Skátinn - 01.12.1935, Page 14
14
S K Á T I N N
EKKERT
gleður
Skátana
meira
i
útilegu
en
Vísis-Kaffi.
BlEðiIegra jóla
□g
íarsæls kDmandi árs
□ska yður með skátakueðju
Skátaíélagið „Érnir“
DQ
Skátablaðið ,5kátinn‘
Hver er sinnar
gæfu smiður -.
Hvað er gæfa? Er það að vera ríkur, gáfaður,
fallegur, mikils metinn, frægur o. s. frv. Um
það eru svo margar og misjafnar skoðanir. Ég
álíl að gæfa sé að vera góður. Góður i orðsins
beztu merkingu.
Að það sé liægt að kalla þann mann gæfu-
samann, sem temji sér, ætíð að gjöra það sem
er gott, fagurt og rétt.
Gæfu sína skapá menn í æsku. Þessvegna cr
svo mikið undir því komið, hvernig menn
verja æskuárunum. „Varastu að verja fyrri
liluta æfinnar þannig, að þú ónýtir seinni hlula
Iiennar“, segir gamalt máltæki. Æskuárin
er dýrmætasti tími æfinnar, þessvegna |iarf að
verja honum vel; að undirbúa sig sem bezt og
þroska sig sem mest í öllu góðu og gagnlegu,
sem gjöri mann betur viðbúinn vanda lífsins.
Eg álít það gæfumann, sem bægt er að segja
um, að sé „sarinur skáti“.
Að vera sannur skáti — sannur maður ---
er það mesta, sem nokkur maður getur orðið;
því allt það fegursta og bezta, sem þroska má
einn mann, er innifalið í skátabeitinu og skáta-
lögunum. Þessvegna tekur það svo langan tíma
hjá flestum að verða sannir skátar. Hjá sum-
um tekur það mörg ár, og sumir eru jafnvel
alla æfi að læra það. En mikið gelur góður
vilji; og sá sem vill verða sannur skáti, hann
verður það, og hann verður það meðan hann
lifir. „Orðinn skáli. — Ávallt skáti“, segir Baden
Powell alheimsskátahöfðingi.
Skátar! Við þekkjum öll litla merkið - skáta-
liljuna - sem allir skátar bera. Hún á að benda
okkur á rétta braut um leið og hún minnir okk-
ur á þríeina skátabeitið og bræðrabandið, sem
tengir alla skáta saman. Sólin í íslenzku lilj-
uíini táknar það, að allir íslenzkir skátar eiga
að vera sólarbörn, sem birta og ylur skuli stafa
af, hvar sem þeir fara. Við vitum, að það er
mikið, sem af okkur er krafist. Við vitum, að
við berum sjálf ábyrgð á, hvernig skátar við
reynumst og líka livernig liinir yngri skátar
reynast, því það er ekki nema eðlilegt, að þeir,
sem eru ungir og byrjendur á skátabrautinni,