Unga Ísland - 01.09.1941, Blaðsíða 3

UH6R
15LRHD
XXXV/. ÁRQ. 7. HEFTÍ SEPT. 1941
IS L A N D
Hvað finnst ykkur?
Telpan he'r á myndunum, er sjáið þið hér samarl,
Cr sjálfsagt ekkert falleg - en þctta er nú ég.
Svona cr ég á vangann og svona er ég í framan.
Þau segia, pabbi og mamma, að ég sé yndisleg.
En það er ná af myndunum og sjálfri mér að segja,
að einn sólskinsdag í júlí e'g brá mér út í garð.
— Þið megið ekki hlœja og þið verðið að þegja
um þessa litlu sögu, hve raunaleg hún varð.
En þarna úti' í garðinum, sem ribsber vaxa í runna
með rauðum litl'um berjum, sem tindra á hverri grein,
já, þar eru margar freistingarnar fyrir litla munna.
Ég fór svo ósköp gœtilega og helt, að ég vœri ein.
Ég vildi ei taka mikið, ég mundi fullvel þetta,
sem mamma sagði um daginn með alvarlegri raust:
Þú mátt ei snerta berin á meðan þau eru að spretta,
en máske fœrðu að tína þau í septcmber í haust.
Og um það var ég grunlaus, að einhver „stœði á hleri",
en ótrúlegt mér fannst, að það gœti verið synd
að langa til að linupla sér aðeins einu beri,
en einhver lá á gœgjum og tók svo þessa mynd.
En þð að við að sögunni sennilega hlœjum,
ég sjálf er oft að spyrja og velta fyrir mér,
hvort það sé ekki Ijótara að liggja og vera á gœgjum
en langa til að ná sér í pínulítið ber.
Siefán Jónsson.
97