Bændablaðið - 03.10.2000, Blaðsíða 5

Þriðjudagur 3. október 2000
BÆNDABLAÐIÐ
5
ítarefni
um kjðfmat
Vinnudagamir eru oft þokkalega
nýttir hjá yfirkjötmatsmönnum og
kvöldin notuð til að koma sér á næsta
sláturstað eða heim. Þá er eins gott að
halda sér vel vakandi við stýrið. Til þess
beitir kjötmatsformaðurinn stundum
þeim brögðum að berja saman vísur.
Eitt kvöldið varð til bálkur sem fékk
vinnuheitið: „Itarefni fyrir kjötmats-
menn og annað áhugafólk um kjötmat".
Þar var reynt að gera nokkra grein fyrir
holdfyllingar- og fituflokkum dilkakjöts
samkvæmt gildandi Evrópumati. Verk-
inu er þó hvergi nærri lokið.
Fyrsta minnisvísan fjallar um 04
(þ.e. holdfyllingarfl. O, fitufl. 4, eins og
lesendur Bændablaðsins eflaust vita).
Hún var reyndar upphaflega hugsuð
sem sjálfslýsing:
Ekki er holdafylling fögur,
en fitu þykka maður sér.
Hann á að lenda í O-i fjögur,
einboðið það sýnist mér.
Næst var tekinn fyrir öllu nettari
skrokkur:
Ef hófleg fita þykir þér,
þrýstin læri fyrir ber
og lína bein í baki er,
sem best í R2 skrokkur fer.
Þá var litið til endanna á holdfyll-
ingarskalanum, fyrst á þann neðri:
Ef rýran skrokk- ég -ræfil sé,
rétt hann metinn er í P,
með læri þunn og beinaber
og býsna íhvolf lína hver.
Öðru máli gegnir um E-skrokkinn,
hann er „ýkt góður“:
Breiður hryggur bungar út,
bógur líkist vöðvahnút,
í E-ið skrokkur flottur fer
ef fylling læra bólgin er.
Látum þar kjötmatsfræðum lokið að
sinni, en stundum þegar komið er í
náttstað, haldast góðar móttökur og
kvöldfegurð í hendur:
Gott var háttum hér að ná,
um hitt og þetta tala
og norðurljósa litskrúð sjá
loga á himni Dala.
StV.
Grímiir iiefiir orúið
„Trajfík og
konkurensi“
Frá því segir í
Innarsveitarkróniku Halldórs
Laxness að ekki var liðið langt
fram á öldina þegar
bílamenning upphófst í
Mosfellssveit og með henni
„traffík og konkurensi“ eins og
segir í bókinni og sögð í anda
rassjónalisma, en þennan
Rassjón höfðu íbúar
sveitarinnar aldrei áður heyrt
minnst á.
Það var svo um miðja öldina að
slúðursaga fór á kreik í
Reykjavik um konu í
Vesturbænum sem þótti eggin
dýr í búðinni sinni en vissi af
bónda í Kringlumýrinni sem
hélt hænur og seldi egg á betra
verði. Þangað ók hún og sótti sín
egg en talnaglöggir menn
efuðust um hagkvæmnina.
Síðan er liðin hálf öld og traffík
og konkurensi hefur aukist um
allan helming. Þar má nefna að
hver sláturleyfishafi ákveður nú
upp á sitt eindæmi hvað hann
greiðir fyrir innlagt kindakjöt,
eins og fram kom í síðasta
Bændablaði. í framhaldi af því
berast fregnir af langflutningum
á sláturfé, jafnvel um nokkur
hundruð kflómetra leið og sú
hugsun vaknar hvort þetta sé
það sem koma skal?
Að undanförnu hefur þeirri
hugmynd verið að aukast fylgi
að útflutningur á kindakjöti
þurfi að vera á einni hendi
þannig að útflytjendur
niðurbjóði ekki vöruna hver
fyrir öðrum. Það hljómar
skynsamlega.
Og meðai annarra orða, verð á
olíu er hátt en bæði er svo að
heyra að heimsmarkaðsverð á
olíu hækki og lækki jafnt um
allan heim og bensín og olía,
sem afgreiðslumaður dælir á bfl,
kostar hið sama hjá öllum
olíufyrirtækjum hér á landi. Þar
ríkir full samstaða. Kannski
gildir það ekki um
fjárflutningabfla?
Grímur
Hverer
meðerlee.
Hverog hveemr?
Myndin t.h. kom í
síðasta blaði.
Viðbrögðin létu ekki
á sér standa.
Myndin er af Ara
Páli Hannessyni í
Stóru-Sandvík í
Flóa. Hann var
frömuður í heitri
súgþurrkun og á
myndinni er hann að
sýna Gísla
Kristjánssyni,
ritstjóra Freys,
heitavatnseliment
við súgþurrkun sína.
Myndin er tekin á
árunum 1946 - 1948.
Upplýsingar frá Páli
Lýðssyni í Litlu -
Sandvík.
Á myndinni hér til vinstri má sjá fjóra heiðursmenn. Við vitum að
sá hattlausi er Ragnar Ásgeirsson. Myndin er sennilega tekin í
bændaför. En hverjir eru hinir þrír? Vinsamlega hafið samband
við Jónas Jónsson, Matthías Eggertsson eða Áskel Þórisson í síma
563 0300.
/, ,r i i'j i :r>rrxií mw- - -i-> )■■■ _________________________________
K'id'l-. ■ '!íj:..I.C'i ífj i
" 'lsÁajq )6jeui
jnjaq uepjs 'SUjS>||oj mj ipe|e) 6o
uinddoj) uinssacj e pois ‘uejsne
juAj jpuoqejAppoi ‘uossujajsjnBjs
jjuAau pe n6uo|||e juAj jba peq