Foringinn - 01.10.1975, Qupperneq 11

erlent tungumál, en sú tillaga
vai' einnig felld.
1 upphafi var flutt kveöja
frá Lady Olave Baden-Powell, sem
hefur veriö forystumaöur hreyf-
ingarinnar frá upphafi, World
Chief Guide, en sá sér nú
ekki lengur fært aÖ koma. Hún
er nú komin hátt á níræöis-
aldur og fæturnir teknir aö
bila, en brennandi í andanum
eins og fyrr.
Aö samþykktum skýrslum hóf-
ust umræöur í umræöuhópum um
aöalmál ráöstefnunnar: Andleg
og siöferöileg verömæti. Um-
ræöurnar voru opnaöar meö lát-
bra|öskynningu, sem ungt fólk
af ymsum þjóðernum flutti og
sýndi hvernig umhverfið og
samfélagiö leggja kvaöir a
einstaklinginn og vilja fella
hann aö ákveönu mynstri og hversu
mikilvægt sé aö missa ekki sjón-
ar á andle^um og siöferðilegum
verömætum í þeirri mótun.
Á sxðustu ráðstefnu í Canada
1972 var samþykkt aö inntak
skátalaga og skátaheits skyldi
vera eftirfarandi, þótt þau
væru orðuð á mismunandi hátt:
Skyldan viö guö:
viöurkerming a þörf fyrir
trú á máttarvöld, sem væru
manninum æöri.
Skyldan við ættjöröina:
viötekin ábyrgð gagnvart sam-
félaginu, sem við lifum í.
Þjónusta: hjálp viö aöra sé
stööugt iökuð.
Skátalögin: skyldan við aöra
og bræðralag manna, sjálfs-
agi, viröing fyrir lífinu.
Séu þessi grundvallaratriði
borin saman viö grundvallar-
hugmyndir flestra trúarbragða,
er ljóst að^skátahreyfingin
getur ekki án trúarbragöa veriö.
Spurningin er hvernig megi
kenna æskunni aö lifa í sam-
raani við þessar grundvallarhug-
myndir í stöðugri leit aö endur-
nýjun án þess að falla í viðj-
ar vanabundinna og hugsunar-
lausra trúariökana eöa telja
sig hólpna í eitt skipti fyrir
öll þegar játast hefur veriö
undir lög og heit skátahreyfingar-
innar.
Margt bar á góma, t.d. hvernig
tengja mætti saman skátalögin
og orkukreppuna, skátalögin og
stööu konunnar og hvernig bre§ð-
ast skyldi viö þegar beztu skát-
ar lýstu sig trúlausa á endur-
matsskeiöi æskuáranna á barnalær-
dómnum. Hvaö eftir annaö kom
fram að lífinu yröi ekki lifað
eftir fyrirmælum heldur yröi aö
fá aö læra af reynslunni.
Næsta mál var af heldur jarö-
bundnari tegund, en þaö var staöa
aukaaðildarlanda. Mál þetta var
flutt í tvennu lagi, í fyrsta
lagi hvort rýmkaöur skyldi rétt-
ur aukaaðildarlanda til þátttöku
í þingstörfum og í öðru lagi,
hvort yfirleitt skyldi viðhaldið
tvenns konar aðild. Aukaaöild
var tekin upp 1932 og til þeirra
landa sem hana hafa voru gerðar
minni kröfur um fjárhagslegt sjálf-
stæöi, foringjaþjálfun, starfiö
þarf ekki að ná yfir alla aldurs-
hópa o.s.frv. Þessar aöildar-
þjóðir fá töluverða aðstoö frá
Alþjóðasamtökunum viö uppbygg-
ingu og foringjaþjálfun og skatt-
ur þeirra til samtakanna hefur
veriö mun lægri. Hins vegar hef-
ur réttur þeirra til áhrifa á
stjórn og starfsemi samtakanna
verið takmarkaöur.
Danmörk hafði borið fram til-
lögu um eins konar aöild með
þeim rökstuöningi aö þaö væri £
samræmi viö lýðræðisreglur hreyf-
ingarinnar að allar þjoöir hafi
sams konar aðstööu.- Umræöur um
stööu aukaaðildarlandanna uröu
mjö^ langar og færðu alla dag-
skra úr lagi, en niöurstööur uröu
þær að réttur þeirra til þátt-
11