Unga Ísland - 01.03.1944, Blaðsíða 15

Unga Ísland - 01.03.1944, Blaðsíða 15
lirumur lögmaður. Umhverfis þá stóðu vopnaðir hermenn í röðum. Umboðsmaður hins erlenda valds not- aði þá aðferð, sem drottnandi þjóðir eru jafnan vanar að hafa við fórnardýr sín. Hann hótaði ofbeldi, og sem sönnun þess, að honum væri alvara, benti hann fundar- mönnum á hermennina. Sá sem ekki lætur bqgast, þegar svo stendur á, cr að jafnaði annað hvort hnepptur í varðhald eða drep- inn. Fulltrúar íslands létu allir ljugast. Einn þæfðist lengi fyrir og grét að lokum, þegar hann fann þrek sitt bresta. Þetta var lögmaðurinn gamli. Hjá frjálsri þjóð mundi hann jafnan hafa staðið í sporum Einars frá Þverá, þegar á Jiefði reynt. 7. Og árin iíða. Fjötrar ófrelsis og kúgunar Iiertu fast að þjóð vorri. Hún var eins og fangi í fjötrum, sem píndur er með öllum hugsanlegum ráðum. Framtíðin virtist ekki geyma neinn vonarneista og ekkert vera í vænduin nema tortíming. Alþingi lagðist niður, enda virtist hlut- verki þess lokið, þegar löggjafarrétturinn var af því tekinn. Þar voru að síðustu að^ cins dæmd mál manna, einkum þau lítils- verðari. Eina skólahúsið, sem til var í land- inu. hafði um skeið engar rúður í gluggun- um, en innan .við opin á veggjunum sátu uppvaxandi menntamenn þjóðarinnar við námsbækur sínar í hríðurn og vetrarhörk- um. Mönnum var refsað þunglega fyrir litl- ar sakir, en hungrið gerði margan að mat- arþjóf. Flestir vinnandi menn i . heilum sveitum voru þrælar konungsins, eða ann- arra mikilla jarðeigenda, því að gjald af leigujörðum var svo hátt, að ábúendur urðu þ\-í sem.næst ánauðugir. Maðkað mjöl var flutt til landsins og þótti fullgóð fæða fyrir Islendinga, og fleiri píslir. sem lagðar voru á þjóðina. mætti nefna, en hér skal staðar numið. Frhi í næsta blaði. S. D. Sufjaljó5 Dagsins jörð í draumasæinn hnígur, dalabarnið kveður starfsins fönd og inn í bjarta Edenslundinn stígur á óttuveldis kyrru friðarströnd. / . Á heiðamóum selhjarðirnar sofa og sólskríkjan um lágnættið er hljóð. í laufahlíð hjá lágum fjallakofa lindin bláa kveður nælurljóð. Þögul aldrei þó að frá því skýri þekkja leyndardóma Islandsfjöll. Og björkin veit iim ótal ævintýri, er ástin dvclur blind í skógarhöll. — Tíminn hljóður tjaldið falla lætur og til hans hverfur margt í gleymskuhyl, en unaðsstundir einnar sumarnætur í endurminning geymast bana til. Og þegar máttinn bylgja dauðans brýtur birtist skógarheiðin andartak. Um lyng og víði Ijúfur blærinn þýtur, langt úr fjarska ómar svanakvak. UNGA ÍSLAND 37

x

Unga Ísland

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Unga Ísland
https://timarit.is/publication/894

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.