Unga Ísland - 01.08.1939, Side 18
106-------------------------------------
RUDYARD KIPLING:
Brœður 'TTíowcjli.
Dýii hefir Jakob Hafsiein.
Niðurlag.
Mowgli bar hina sprekuðu grein að
glæðunum, uns logarnir léku um hana.
Þá sveiflaði hann henni yfir höfði sér
og yfir úlfana, sem óttaslegnir lögðust
flatir við fætur hans.
„Nú ræður þú við allt“, hvíslaði
Bagheera. „Frelsaðu Akela, því að
hann hefir ætíð verið vinur þinn og
viljað þér vel“. Akela, þessi harði,
gamli úlfur, sem aldrei hafði beðist
vægðar af nokkrum, liorfði á Mowgli
með biðjandi augum. Drengurinn stóð
þarna teinréttur, nakinn, með hið síða,
svarta hár í lokkum yfir axlirnar í
glampanum undir hinni logandi grein,
og skuggarnir þutu og skutust um alla
fjallabrúnina.
„Þetta er gott!“ sagði Mowgli og leit
yfir hópinn. „Nú sé ég að þið eruð
liundar. Ég ætla að fara í burtu frá
ykkur til mannanna, ef þeir eru þá
bræður mínir. Skógurinn er mér lok-
aður; ég mun gleyma máli ykkar og
lífinu, sem ég hefi lifað á meðal ykk-
ar; en ég ætla að vera miskunsamari
en þið. Ég ætla að lofa ykkur því,
vegna þess að ég hefi hingað til verið
bróðir ykkar í einu og öllu, að undan-
teknu kynfei’ði mínu — að ég mun
aldrei svíkja ykkur, meðan ég lifi með-
al mannanna — eins og þið nú hafið
svikið mig“. Hann sparkaði í glæðurn-
ar svo neistaflugið glitraði í kring um
hann. „Ég mun aldrei berjast við neinn
úr flokknum; en ég þarf að gjalda
eina skuld áður en ég yfirgef ykkur“.
Hann gekk þangað sem Shera Khan
-------------- UNGA ÍSLANt)
lá og deplaði angistaraugum í eldinn,
Mowgli greip í hökuskegg hans. Bag-
heera elti, til þess að vera nálægur,
ef eitthvað kynni að ske, sem væri
Mowgli hættulegt
„Stattu á fætur, þorpari!“ hrópaði
Mowgli. „Stattu a fætur þegar maður
skipar þér það, ella skal ég kveikja í
þér!“
Eyru Shera Khans löfðu niður
hræðslulega, og hann lokaði augunum,
því að hin logandi grein var mjög ná-
lægt honum.
„Þessi kúabani ætlaði að drepa mig
nú hér á þinginu, vegna þess, að hon-
um tókst það ekki þegar ég var lítið
barn. En svona, svona, svona hirtir
maður óþokka. Reyndu að hreyfa þig
— Lungri — þá skal ég stynga „Rauða
blóminu“ niður í kokið á þér“. Hann
barði Shera Khan miskunnarlaust með
brennandi greininni — og Lungi vældi
og öskraði í dauðans angist.
„Hafðu þetta — þú sviðni skógar-
köttur, og nú skaltu hypja þig í burtu!
En mundu það, að næst þegar ég kem
hingað á þingið — maður, sem hverfur
til skógarins — þá mun ég bera húð
þína á höfði mér. Og loks ber ykkur
að láta Akela í friði fara — hann á að
lifa eins og honum best þykir. Þið
drepið hann ekki, því að ég banna ykk-
ur það. Mér finnst líka að þið ættuð
ekki að hýma hér lengur með tunguna
lafandi út úr ykkur, eins og móðir
hundar, því að ekki er hægt að líta á
ykkur sem virðuleg dýr, sem manni ber
að taka mark á. Og það er hart að
þurfa að reka ykkur héðan af þing-
stað ykkar. — Svona, burt með ykkur,
hverfið héðan!“
Eldurinn blossaði í greinarendanum,
og Mowgli barði úlfana á báðar hend-