Skátinn - 01.09.1935, Blaðsíða 3

S K Á T I N N
3
numið og bætt með því miklu við meðfædda
og áður fengna liæfileika sina.
Bezt er og eðlilegast, að flokksforingjar fái
j)á menntun og reynslu, er j)eir geta fengið hjá
öðrum, hjá sveitarforingja eða eftir hending-
um lians. Tiljjessfá J)eirágætttækifæri,vitij)eir
sig ætíð velkomna á heimili sveitarforingja,
iivenær, sem er, og við J)að að finna, að lionum
j)ykir eitthvað koma til j)eirra persónulega. Því
að finni flokksforingi, að sveitarforinginn álít-
ur hann aðeins góðan skáta og félaga, er hætta
á, að sambandið á milli j)eirra verði aðeins gott
á yfirborðinu, og að öðru hvoru kastist í kekki
á milli j)eirra. Því að varanlegt trausts- og vin-
áttusamband hyggist á öðru og meiru en sam-
eiginlegum áhugamálum.
Sveitarforinginn þarf ekki að vera lifandi
órðabók. En svo lítillátur verður liann að vera,
að hann geti fengið sig til að spyrja aðra um
j)á liluti, sem liann sjálfur veit ekkert um.
Baden-Powell segir, að starf sveitarforingjans
liggi að litlu leyti í því að kenna sjálfur drengj-
unum allt milli himins og jarðar, en liggi að
mestu leyti í að vekja og „skipuleggja“ áhuga
þeirra á að leita sjálfir vizkunnar.
Einhverju sinni gleymdi góður flokksforingi,
livernig hnýta ætti staurahnút. Sveitarforinginn
var viðstaddur, en flokksforinginn j)orði ekki
að biðja bann að sýna sér hnútinn, af hræðslu
við, að hlegið yrði að honum. Ef til vill hefir
flokksforinginn ekki verið jafngóður og sagt
er, en j)að er lika alveg víst, að sveitarforinginn
hefir verið öðru visi en liann átti að vera.
Venjulega er rétt af sveitarforingjanum að
gefa aðstoðarflokksforingjunum sömu tækifæri
til að afla sér J)ekkingar og flokksforingjunum.
Aðstoðarflokksforinginn er nefnilega ekki að
eins aðstoðarflokksforingi — hann er lika oft
mjög áhrifamikill foringi.
Aðalverk flokksforingjans hlýtur ætíð að
vera fólgið i verklegri æfingu, en ekki í munn-
legri kennslu, þar eð með skátaprófunum er
leitast við að gera skátann sem færastan til að
lijálpa öðrum. En |)að er nauðsynlegt hverjum
flokksforingja, að hann hafi sjálfur reynt það,
sem liann ætlar að kenna skátum sinum. Þess
vegna má liann ekkert tækifæri láta ónotað til
j)ess að geta náð góðri leikni á sem flestum
sviðum.
Agætt er, að flokksforingjar og aðstoðar-
THULE
STÆRST —
BÓNUS-HÆST -
TRYGGINGAHÆST
flokksforingjar þeirra æfi sig saman í flokk,
sem sveitarforingi stjórnar. Sá flokkur getur
t. d. fvrst æft undir II. og I. flokks prófin, en
siðan ýmsar skátaij)róttir.
Sé ekki hægt að koma þessu við, er ágætt
að hafa eitt kvöld í viku eða á hálfs mánaðar-
fresti til að æfa foringjana sérstaklega undir
starfið.
Margir spyrja: Hvenær á flokksforingi að
stjórna? Og svarið er ofur einfalt: Alltaf! Hann
er foringi í leikjum og vinnu. Hann vinnur,
J)egar unnið er, leikur sér, J)egar leikið er. Hann
eykur flokksagann, þvi að hann hefir sjálfur
vanizt á aga í orðsins fyllslu merkingu. Hann
kennir drengjunum að vera lijálpfúsir, J)ví að
sjálfur breytir hann daglega eftir 6. grein skáta-
laganna. I stuttu máli sagt: í flokk, sem liefir
áhugasaman og duglegan flokksforingja, sem
gengur á undan í öllu með góðu eftirdæmi,
verða allir skátarnir duglegir og áhugasamir.
Framliald.
L