Unga Ísland - 01.12.1939, Blaðsíða 5

r
UH6fl
XXXIV. ÁRG. 10. HEFTI DESEMBER 1939
I5LFÍNQ
IÖLAK¥EÐ|A
Bráðum koma jólin. — Ennþá einu
sinni eigum við í vændum að hrífast
með tónum jólasöngvanna, sjá jóla-
ljósin og njóta jólagleðinnar. Þau eru
stundum nefnd hátíð ljóssins, hátíð
gleðinnar og hátíð friðarins, og öll
þessi nöfn sýna, að mennirnir vilja
tengja við þau, og hugmyndir sínar
um þau, eitthvað af því allra besta,
sem þeir þekkja. Ljós, gleði og friður,
eru gæði sem allir þrá, þó misjafnlega
gangi að öðlast þau og njóta þeirra.
Þessi þrá er ríkari hjá flestum á jól-
unum en nokkurntíma arinars, og hart
er það hjarta og kalt, og sú sál fátæk,
sem aldrei getur fundið til jólagleðinn-
ar og jólafriðarins.
Við jólin er tengd gömul sögn, sem
þó er alltaf ný á hverjum jólum. Það
er sagan um fæðingu Jesú Krists,
sveinsins fátæka, sem reifaður var og
lagður í jötu, af því að hvergi var hús-
rúm fyrir hann í bústöðum mannanna
í borginni, þar sem hann fæddist, og
það er sagan um englana, sem birtust
fjárhirðunum utan við borgina, þar
sem þeir vöktu yfir hjörð sinni og
sögðu þeim, að frelsarinn væri fædd-
ur. Til minningar um þennan atburð
eru jólin haldin heilög meðal kristinna
rnanna. Fæðing Jesú er sú fagnaðar-
uppspretta, sem fram á þennan dag
hefir helgað jólin í hug og hjarta
þeirra, sem á hann trúa.
En jólahátíðin meðal norrænna
þjóða er eldri en kristnin. Hinir
heiðnu forfeður okkar héldu líka jól
á sama tíma ársins, sem þau eru enn.
haldin. Þá voru jólin haldin til minn-
ingar um það, að daginn byrjar aftur
að lengja og tími hækkandi sólar fer
í hönd. Svo þegar kristnir menn fóru
að halda hátíð til minningar um fæð-
ingu Jesú, þá komu þeir sér saman um
að halda liana á sama tíma og hin
fornu jól. Vildu þeir með því sýna þá
trú sína og von, að með komu hans
hefði „daginn farið að lengja yfir
mannkyninu“, myrkrið í sálum mann-
anna hefði verið rofið og vald þess
brotið á bak aftur — Ijósið hefði sigr-
að og hækkandi sól, tími meiri mann-