Unga Ísland - 01.03.1941, Side 17

UNGA ÍSLAND
Eig-n Rauða Ivross íslands.
Kemur út 10 sinnura á ári í 16 síðu heftum.
Gjalddagi 1. apríl.
. Verð blaðsins er kr. 4,50 árg.
Ritstjórar:
Stefán Jðnsson, SlgurtSur Helgason.
Frarakvæmdastjórn blaðsins annast:
Arngrímur Kristjánsson.
Afgreiðsla er í skrifstofu Rauða Krossins,
Hafnarstræti 5 (Mjólkurfélagsíiúsinu).
Pósthólf 927:
Prentað í ísafoldarprentsmiðju h.f.
stóran, þéttan runna; framundan var
rjóður og þá . . . Ég hikaði skyndilega.
Svartur stóð í rjóðrinu og hvessti á
mig augu og eyru. Á bak við hann stóð
Kolskeggur. Ég tók til fótanna. — I
fyrstu varð mér hugsað til slægju-
blettarins, en ég hvarf þó frá að leita
þangað, en hraðaði ferð minni heim-
leiðis, eins og mér var unnt. Að baki
mér kvað við tvíraddaðan söng, dimm-
an og ögrandi. Það voru kveðjuorð
Svarts og Kolskeggs til mín. Kýrnar
,,mínar“ höfðu rölt áfram heimleiðis.
Ég lokaði hliði girðingarinnar og var
nú öruggur.
Af Kolskegg er það að segja, að
næsta morgun var hann kominn heim
að fjósdyrum af sjálfsdáðum. Það var
nóg af honum.
Þessari frásögn er nú að verða lok-
ið. Kolskeggur tilheyrði þeim flokki
húsdýranna, sem sjaldnast á sér mikla
né merka atburðasögu.
Og Kolskeggur varð ekki gamall.
Síðari hluta næsta vetrar í góðu veðri
var kjöt hans flutt héiman árla dags
á tveim reiðingshestum. Þann morgun
var ég snemma á fótum. Sjálfsagt
hafa barnslegar minningar frá sam-
vistunum við hann verið í huga mínum
UNGA ÍSLAND
ÞRAUTIR — LEIKIR
AS skrifa sögu,
Þessi leikur getur oft vakið mikinn
hlátur. Nú stendur þannig á, að þú ert
að skemmta þér með félögum þínum
og þið hafið farið í ýmsa leiki. Dett-
ur þá einum ykkar í hug að skrifa
sögu og fær sér blað og blýant. Sag-
an, sem hann skrifar, getur verið um
hvað sem er, en venjulega vekur hún
mestan fögnuð, sé hún um þáttakend-
ur sjálfa. Sá, sem söguna skrifar,
hugsar sér að sjálfsögðu einhvern
söguþráð og gætir þess, að sagan rúmi
sem allra mest af lýsingarorðum. —
Lýsingarorðin skrifar hann þó ekki
strax, en hefur eyðu alls ‘staðar þar,
sem þau gætu verið.
Er hann hefur lokið við að skrifa
aðalsöguþráðinn, biður hann þá, sem
viðstaddir eru, að koma með lýsing-
arorð og skrifar þau nú inn í eyð-
urnar jafnóðum og þau berast til hans.
Byrjar á fremstu eyðu og þannig
áfram, unz sagan er fullgjör. Þá les
hann söguna upp fyrir viðstadda. Vit-
anlega verður sögumaður að gæta þess
vel að láta engan vita um efni sög-
unnar fyrr en hann les hana, svo að
engan geti grunað við hvað lýsingar-
orðin eiga um leið og þau eru gefin.
Slíkar sögur verða oft mjög hlálegar
og hafa fullorðnir engu síður gaman
af þeim en börn.
þá, eða kannske mér hafi verið gjarn-
ara á að hugsa um heita slátrið, sem
von var á síðari hluta dagsins. Það var
minn uppáhalds matur.
Þann gerðist líka annar atburður.
Bróðir Kolskeggs, fjögra mánaða
gamall, var fluttur á básinn hans í
fjósinu.
47