Neytendablaðið - 01.12.1983, Blaðsíða 29

Neytendasamtökin 30 ára
Við þurfum í samvinnu við framleið-
endur að finna lausn á þessu máli, en alls
ekki að fara að berjast fyrir frjálsum inn-
flutningi á þessari vöru á meðan innlend
framleiðsla er til í landinu. En að sjálf-
sögðu ber að flytja þær inn þegar ekki
eru fyrir hendi nægjanlega góðar innlend-
ar kartöflur. Það má alls ekki bjóða okk-
ur ósöluhæfa vöru sem hvergi annarsstað-
ar væri á boðstólum og eins og raunar allt-
of oft hefur verið gert.
Ríkisvaldiö einn
stærsti framleiðandinn
í landinu.
- Ert þú ánægður með undirtektir al-
mennings við starfi Neytendasamtak-
anna?
- Það er mjög erfitt að halda uppi
öflugu starfi í félögum ef það byggist ein-
göngu á sjálfboðaliðastarfi. Ef okkur á að
takast að efla starf Neytendasamtakanna,
þurfum við meira fjármagn inn í samtökin
sem gerir okkur kleift að ráða fleira
starfsfólk. En hvað skal gera til að þau
verði virkilega öflug þannig að almenn-
ingur sjái sér í stórauknu mæli hag af að
vera í samtökunum? Þar tel ég fyrst og
fremst að auka þurfi samstarf Neytenda-
samtakanna og samtaka launafólks.
Hagsmunir þessara samtaka fara að
mörgu leiti saman. Ég nefndi áðan að við
megum ekki verða of háð ríkisvaldinu
fjárhagslega. Það verður að hafa það
hugfast að ríkisvaldið er einn stærsti
framleiðandinn í landinu og því oft önnur
sjónarmið sem þar ráða ferðinni en hjá
neytendum.
- Hvernig gekk samstarfið við fram-
leiðendur og seljendur meðan þú varst
formaður?
- Fyrst þegar ég byrjaði að starfa í
Neytendasamtökunum má segja að við
höfum komið víðast hvar að lokuðum
dyrum. Umkvartanir sem frá okkur komu
voru að litlu leiti teknar til greina. Þarna
Skrefatalningin hefur valdið Pósti og sima
milljóna króna tapi.
hefur á síðustu árum orðið mikil breyting.
Ríkisvaldið hefur einnig á síðustu árum
viðurkennt samtökin í ríkara mæli en
áður og kaupmenn og framleiðendur hafa
óskað eftir samstarfi við okkur.
- Að lokum Reynir, hver telur þú vera
helstu vandamál almennings í neyslusam-
félagi nútímans?
- Vandamálin eru auðvitað mörg, en
ég tel að staðan sé að mörgu leiti verst á
lagalega sviðinu, þar vantar heilsteypta
neytendalöggjöf eins og er á öðrum
Norðurlöndum. Einnig má nefna skort á
neytendaupplýsingum ýmiskonar. En í
lokin vildi ég segja að metnaður minn
fyrir hönd þessara samtaka er talsverður.
Það er ósk mín að félögum fjölgi til
muna. Fjöldi félagsmanna segir þó ekki
allt um ágæti slíkra samtaka, aðalatriðið
er að við höldum okkur við grundvallar-
reglurnar eins og þær eru orðaðar í sam-
þykktum Alþjóðasamtaka neytenda. Svo
lengi sem við höfum þær að leiðarljósi tel
ég að okkur sé lítil hætta búin.
Á því er engin vafi að við erum komin
inn í umræðuna og samtökin orðin þekkt
og einmitt þessvegna verðum við að
vanda hvert skref, en ekki rasa um ráð
fram. Neytendasamtökin eru frjáls og
óháð samtök, en frelsinu fylgir ábyrgð.
Það er enginn vandi að ganga í halarófu,
vinstri-hægri, vinstri-hægri, það er frelsið
sem er vandmeðfarið.
Stjórn NS
1982-1984
Talið f.v.: Reynir Ármannsson, Bjarni
Skarphéðinsson, Ólafur Ragnarsson,
Dröfn Farestveit, Jón Magnússon, Anna
Birna Halldórsdóttir, Steinar Þorsteins-
son, Jónas Bjarnason og Jóhannes Gunn-
arsson. Á myndina vantar Önnu Bjarna-
son, Jón Óttar Ragnarsson og Sigrúnu
Gunnlaugsdóttur.
27