Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1924, Blaðsíða 144
Þjóðræknis-sarntök Islendinga í Vesturheimi.
Kltir liöGNV. PÉTURSSON.
(Framh. frá IV. árg'angi)
(X=»0
Þó þessi yrðu úrslit fundarins.
var málinu eigi þar með lokið.
Óánægja var megn meðal þeirra,
er breyta vildu til um daginn, og
böfðu þeir fund með sér 3. júní og
báru saman ráð sín um, bvað gjöra
skyldi. Ekki var fundur >sá al-
ment boðaður. Álitu margir, að
almenningsviljinn liéfði eigi kom-
ið í ljós við þessa síðustu atkvæða-
greiðslu, en vissu um það var eigi
unt að fá, nema fólk væri alment
fundið að máli. Var þar því á-
kveðið, að farið skyldi manna á
meðal og komist eftir vilja fólks í
þessu efni, og þá, ef svo réðist
efnt til fundar að nýju. Skipuð
var sjö marnia nefnd til að semja
yfirlýsingu, er svo skyldi lögð
fram til undirskrifta. Eftir nokk
ura daga var svo boðað til almenns
fundar með auglýsingu í Lögb. 9
júní, að tilblutan flestra þeirra
manna, er mælt liöfðu með 17.
júní. Skyldi fundurinn lialdinn
að kveldi liins 13. júní í stórum
samkomusal niður í miðbluta borg-
arinnar, svo nefndu Albert Hall
Eigi var fundarboð þetta afbent
til birtingar í “Heimskr.”, og
spunnust út af því deilur síðar.
Eigi var fyr boðað til þessa
fundar en báðir málsaðiljar tóku
að safna liði bvor í kapp við ann-
an. Þá voru og tekin loforð af
þeim, er kerrur áttu og flutnings-
tæki önnur, svo sem mjólkursölu-
mönnum og fleirum, um að flytja
fólk á fundarstaðinn, er annars
treystist eigi tii að fara. Gnekk á
þessu dagana fyrir og var þá bú-
ið að liafa tal af flestum Islend-
ingum, er lieima áttu í borginni.
Er leið að fundartíma, þess
þrettánda, var fjöldi manns ltom-
inn á samkomustaðinn, en einkum
þeir, er þangað böfðu verið flutt-
ir, svo að all-nokkurri stundu áð-
ur en fundur átti að byrja, var
salurinn alskipaður, og böfðu þá
2. ágústs menn orðið lieldur fyrri
til að koma þangað liði sínu. Sat
nú liver þar sem bann var kominn
og rótaði sér livergi, enda voru
þar margir lítt örir í vendingum
— aldraðir menn og konur, er af-
lagt böfðu fundarsókn Að lokum
komust eigi fleiri inn, svo að aft-
ur varð að snúa með suma, er ek-
ið bafði verið með þangað. Fylt-
ist þá gangurinn niður úr fundar-
salnum og alt út á stræti og svc
gangtröðin fram með liúsinu til
beggja bliða, og út á aðalstræti
borgarinnar. Er það allra mál,
að eigi hafi fjölmennari fundur