Unga Ísland - 01.08.1939, Blaðsíða 10

98
UNGA ÍSLAND
F erðasaga.
Ferð þá, sem hér er lýst, fórum við
börnin úr 7. bekk barnaskólans í
Keflavík (s. 1. vetur), og þau, sem tóku
fullnaðarpróf í fyrra og fermdust
núna. Fararstjórar voru hr. Guðmund-
ur Guðmundsson skólastjóri og frk-
Guðlaug Guðjónsdóttir kennari.
Kl. 7,45 áttum við öll, sem í ferðina
ætluðum, að mæta í skólahúsinu. Stig-
um við þar upp í Steindórsbíl þann, sem
átti að flytja okkur. Var lagt af stað
kl. 8 og haldið til Reykjavíkur. Þangað
komum við kl. 9,15 og stönsuðum þar
í 30 mín. Var þá gott veður, en heldur
þungt loft. Þaðan var haldið austur.
Kl. 11 vorurn við komin á Kamba-
brún og námum við þar staðar, því
þar er mjög fagurt útsýni og mikið.
Vorum við þá svo heppin, að þá var
farið að birta til, og kl. 11,15 vorum
við undir Ingólfsfjalli. Dvöldum við
þar í 45 mín. og borðunum. Því næst
var haldið áfram í áttina að Skógar-
fossi, en þangað var ferðinni heitið.
Á þeirri leið eru nokkrir fossar, en
fiestir litlir. Stærstur og einkennileg-
astur er Seljalandsfoss. Neðan til í
bcrginu sem hann fellur fram af er
r.túr hvilft. og er þess vegna hægt að
gljá í sólinni. Úr hverju einasta and-
liti má lesa gleði og fögnuð yfir til-
verunni og lífinu, og ég minnist þess
nú, hve mér þótti undurfagurt að
horfa á þessi brosandi andlit. Það er
fátt eða ekkert fegurra en hið á-
hyggjulausa og falslausa bros barnsins,
einkum þegar sólin kyssir það á heið-
ríkum sumardegi.
J. V. Hafstein,
ganga bak við hann. En það er mjög
gaman að sjá vatnið steypast niður rétt
fyrir framan sig. — Nokkrar ár er
yfir að fara. Helstar eru: Ölfusá,
Þjórsá og Markarfljót.
Að Skógarfossi komum við um kl.
5, og snæddum við þar. Að því búnu
skoðuðum við fossinn, og er hann mun
hærri og tígulegri en Seljalandsfoss.
En ekki er hægt að ganga bak við
hann. — Því næst var snúið við, og
haldið að Múlkoti í Fljótshlíð. Konum
við þangað um kl. 8,30.
Á þeirri leið var það einkum tvennt,
sem vakti athygli okkar. Annað var
Hlíðarendi, hann er lítið eitt ofar í
hlíðinni en vegurinn. Þótt ekki væri
sami bærinn og Gunnar bjó í forðum,
bá þótti okkur gaman að sjá staðinn.
Hitt voru Sámsstaðir, því við fórum
milli akranna þar, og var kornið konv'ð
upp. Þegar að Múlakoti kom, byrjuðum
við á því að skoða blómagarðinn henn-
ar frú Guðbjargar, og þótti okkur mik-
ið til hans koma. Skoðuðum við s~m
ýmislegt smávegis, sem ekki tekur að
lýsa, gengum upp í hlíðina. og er har
fagurt um að litast. Var nú kallað á
okkur í háttinn, og vorum við öll sofn-
uð von bráðar.
Kl. um 7 morguninn eftir geng mi
við inn að Bleikárgljúfri, en þangað
er um klst. gangur frá Múlakoti. Þótt
gangan væri erfið, þótti okkur flestum
hún borga sig, því er við komum að
gljúfrinu, sáum við að það var satt,
sem okkur hafði verið sagt, að varla
gæti talist, að við hefðum komið í
Fljótshlíðina, ef við ekki sæjum gljúfr-
ið.
Er við höfðum skoðað gljúfrið, héld-
um við heim að Múlakoti og borðuðum
við þar. Um kh 10 lögðum við af stað.