Tónlistin - 01.12.1945, Síða 19

TÓNLISTIN
49
vilji verða eins — eins og sú fyrri.1)
Hér virðist það vera þörfin á að
endurtaka, sem gerir vart við sig,
en endurtekningar og eftirlíkingar
eru, svo sem kunnugt er, notaðar
mikið í allri tónlist, þó að það eigi
ekki við liér.
2. „Syngjum glaðir göngusöng“
eftir sama liöfund. Þar er það þessi
kafli, sem veldur örðugleikunum:
Vill verða svona:
Það virðist vera tilbreytingarþörf-
in, sem gerir vart við sig á kostn-
að lagsins. (Sbr. setninguna „fleyg-
ir burt gullhörpu fossbúinn grár'
í laginu „Svifur að baustið").
3. „Sól er hnigin í sæ“ eftir Sig-
fús Einarsson. Það þarf að bafa alla
aðgæzlu við, til þess að fá endinn
réttan; bann vill verða svona:
1) I þeim dæmúm, sem ég tek í grein-
arkorni þessu, styðst ég yfirleitt við
reynslu mína úr Ansturbæjarskólanum i
Rvík. En undir þetta renna þó fleiri stoð-
ir. Um þetta lag vil ég leyfa mér að geta
þess, að mér hefir sagt Brynjólfur Þor-
láksson, að hann hafi rekið sig ó sömu
villurnar eða örðugleikana i Miðbæjar-
skólanum og einnig vestur i Ameríku, þar
sem hann hefir kennt fjölda mörgum
börnum lagið. Þetta virðist vera sönnun
fyrir því, að það séu sömu kaflarnir,
sem valda örðugleikunum, næstum því
hver sem í hlut á.
Að vísu virðist vera ástæðulaust að
breyta laginu þannig, en menn at-
bugi 7. takt í laginu. Líklega er
þar að finna orsökina.1)
Eins og þegar liefir verið benl
á, eru sumt af þessu gegnumgang-
andi villur, ef svo mætti segja, örð-
ugleikar, sem endurtaka sig æ of-
an í æ, þegar verið er að kenna
byrjendum. Ekki skal nú neitt full-
yrt umfram það, sem þegar er sagt,
af bverju þelta stafar. (E.t.v. væri
það út af fyrir sig rannsóknarefni).
En víst brýnir það fyrir kennurum
vandvirkni og samvizkusemi eða
trúmennsku i starfinu gagnvart þvi
verkefni, sem verið er með. Þess-
vegna að endingu þetta: Kennar-
ar! Hlaupið ekki fram lijá örðug-
leikaköflunum. Gefið gaum að örð-
ugleikunum, atbugið, í bverju þeir
liggja, oft getur það verið til bóta
fyrir bæði kennara og nemendur.
Atbugið, hvernig bægt er að yfir-
vinna örðugleikana. Endurtakið og
æfið erfiðu kaflana sér. Ivallið ekk-
ert verkefni fullæft, fvrr en það er
rétt.
1) Allt það, sem hér hefir verið tek-
ið fram, sýnir okkur, að það er sannar-
lega tími til kominn að fara að hætta
að kenna söng eins og verið sé' að kenna
páfagaukum. Það er vitanlega að þekkja
og skilja nóturnar og kunna að notfæra
sér þær, — nótnalestur, — sem fyrst þarf
að læra. En út í það verður ekki farið
nánar að þessu sinni.