Vér mótmælum allir - 16.04.1946, Blaðsíða 12
ANDRÉS DA VÍDSSON stud. med.
Stöndum samhuga
Glæsilegasta þjóðareinkenni íslendinga hefir
ávallt verið, hve djúpt þeinr er runnin í merg og
bein sjálfstæðisþráin. Sú markvissa barátta, sem
þjóð vor hefir háð fyrir frelsi sínu, mun alla
tíma varpa ljónra á sögu hennar. Minningin
unr þær fórnir, sem færðar voru í þeirri baráttu,
er lýsandi og hvetjandi kyndill í lrugum sannra
íslendinga til að stairda vörð um lrið nýfengna
fullveldi.
Vér höfunr erlt þetta land til eignar og um-
ráða og teljuirr það vorn heilaga rétt að fá að
halda frelsi voru óskertu. Þjóðernisleg skylda
vor er að berjast gegir lrvers konar ásæhri er-
lendra ríkja, úr lrvaða átt, senr lrúri kenrur.
Erlendis frá lreyrast háværar kröfur Banda-
ríkjamanna um herbækistöðvar lrérlendis. Ríkis-
stjórn vor virðist Irafa valið þann kostiirn að
leyira landslýð því, sem farið lrefir á nrilli lrenn-
ar og ríkisstjórnar Bandaríkjanna um það trrál.
Krafa vor er, að ríkisstjórnin skýri lands-
mönnum tafarlaust frá því og krefjist nreð eiir-
beitiri, að Bandaríkin lraldi gerða samiringa við
oss eftir þeiirr skilningi, sem vér leggjum í þá.
Vilji vor og takmark á að vera að lifa í friði og sátt
við nágrannaríkin áir tilslökunar á rétti vorunr.
Hver sá íslendingur, sem leitast rið að gera
land vort að þrætuepli milli tveggja stórvelda
með hvatvíslegunr gjörðum og elur á tortrvggni
annarra þjóða gagnvart oss, og lrver sá, senr
ginntur er af gulli og gxóðavoir til að afsala ís-
lenzkum landsréttindum, nrun Irljóta verðskuld-
aða fyrirlitningu alþjóðar.
Framtíð lands vors og frelsis, senr vér trúum
á, stendur og fellur með því, lrvort oss tekst
að koma í veg fyrir áfsal landsréttinda vorra
til erlendra ríkja eða ekki, því að með því að
leyfa stórveldi ítök í landinu til lairgs tíma, stefir-
um vér menningu þess, þjóðerni og jafnvel til-
veru þess í beinan voða, sérstaklega á þeim
hættutíma, senr nú ríkir í heiminum. Skrif
reykvísku blaðanna, Ófeigs og Vísis, um áfram-
lraldairdi hervernd íslandi til lrairda eru fávíslegt
barnahjal, senr hljóta mun réttlátan dónr sög-
unnar.
Sjálfstæðismál þjóðarinnar hefir aldrei verið
sérmál neins stjórnmálaflokks. Frá upphafi lref-
ir þjóðin staðið samhuga í baráttumri fyrir frelsi
sínu, og vonandi tekst engum sundrungaröflum
að rjúfa þá fylkingu.
Þegar 1. tbl. þessa blaðs var í prentun, barst
okkur 100 króna gjöf frá ónefndunr mainri, sem
lrafði heyrt um ritgáfuna.
Eftir fundinn við Miðbæjarskólamr kom til
okkar annar nraður, sem ekki vildi heldur láta
írafirs síirs getið, og aflrenti okkur 100 krónur „til
að senda blaðið til sjúkralrúsa og elliheimila“.
Við þökkum þessar rausnarlegu gjafir, senr hafa
komið í góðar þarfir. En sérstaklega gleður okk-
ur sú velvild og sá öruggi stuðningur, sem nrál-
istaður okkar nýtur og þessar gjafir sýna.
# * #
,,Morgontidningen“, nrálgagn sænsku stjórn-
arinnar sagði þegar Rússar fóru frá Bornholm:
„Ánægja nranna mun enn aukast, er Banda-
ríkjamenn fara af Islairdi. Þótt ísland sé talið
lrafa nreiri þýðingu en Borgundarhólmur, vegna
legti sinnar, getur það ekki orðið nein afsökun
fyrir þjóð, sem telur sig kjörna til þess að tala
máli frelsisins, að fara ekki að fordænri annarra
þjóða og flytja her siirn brott“.
Svipaðar skoðanir hafa komið franr í öðrtun
blöðunr nnr öll Norðurlönd.
12 VÉR MÓTMÆLUM ALLIR!