni vænt um Helgu. Fn Helga
naut ekki móður sinnar lengi, því að
drottningin tók sótt og andaðist með-
an Helga var barn. Var það mikill
missir fyrir Helgu og varð hún nú al-
veg útundan.
Þannig liðu nokkur ár.
Þá bar það við einu sinni, sem oftar,
að konungurinn fór að heiman að
heimta skatta af þegnum sínum. Áður
en hann fór, báðu eftirlætisdætur hans
hann að leyfa sér að baða sig í undra-
lauginni hans, meðan hann væri að
heiman. lævfði konungur bað, kvaddi
síðan dætur sínar og lagði af stað.
Víkur nú sögunni að konungsdætr-
un og töfralauginni. Laugin hafði bá
töfra að hver. sem var að baða sig í
henni hit-ti óskastundina.
Þá sögu höfðu konungsdætur hevrt.
að í landi bví, er Gullskógarland nefnd-
ist. bvggi risi einn mikill og ófrvnileg-
ur. hefði hann dordingul ofan á bringu.
Daginn eftir að konungur fór að
heiman. fóru bær Ása og Signv að
beða. sig í töfralauvirmi. Þá bað Helga
tiw aíS lofa, róv pfS híifSp sig líka. —
T evfðu bær henni að fara ofan í kald-
asta hennið á lauginni, bví að bar
hugðu bær að enginn töframáttur
mundi búa.
Tókú nú konungsdætur að mæla fram
-------------- UNGA ÍSLAND
óskir sínar. Ása og Signý óskuðu að
faðir þeirra kæmi heim með unga og
fríða konungssyni sem mannsefni
handa þeim, en þegar brúðkaupsveisla
þeirra stæði sem hæst, kæmi risinn frá
Gullskógarlandi og bæði Helgu. En
Helgu brá svo við, að hún óskaði, að
um leið og risinn sækti sig, þá dittu
konungssynir þeirra dauðir niður af
bekkjunum.
Líður nú að því að konungur kemur
hoim aftur. Iíefur hann báða konungs-
synina með sér. Var nú efnt til brúð-
kaups og búin ríkuleg veisla. Fór alt
vel fram og tíðindalaust þangað til
veislugleðin stóð sem hæst, þá voru
barin þrjú þung högg á hallarhurðina.
Var þar þá kominn risinn frá Gullskóg-
arlandi, að biðja um Helgu. Fékk hann
hana þegar.
Varð Helga nú að fara með risan-
um. Fylgdust þau að ofan að sjónum.
en þar beið þeirra bátur. Risinn segir
nú við Helgu að hún verði að kyssa
sig ef hún vilji að hann beri hana út í
bátinn.
Lítið þótti Helgu risinn kyssilegur
og tekur hún það ráð, að hún ýtir dor-
dinglinum frá með svuntuhorninu sínu
og kyssir risann svo á munninn. Bar
hann svo Helgu út í bátinn og reri til
skips. Varð nú Helga að kyssa risann
í annað sinn, þegar hann bar hana úr
bátnum upp á skipið. Hafði hún hina
sömu aðferð og í fyrra skiftið. Vatt nú
risinn upp segl og sigldi heim í Gull-
skógarland. Létti hann akkerum, og
verður Helga enn að kyssa hann þegar
hann bar hana á land.
Bregður Helgu nú í brún, er hún er
stigin á land. Þar er ekkert að siá nema
gull, hvert sem hún lítur. Fylgir ris-
inn henni nú gegnum fagran skóg, all-