Unga Ísland - 01.04.1941, Side 12

eru víðlendar grassléttur, auðnir og
fjöll, en við vatnið skógar og fagui’t um
að litast, og dýralífið er þar svo fjöl-
skrúðugt, að flestar þær tegundir, sem
til eru í Afríku, ala þar aldur sinn.
Þegar þau höfðu komið sér vel fyrir,
tóku þau tii starfa. Myndirnar áttu að
sýna dýrin, eins og þau eru heima hjá
sér, þar sem þau lifa sínu eðlilega lífi,
sýna lifnaðarhætti þeirra og umhverfið,
sem þau lifa í. Sambúð þeirra við dýrin
var friðsamleg. Þau drápu dýr aðeins
sér til matar, eða þegar þau urðu að
verjast árásum þeirra. Þau reyndu að
styggja dýrin sem minnst, svo að betur
gengi að ná af þeim góðum myndum.
Til eru óteljandi sögur af villidýrum,
bæði frá Afríku og víðar að. Margar
þeirra eru raunar frá veiðimönnum,
sem hafa elt dýrin og ofsótt. Þessir
menn þekkja ekki dýrin eins og þau eru
í raun og veru. Þeir kynnast helzt varn-
arhvöt þeirra, og lýsa henni sem
grimmd, en vita lítið um beztu eigin-
leika þeirra.
Svör við spurningum í 1. og 2. tbl.
1. — í brezkum fornritum.
2. — Náttfari (ásamt ambátt eða
þræli og ambátt).
3. — Faxa, manni einum, sem var
með Hrafna-Flóka.
4. — Hann sagði, þegar hann kom
heim úr Islandsferð sinni, að hér á
landi drypi smjör af hverju strái. Hann
var með Hrafna-Flóka.
5. — Ingólfur Arnarson settist það
ár að í Reykjavík.
6. — Jón Ögmundsson.
7. — Á Þingeyri í Húnavatnssýslu.
8. — Þingin voru 13. Þverárþing í
Borgarfirði, Þórsnesþing á Snæfells-
58
Dag eftir dag sátu Ámerísku hjónín
í leyni inni í runnum eða skýlum, sem
fléttuð voru úr tágum og laufsprotum.
Myndatökuvélarnar voru stöðugt til-
búnar, og ef dýr, sem þau vildu taka
mynd af, kom í færi, tóku þau til starfa.
Margir metrar af kvikmyndalengjum
fóru gegnum vélar þeirra, og myndirn-
ar, sem þau tóku, hafa síðan verið sýnd-
ar víðsvegar í borgum og bæj um um ail-
an heim. Þau höfðu alltaf með sér fá-
eina svertingja, sem höfðu þann starfa
að bera farangurinn, útbúa skýli og
vera viðbúnir til vafnar, ef með þurfti.
Ef sjáanlegt var, að eitthvert dýr ætl-
aði að ráðast á þau, var fyrst reynt að
fæla það á brott með ópum eða öðrum
hávaða, ef það dugði ekki, var gripið
til skotvopnanna. Skýlin voru oftast
reist við vatnsból, því að þangað komu
dýrin hópum saman til að drekka.
Martin Johnson hefir lýst þessu öllu
í bók, sem hann hefir skrifað.
(Framh.).
nesi, Þorskafjarðarþing á Vestfjörðum,
Húnaþing í Húnavatnssýslu, Hegranes-
þing í Skagafirði, Valdaþing í Eyja-
firði, Þingeyjarþing í Þingeyjarsýslu,
Sunnudalsþing og Þingmúlaþing í
Múlasýslum, Skaftárþing í Skaftafells-
sýslum, Rangárþing í Rangárvallasýslu,
Árnesþing í Árnessýslu og Kjalarnes-
þing í landnámi Ingólfs Arnarsonar.
9. — Mál, sem dæmd voru á Alþingi
til forna, voru dæmd í svonefdum fjórð-
ungsdómum. Ef dómendur voru ekki
sammála, eyddust málin. Fimmtardómt
ur var stofnaður til þess að dæma í slík-
um málum.
10. — Heiðarnar norður frá Þingvöll-
um.
UNGA ÍSLAND