Unga Ísland - 01.11.1941, Page 20
OLAFUR A /NGVARSSON.
Uppi á bláum
fjöllum ...
Ólafur Þ. Ingvarsson mun orðinn kunnur
lesöndum Unga íslands, þvi að blaðið hefur
undan farin ár flutt allmargar smásögur eftir
hann og auk þess nokkur smá kvæði. Blaðinu
hefur verið sérstök ánægja að því að birta
sögur þessa höfundar, þótt segja megi, ef til
vill, að þær séu ekki stórfenglegur skáldskap-
ur. Hinu verður ekki neitað, að allar hafa
þær í sér fólginn þann neista, sem þarf til að
gera þæi' eftirtektarverðar. Og allar bera þær
vott um mikla frásagnarhæfileika höfundar-
ins. Ég, sem línur þessar rita, get fullyrt það,
'vegna þeirra kynna, er ég hef öðlast af þess-
um málum fyrir störf mín víð Unga Island,
að sögur Ólafs skai-a fram úr sögum og rit-
smíðum manna á hans aldri. Hinu verður svo
fi'amtíðin að skera úr, hvort hér er á ferðinni
einn af tilvon.rndi rithöfundum þjóðarinnar,
en af þvi, sem þegar er sagt, er ekki ósenni-
legt, að svo geti orðið. Hver veit, nema að
Unga Island geti orðið hreykið yfir því síðar
meir að hafa orðið fyrst allra blaða á land-
inu, til þess að birta sögur eftir rithöfundinn
Ólaf Þ. Ingvarsson? En fyrsta sagan, er eftir
Ólaf birtist, kom í Unga fslandi árið 1936 og'
hét ,,Steindepilshreiðrið“. Þá var höfundur-
inn 13 ára gamall.
Ólafur Þ. Ingvarsson er fæddur 13. janúar
1923 að Stórólfshvoli í Hvolhreppi í Rangár-
vallasýslu. Tveggja ára gamall fluttist hann
ásarnt móður sinni að Vetleifsholtsparti í
Holturn og hefur dvalið þar siðan að mestu.
Um leið og Unga ísland flytur nú mynd Ólafs
til lesenda sinna ásamt eftirfarandi sögu hans,
flytur það honum sjálfum álúðarfyllstu þakk-
ir fyrir tryggð hans við blaðið og óskar hon-
ur góðs gengis og mikilla afreka á þeirri leið,
sem því er kunnugt um, að óskir hans beina
honum til. Þeirr; leið, er kallar svo marga, en
útvelur fáa. S. J.
Sunnudagsmorgun . . .
Sólin er fyrir nokkru komin upp
fyrir efstu tindana á Strandarfjalli og
það stafar á rjómalygnan sjóinn við
ströndina, niður undan bænum Sand-
hólum . . .
Úti í dyrunum standa tveir iitlir
drengir með þriggjapelaflöskur i
hendinni . . . Þeir ætla upp í Strand-
arfjall í berjaferð . . . Móðir þeirra
stóð hjá þeim.
— Jæja, drengir mínir, sagði hún.
Það mun vera bezt fyrir ykltur að
leggja af stað.
— Já, já, önzuðu báðir drejigirnir
í einu og kvöddu.
— Farið þið nú gætilega að öllu,
drengir . . . Varið þið ykkur á þok-
unni, er getur læðzt að ykkur áður en
varir . . . Þið skuluð heldur ekki fara
langt upp eftir, sagði mamma þeirra.
— Við skulum gæta okkar, sagði
Bjössi, sem var eldri en Árni bróðir
hans og hafði því forustuna. Bjössi var
tólf en Árni ellefu ára.
Þeir voru. ekki stórvaxnir fjall-
göngukappar, er.lögðu á Strandarfjall
TJNGA ÍSLAND
144