Unga Ísland - 01.05.1939, Blaðsíða 12
70
Nú var það æska 20. aldarinnar sem
lagði leið sína um dalinn og rauf morg-
unkyrrðina með söng og léttum hlátra-
sköllum.
Við gengum sunnan í Skriðufellinu,
sem nú er orðið klætt lágvöxnum birki-
skógi.
Á móti okkur lagði sterka angan frá
hálflaufguðu birkinu.
Nú hefir Skógrækt ríkisins keypt
Skriðufell, girt skóginn og friðað fyrir
öllum ágangi búfjár. Ef til vill vex nú
upp, begar í tíð þessara unglinga, sem
nú gengu þarna í kjarrinu, fagur og
þróttmikill birkiskógur.
Við vorum komin inn að Sandá. Við
klæddum okkur úr sokkanlöggunum og
óðum yfir ána. Nú tekur við sandauðn-
in, er bekur nndirlendið. Frá Sandá
anstur að Hiálp er rúmur hálfrar
klukknstnndar gangnr. Hér sáum við
líka gróðnr að verki. Eáo'vnxinn sand
og melagróðnr var nú að festa rætur
barna á auðninni. Kunnugir menn
segia að beir sjái mikinn mnn með
hveriu árinu, sem iíður, og gróðurinn
sé að sigra.
Er við komum austur að Hjálp, var
tekið til nestispokanna, matast og hvílst
í gljúfrinu við Hjálparfoss. Einkenni-
legur þótti okkur hólminn á fossbrún-
inni. Þar höfðu einnig nokkrir birki-
runnar náð að festa rætur.
Eftir að við höfðum dvalið við foss-
inn um hríð, gengum við sömu leið til
baka að Ásólfsstöðum. Við vorum öll
glöð og ánægð, sum að vísu ofurlítið
þreytt. En sammála vorum við um
það, að við mundum varðveita minn-
ingar frá þessari ferð, og minningar
um Þjórsárdal, og þá ekki hvað síst
vegna þess, að við höfðum valið okkur
------------ UNGA ÍSLAND
STEFÁN JÓNSSON
VINIR VORSINS
Framhald
Hann hélt jú að þetta stæði eitt-
hvað í sambandi við tunglið og hann
kvaðst geta reiknað út eftir almanak-
inu sínu hvenær fjara yrði. En vegna
hvers? Nei, Það vildi hann ekki full-
yrða neitt um.
Loks náðu ferðamennirnir áfanga-
staðnum, þá var liðið talsvert fram yfir
miðjan dag. Nú bar margt nýstárlegt
fyrir augu. Það var mesti fjöldi af
ferðafólki í kaupstaðnum þennan dag
og kannske hafa margir verið að koma
barna í fyrsta sinni á æfinni eins og
Skúli Biartmar. Þeir höfðu snent hest-
ana frá vögnunum og komið þeim í hús.
— Þið skuluð nú, strákar, þó að þið
farið eithvað að siá vkkur um, gæta
þess að koma hingað alltaf öðru hvoru,
og verða hér að langmestu leyti, bvi
að hér er vershmin. sem ég legg ullina
mína inn í. sagði Ólafur.
Drengirnir iátuðu því og síðan byrj-
uðu æfintýri dagsins.
hið góða hlutskifti, að feraðst fótgang-
andi um dalinn.
19. maí 1939.
A. K.
Þeim, sem vilja fræðast um Þjórs-
árdal, skal bent á grein Jóns Ófeigs-
sonar í Árbók Ferðafélagsins 1928,
grein Hákonar Bjarnasonar í Skóg-
ræktarritinu frá 1937, og sögulega rit-
gerð um hina fornu byggð í Þjórsár-
dal, eftir sr. Magnús Helgason í bók
hans „Kvöldræður í Kennaraskólan-
um“.