Skátinn - 01.04.1935, Qupperneq 3

S K Á T I N N
3
„......Þið getið ekki ímyndð ykkur yndis-
leik lians. Hann hefir eitthvað undarlega heill-
andi við sig — málið, hreyfingarnar, brosið,
allt er þetta dásamlegt. Manni dettur ósjálf-
rátt i liug, hvort þessi maður hafi nokkurn tima
hugsað ljóta hugsun, hvort ást hans til mann-
anna geti verið svo mikil, að ekkert annað
komist þar að. —
Þegar við komum að Pax Hili, heimili Haden-
Powells, tók frúin á móti okkur. Og það fyrsta,
sem hún sagði við mig var: „Now you want
to see him!“ — ,,.íes“, svaraði ég og brosti
því að það var einmitt min heitasta ósk.
Við gengum i gegnum nokkrar snyrtilegar
stofur og að lokum komum við i litið her-
hergi, þar sem Baden-Powell sat við skrifborð
sitt. „Er þetta ekki dásamlegt?“ spurði frúin
mig, á meðan við stóðum og liorfðum á liann
skrifa. Jú, það var dásamleg sjón, og rétt í
þessu snéri Iiann sér að mér og brosti góðlát-
lega út undir eyrun, rétt eins og ég væri gamall
góðkunningi Iians — og þó vissi hann ekkert
annað um mig, en að ég væri danskur skáti!
En líklega eru allir skátar gamlir góðkunn-
ingjar hans.
Við röbbuðum saman um stund, en því mest
sýndi hann mér litla einkaherbergið sitt. í því
eru livorki meira né minna en þrjú vinnuborð:
Skrifborð, borð, sem liann notar til að teikna
og mála við og borð, sem hann geymir fiski
og ferðaáhöld sin í. í næsta herbergi er svo
voldugur arinn, og við hlið hans er rúm fyrir
heihniklar brennibirgðir. Fyrirmyndin er norsk,
og þau, Baden-Powell og frú, héldu víst, að við
Danir hefðum allt eins og Norðmenn. Allt
húsið er fullt af útlendum munum, sem hann
liefir haft með heim úr hinum mörgu ferðum
sinum.
Frú Baden-Powell sagði mér, að fvrir skömmu
hefði verið einhverskonar fundur í London, og
hefði þeim verið boðið. Og þá liafi komið til
þeirra tartarakona — þau þekktu liana ekki
minnstu vitund — og sagt við Baden-Powell:
„Þér getið ekki gert yður í hugarlund, hve
margir menn eru yður þakklátir“. Og er hún
hafði þetta mælt, hafi hún horfið eins og vind-
urinn, sem enginn veit hvaðan kemur eða livert
fer. —
Ég sá lika svefnherhergið hans. Það eru litl-
ar svalir með tjöldum, sem skýla aðeins fyrir
roki og regni. Og eina húsgagnið er smábeddi.
En þaðan sér hann út yfir garðinn út á landið,
landið, sem hann hefir gert svo margt fyrir.
Þarna, næstum því undir berum liimni, sefur
hann allan ársins hring.
Þegar við ókum burt frá Pax Hill, var mér
líkt innanbrjósts og manni, sem orðið liefir
fyrir mikilli hamingju. Því að það er mikill
munur á þvi, að heyra eða lesa um mann og að
tala við hann og finna hlýtt handtak lians. Og
enn endurróma siðustu orðin, sem hann sagði
við mig i liuga minum:
„The ideal of Boy Seouts is unity; to break
down in the coming generations prevailing
differences between classes, creeds and
countries, and to bring about in their place
peace and goodwill“.
[„Hugsjónir skáta er sameining; að eyða hjá
liinum komandi kynslóðum rikjandi stétta,
trúar og þjóðahatri, en koma i þess stað inn
hjá þeim friði og velvilja"].
Á. L.
Flokkakerfið.
Forspjall.
Arið 1927 gáfu Iv. F. U. M. skátar í Danmörku
út bók er þeir nefndu „Patrule system", og var
hún eins og nafnið hendi rtil, lýsing á og ráð-
leggingar viðvíkjandi hinu svonefnda Flokka-
kerfi Baden-Powells. Bókin er samin af þeim
Chr. Halt og Gunnar Ipsen, sem studdust að
miklu leyti við áður útkomna bók eftir Roland
E. Philipps: „The Patrol System“. Síðan bókin
kom út á dönsku eru nú liðin full 8 ár. í þessi
sjö ár hefir oft komið til orða að þýða hana á
islenzku, en aldrei orðið af því fyr en nú, að
undirritaður hefir tekið að sér þýðinguna fj'rir
„Skátann“. Höfum við liugsað okkur, að í
hverju blaði skuli koma einn til tveir kaflar úr
bókinni, en það spillir engu, þar sem liver kafli
má teljast vera fullkomin heild.
Um þýðinguna er það eitt að segja, að ekki
er ætlast til að hún sé mjög nákvæm, en þó
mun ég reyna að halda orðalagi dönsku útgáf-
unnar, þar sem því verður við komið. Suma
kaflana mun að einhverju leyti þurfa að semja
að nýju, vegna breyttra staðhátta, og sumum
Framhald i næsta blaffi.