Unga Ísland - 01.10.1939, Blaðsíða 10
114
UNGA tSLAND
Dýragarðurinn í Kaupmannahöfn
Efiir Geir Gigja
Niðurlag.
Sum skordýr líkjast aftur á móti
visnuðum laufblöðum. Þessi dýr eiga
heima í hitabeltinu og eru skyld engi-
sprettum. — Þessi einkennilegu skor-
dýr eiga oft afkvæmi, þar sem þau eru
höfð í búrum. En mörg dýr eru mjög
treg til þess að auka kyn sitt í dýra-
görðum.
Eitt af því einkennilegasta við þessi
hitabeltisskordýr er það, að kvendýrin
eiga afkvæmin alein. Afkvæmin eiga
því aðeins móður, en alls engan föður.
Þetta á sér stað meðal fleiri lægri
dýra, en er óþekkt meðal æðri dýra.
(Æðri dýr köllum við þau dýr, sem
hafa beinagrind, en óæðri eða lægri
dýr þau, sem eru beinlaus(. Meðal
þessara skordýra eru karldýrin mjög
fágæt. Meðal 2000 dýra af þessu tægi,
sem einu sinni voru rannsökuð, var
t. d. aðeins eitt karldýr, hitt voru allt
saman kvendýr.
Úlfaldi.
Nú yfirgefum við þetta merkilega
hús. Komum við því næst að girðing-
um, þar sem eru amerískir bisonar,
antilopur, hænsni, dúfur og endur,
hvert á sínum stað. — Þarna hafa úlf-
aldarnir dálitla eyðimörk. Vaða þeir
sandinn fram og aftur. — Það eru bæði
drómedari með einn fituhnúð á baki og
kameldýr með tvo fituhnúða. Fitu-
hnúðarnir eru nokkurs konar forðabúr,
sem eru stór eða lítil eftir því hvað
skepnan á gott. — Þetta nesti, sem
þessi dýr bera á bakinu, kemur sér
oft vel í hinum löngu öræfaferðum
hitabeltislandanna.
Rósailmurinn fyllir loftið. Við erum
á þeim stað í dýragarðinum, þar sem
blómskrúðið er fegurst. Heitir þar
Rósagarðurinn. — í einu horni hans er
Ugluturninn. Eru þar margar tegundir
af þessum dökkflekkóttu næturdýrum,
sem hafa augu, er sjá í myrkri, og
vængi, sem þær geta flogið hljóðlaust
með. Hvort tveggja er þeim nauðsyn-
legt á næturveiðum sínum.
Hér eru líka drifhvítar snæuglur. —
Þær eiga auðvitað heima, þar sem um-
hverfið er hvítt, í ríki snjóanna, heim-
skautalöndunum. — Snæuglur koma
stundum til íslands sem gestir, og sjást
ekki svo sjaldan á nyrstu nesjum lands-
ins.
í girðingum þeim, sem refirnir eiga
bústað, eru útbúin greni úr mold og
grjóti, eru þau lík grenjum þeim, sem
íslenzku refirnir búa sjálfir til á ís-
lenskum afréttum. Oftar eru íslenskir