Dagsbrún - 01.10.1989, Side 5

OG FRAM-
ÍA SÆNG?
„Dagsbrúnarliðið
vill þrengja sér. . .“
Þegar rætt var um hugsanlega sam-
einingu Dagsbrúnar og Framsóknar
missti stjórnarkona í Framsókn út úr
sér svohljóðandi vísukorn:
Félagið okkar er framfarasinnað
framtíðin kannski er óráðin enn.
Dagsbrúnarliðið v01 þrengja sér
innað
okkur sem konum en þar eru menn.
fundur 1906:
myndi spilla siðgæðinu
vinnumarkaðinn og þá væri viðbúið að
húsmæðrum gæti reynst erfitt að fá
kvenfólk í ígripavinnu, fiskbreiðslu eða
þvotta.
Eftir miklar umræður var borin upp
tillaga um að félagið kysi sjö manna
nefnd til að athuga hvað helst mætti
gera til að bæta kjör þeirra kvenna, er
ynnu daglaunavinnu í Reykjavík. En
jafnvel sú tillaga þótti of byltingarkennd
og var felld með 84 atkvæðum gegn 26.
Næstu árin voru allnokkur átök í
bænum um kvenfrelsi en það var ekki
fyrr en 25. október 1914, að verkakonur
tóku sig saman og stofnuðu Verka-
kvennafélagið Framsókn. Dagsbrúnar-
menn voru fyrstir karla til að fagna fé-
lagsstofnuninni og sýndu fögnuð sinn í
verki með því að tilkynna að framvegis
yrðu fundir í Dagsbrún opnir Fram-
sóknarkonum. Vináttubragðinu svör-
uðu konurnar með því að opna sína
fundi fyrir Dagsbrúnarkörlum.
Litlum sögum fer hinsvegar af heim-
sóknum milli félaganna og harla fáir
Dagsbrúnarmenn í dag munu hafa setið
fund í Framsókn eða Framsóknarkonur
fund í Dagsbrún.
Guðmundur J. Guðmundsson,
formaður Dagsbrúnar:
Kynskipt
félög eru
tímaskekkja
Ég er mjög fylgjandi því að sameina
Dagsbrún og Framsókn og mun beita mér
fyrir því að umræður um það fari í gang milli
félaganna. Við eigum hiklaust að taka hönd-
um saman og mynda öflugasta verkalýðsfé-
lag á landinu hér í Reykjavík. Þróunin í
verkalýðshreyfingunni á íslandi stefnir öll í
þá átt - það er líklega ekki nema bara í
Reykjavík, Hafnarfirði og Vestmannaeyj-
um, þar sem eru sérstök félög fyrir karla og
önnur fyrir konur. Það er tímaskekkja.
Dagsbrún og Framsókn eiga margt sam-
eiginlegt og sameining þeirra myndi örugg-
lega mjög styrkja stöðu verkafólks í Reykja-
vík. Vinnusvæði þessara félaga liggja víða
saman og á mörgum vinnustöðum eru bæði
konur úr Framsókn og karlar úr Dagsbrún -
og jafnvel konur líka því í Dagsbrún eru
konur orðnar um 200. Samstarf þessara
félaga er nú þegar umtalsvert og gott, við
rekum til dæmis saman lífeyrissjóð, sem
fljótlega verður þriðji stærsti lífeyrissjóður á
landinu. Á milli forustusveita félaganna er
gott persónulegt samband - sem er frumskil-
yrði fyrir því að viðræður geti farið í gang í
einhverri alvöru.
Ég hef lengi verið andvígur því að skipta
þjóðfélaginu eftir kynjum - jafnréttið má
ekki vera orðin tóm, það á að vera raun-
verulegt og algjört. Karlar eiga að einhenda
sér í baráttuna fyrir fullkomnu jafnrétti
kynjanna - fyrir mannréttindum dætra
sinna, systra, eiginkvenna og mæðra. Tímar
misréttisins eru liðnir, nú eru tímar sam-
stöðu kynjanna og starfsgreinanna.
En þótt ég sé sannfærður um að slíkt félag
yrði þróttmikið og kröftugt þá er mér vel
ljóst að Dagsbrún og Framsókn er ekki hægt
að sameina með valdboði, svona ákvörðun
er ekki hægt að taka nema með nokkrum
aðdraganda. Það má heldur ekki gleyma til-
finningum fólks - mönnum þykir vænt um
sitt félag og vilja gjarnan halda í hefðimar.
Ég vil til dæmis ekki láta nafnið Dagsbrún
og mig grunar að þær í Framsókn vilji ekki
láta sitt nafn - jafnvel þótt það sé orðið
nokkuð flekkað af öðrum.
DAGSBRÚN 5