Unga Ísland - 01.05.1944, Blaðsíða 42

I
UNGA ÍSLAND
Eign RauSa Kross Íslands
Kemur út 10 sinnum á ári í 16 síðu heftum.
Gjalddagi 1. april.
Verð blaðsins er kr. 8,00 árg.
Ritstjórar:
Stefán Jánsson, Sigurður Helgaton.
Afgreiðsla er i Garðastræti 17.
Pósthólf 927.
Prentað í Vikingsprenti.
Lengi horfði hann út í ósæjuna
þungt hugsi. Larr.bið var hætt að jarma
og hvíldi þétt við brjóst hans. Blá-
rökkrið sveipaði þá í faðm sinn og
lokaði augum þeirra beggja, litlu vin-
anna.
Sólin var komin upp, hún renndi
blæjunni glitofnu yfir fagurskyggndan
morguninn.
Náttfallið glitraði af munaði morg-
ungyðjunnar. Undir bæjargilshömrun-
um á Grund svaf lítill drengur með
unglamb í faðmi sínum. Yfir þeim
stóð mórauð svipmikil ær — drottning
íslenzkra fjalla. Það vita fáir, hvað hún
hugsaði, en hún þefaði af þeim báð-
um með móðurlegri umhyggju. Litli
drengurinn teygði úr handleggjunum.
ærin teygði höfuðið niður að honum
svo handleggurinn lenti utan um háls
hennar.
— En hvað mig dreymdi vel, hvíslaði
hann lágt. Bláfífilshnappur bærðist
mjúklega við enni hans.
Drengurinn reis upp við dogg.
— Haukur! heyrðist kallað rétt hjá.
Fossinn rumdi fimbulbassa sinn þung-
lega, en með lífi og þrótti.
Það var fegurð og kvrrð yfir öllu.
Rctjii Eiríksson
Miðskeri, Hornafirði.
96
Gamlar gátur.
Hvað eru meyjar áður en þær éfii
manni gefnar
Áður sá ég úti þann,
sem á var fattur kviður.
Með nefinu hann kroppa kann,
en kingir þó engu niður.
Eg er ei nema skaft og skott,
skrautlega búinn stundum.
Engri skepnu geri ég gott,
en geng í lið með hundum.
Ein er snót með ekkert vamm,
æði langan hala dró,
hvert eitt spor, er hún steig fram,
hennar rófan styttist. mjó.
SKRÍTLUR
Skottulæknirinn við sjúklinginn: — Nú skal
ég láta 'yður fá ágæta dropa við hóstanum.
Þeir eru svo sterkir að versta kvef verður
undan að láta á einum, eða mest tveimur
dögum.
Sjúklingurinn: — O, ætli það geti nú okki
orðið of mikið sagt.
Skottulæknirinn: — Engánveginn .... Eg
hef sjálfur notað þá í heilan mánuð, svo að
ég veit hvernig þeir eru.
*
Óli: — Af hverju lætur þú ekki konuna
þína vita, hver er húsbóndi á heimilinu?
Pétur: ’ (sorgbitinn) — Hún veit það allt
of vel.
*
JAFNT Á KOMIÐ
Hann: — Eg set höfuð mitt að veði fyrir
því að ég hef rétt að mæla.
Hún: — Og ég set töskuna mína að veði
fyrir því, að ég hef rétt að mæla.
Hann: —. Töskuna! sem er tóm og einskis
virði.
Hún: — Já, einmitt! eins og höfuðið á þér.
UNGA ÍSLAND