Foringinn - 01.02.1975, Síða 7

ERLENDIS FRÁ
Dagana 29. ágúst til 1.
september 1974 var haldin norræn
dróttskátaráfistefna í Páivöla í
Finnlandi. Þátttakendur voru
frá Noregi, Danmörku og Finn-
landi. Svíar töldu sig ekki
getaö tekið þátt í ráðstefnunni
vegna fjarlægðar. Ég spyr, hvað
getum við á íslandi þá sagt?
Hér koma lauslega þýddar ýms-
ar ályktanir ráðstefnunnar.
Samþykkt var að halda sam-
norrænt dróttskáta Gilwell nám-
skeið í Danmörku 1977.
2_._ Samþykkt var að reyna að
stuðla að betra samstarfi milli
dréttskátaráða á Norðurlöndum.
3. Vegna aukins kostnaðar við
ferðir og uppihald er það orð-
iö stórt fyrirtæki að taka þátt
í norrænum ráðstefnum, Vegna
þessa var samþykkt að stefna
skyldi að því að hvert land
geti sent a.m.k. einn fulltrúa
á ráðstefnu þessa honum að kostn-
aöarlausu. Ef fleiri en einn
fulltrúi er frá landi ræður það
land hvernig fjárhæðinni er ráð-
stafað.
Vegna Nordjamb 1975 var sam-
þykkt að benda stjórnendum SSC
að standa fyrir fundi með með-
limum dróttskátaraða á Norður-
löndum, sem verða í búðunum.
Þetta ætti að vera óformlegur
fundur og að mestu til kynning-
ar. Einnig ættu að vera norræn
kvöld á SSC til skemmtunar fyrir
þá sem eipa frí til kynningar.
Þeim tilmælum var bent til
stjórnenda SSC að skipuleggja
tilrauna fimmtarþraut fyrir
róvera. Einnig væri þaö skyn-
samlegt að vinna að miniorðabók,
þar sem almenn skátaorð koma
fram á öllum fimm tungumálum.
P.áðstefnan fjallaði nokkuð
um hið þekkta "Unglingavandamál" ,
þ.e. hvað varðar lögbrot og þess
háttar, sérstaklega hvað varðar
dróttskátaaldurinn.
Þar kom fram að glæpir meðal
unglinga og misnotkun lvfja og
áfengis eru sívaxandi vandamál
á Norðurlöndum. Skátahreyfingin
j*etur haft mikil fyrirbyggjandi
ahrif og ætti hún að haga starfi
sínu að einhverju leyti samkvæmt
þessu. Er því bent til drótt-
skátaráða Norðurlanda að athuga
leiðir til starfs til að stansa
þessa háskalegu þróun.
Svo mörg voru þau orð.
Undanfarið hefur mikið verið
fjallað um skátun fyrir bækluð
börn og unglinga, í blöðum, sem
borist hafa erlendis frá.
Meðal annars er sagt á einum
stað frá höpi dróttskata frá Ábo
í Finnlandi sem hafa síðastliðin
3 ár starfað á sérstæðu sviði
innan dróttskátunar.
Þessi hópur ákvað að starfa
með hópi bæklaðra unglinga á
aldrinum 13-22 ára. Um venju-
legt skátastarf er ekki aö ræða,
þar sem unglingarnir eru mjög
hreyfiskertir, t.d. eru sérhver
útistörf og hreyfileikir óhugs-
anleg að öllu leyti.
3yrjunin var erfið. Þaö var
erfitt að komast í samband við
unglingana og kynningin tók
langan tíma. Þau hittast einu
sinni í viku og það eru foreldr-
arnir sem koma meö "skátana"sína
á fundinn. Starfiðer mestmegn-
is fólgið í sýningu skugga- og
kvikmynda, upplestri og leikjum.
Þau skoða myndir frá mótum og
útilegum og dróttskátarnir reyna
að gefa unglingunum sanna mynd
af starfi þeirra innan skáta-
hreyfingarinnar.
Samvinnan við foreldrana hef-
ur verið góð. Fyrst vildu þeir
vera viðstaddir fundina, en eft-
ir því sem tíminn leið treystu
þeir dróttskátunum fullkomlega
fyrir unglingunum og þeir eru
mjög þakklátir fyrir það sem
skátarnir vilja gera fyrir börn-
in þeirra.
Stærsta vandamálið sem drótt-
skátarnir hafa rekið sig á er að
hafa dagskrá fundanna eins marg-
breytilega og hægt er.
7