Foringinn - 01.10.1979, Blaðsíða 23

jurtagróðri hvar sem sylla var í dalbotninum
— ég trúði fyrst ekki mínum eigin augum! —
Þaðraukuppúrlítilli sundlaug, semmúruð er
upp við klett og vatn leitt úr brennandi heitri
laug eða hver rétt hjá. Sundlaugin er mjög
þokkaleg og snotur - sú fallegasta sem ég hef
séö - Steyptur garður og klöpp í botni, meira
en seilingarhæð mín á dúpt, þarsem dýpst er.
Sundskýli er líka steypt þar hjá. Seljavalla-
laug kvað hún heita. Ekkert mannsbam var í
lauginni eins og nærri má geta, allir við bni-
arvígsluna, sem áttu heimangengt undir
Eyjafjöllum. Ég sleit utan af mér blautu fötin,
vatt þau upp úr hvemum og vafði þau utan
um brennheitar pípumar, sem vatnið er leitt í
til sundlaugarinnar. Synti svo í lauginni,
þvoði mig og rakaði, svo ég varð eins og ný-
sleginn túskildingur. Fötin mín urðu skrauf-
þurr á pípunum á meðan. Ég var svo hress og
óþreyttur eftir þetta að ég hefði getað lagt
upp í nýja fjallgöngu. En ég labbaði nú á-
leiðis til tjaldsins míns ... og svaf þar eins og
ævinlega, ef ekki er því meira óveður og
kuldi. I morgun þegar ég skreið undan tjald-
skörinni fannst mér bara ergilegt að sjá allan
Eyjafjallajökul ljóma í sólskini upp á efsta
tind — aö hann skyldi ekki geta verið svona í
gær!
Guðmundur Kjartansson
©