Unga Ísland - 01.03.1944, Side 33

og gleymdum kúnum meS ölln. Ekki einu
sinni höfðum við munað eftir Kaula, sem
var þó góður vinur okkar og leikfélagi.
Við stukkum á fætur< og sáum nú, að
Kauli var byrjaður að ryðja niður mó-
hraukunum, sem voru rétt við túngarðinn.
Ég þaut til hans, og hugði að gefa honum
eftirminnilega ráðningu fyrir illvirki sitt.
Ég veifaði til hans svipunni og ætlaði hon-
um í burtu. En það var Kauli, sem skammt-
aði mér mannalegar móttökur fyrir heit
mín og fólsku. Hann lagði hausinn flatan
að jörðinni, ranghvolfdi augunum, og öskr-
aði svo ógurlega, að ég hrökk í kúfung.
UNGA ÍSLAND
Hann vildi ekki yfirgefa hlaðana en sýnd-
ist hafa hina mestu ánægju af að fleygja
kögglunum út í loftið, þjóta úr einum hlað-
anum í annan og sjá þar engan standa
eftir óhreyfðan.
Kauli var rauður bolakálfur. Hann var
stór og sterkur, enda var nú liðinn hálfur
mánuður frá fyrsta afmælisdegi hans. Hann
var farinn að sýna sig í því að hnoða okk-
ur strákana, enda vorum við líka hálf
smeykir við hann. Þegar hann var í þessum
ham, var hann hálf ægilegur, að okkur
fannst. En þrátt fyrir alla þessa skrípa-
leiki, var Kauli samt góður vinur okkar.
55