Orðlaus - 01.02.2003, Blaðsíða 13

rara mmm
- leikkona
textirSteinunn
myndir:Atli
Þórunn Clausen er ung og upprennandi leikkona sem hefur haft
í nógu að snúast síðan hún lauk námi fyrir tveimur árum. Hún
hefur tekið þátt í fjölmörgum sýningum eins og Syngjandi rign-
ingunni, Rauðhettu, Lykli um hálsinn, Saga of Guðríður og nú í
Dýrlingagenginu,sem sýnt er í Listasafni Reykjavíkur,og Le sing
á Broadway. fluk þess að leika syngur hún í brúðkaupum, árshá-
tíðum, afmælum og öðrum uppákomum og kennir krökkum í
grunnskólum leiklist. Ég mælti mér mót við Þórunni á kaffihúsi
og fékk að leggja fyrir hana fáeinar spurningar um leikferilinn
og lífið fyrir utan leikhúsið.
Hvenær kviknaði áhuginn á
leiklist og hefur leikhúslífið
verið eins og þú bjóst við?
Þegar ég var barn sá ég Ragnheiði systur
mína leika ( Herranótt og þá fór mér að
finnast þetta leikhúslíf mjög spennandi,
en ég var feimin við að leika og syngja og
þorði aldrei að gera neitt sjálf. Það var ekki
fyrr en ég byrjaði í Versló að ég steig á svið
og tók þar þátt í leikritum og söngleikjum.
Ég fór svo út til London að læra leiklist og
útskrifaðist þaðan í janúar 2001. Stundum
væri ég til í að vera ennþá í leiklistarskólan-
um.Dagurinn byrjaði alltaf á jógatímum og
svo voru tímarnir hver öðrum skemmtilegri
alveg fram á kvöld. Leikarastarfið er l(ka
algjör draumur, en mjög krefjandi. Maður
gefur oft svo mikið af sér á sýningum að
maður er alveg búinn þegar maður kemur
heim á kvöldin. Stundum eru til dæmis
fimm til sex sýningar á viku, en mér finnst
líka skemmtilegast að hafa nóg að gera.
að ég hafi átt mjög
erfitt hingað til.en margir sem læra úti fá Ktið
að gera. Svo gleymist líka oft að nefna þá sem
lærðu úti og eru nú meðal ástsælustu leikara
þjóðarinnar,eins og Gunnar Eyjólfsson, Stefán
Jónsson, Steinunn ÓKna og Þórunn Lárus-
dóttir. En það er að vissu leyti auðveldara
fyrir krakka úr Leiklistarskóla (slands að því
leyti að allir helstu leikstjórar og leikhússtjór-
ar landsins fara á sýningar hjá þeim, alveg frá
því á fyrsta ári. Ég held samt að það hafi bara
verið gott fyrir mig að fá að fara út og þroskast
í þessi þrjú ár og koma svo heim. Hef reyndar
alltaf verið hálfpartinn á leiðinni út aftur, en
mér líður mjög vel hérna núna.
þar sem
gestirnir
taka á vissan
hátt stóran þátt
í sýningunni hafa
áhorfendur mikil áhrif á
hvað við gerum hverju sinni.
Það gerist eitthvað skemmtilegt
og mismunandi á hverri sýningu og við
syngjum lög sem allir þekkja. Sumir gestir
fara að leika á móti, aðrir láta sér nægja að
dansa og syngja með okkur, en alltaf er svaka
mikið stuð.
Þú virðist hafa haft nóg að gera og
Hver eru helstu verkefni þín um ótrúlega mikil gróska er í leikhús-
Það hefur verið talað um hvað
það sé rosalega erfitt að komast
inn í Leiklistarskólann og valið
oft mjög ósanngjarnt. Er þetta
bara ein stór klíka sem ræður?
Það er vissulega alltaf verið að tala um að
þetta sé klíka, að það séu bara leikarabörn
sem komast inn, en kannski er ástæðan
bara sú að þau eru aðeins ófeimnari og van-
ari leikhúslífinu en við hin. Ég sótti um, en
komst ekki inn og fór því út til London að
læra. Þegar ég sótti um var ég svo feimin að
ég var í einu orði sagt, léleg. Ég skammað-
ist mín svo fyrir að vera að gera það sem ég
var að gera. Það er ekki fyrr en maður nær
því stigi að geta verið óhræddur og hellt
sér út í þetta að það kemur í Ijós hvort mað-
ur hefur hæfileika eða ekki. Þessir krakkar
eru sumbara tilbúnari í það held ég.
Nú fórst þú utan til náms en
snerir aftur heim að því loknu.
Er ekki auðveldara fyrir þá sem
hafa verið að læra hér heima að
fá vinnu?
Ég ætlaði að vera úti í London en bauðst
tækifæri til að koma heim og leika í Syngj-
andi rigningunni í Þjóðleikhúsinu. Ég er
búin að vera að vinna alveg
stanslaust frá því að
ég kom heim
þannig að ég
get ekki
sagt
þessar mundir?
Ég er að taka þátt í tveimur sýningum. Ann-
ars vegar Dýrlingagenginu eftir Neil Labute
sem sýnt er í Listasafni Reykjavíkur og hins
vegar Le sing á Brodway. Þetta eru mjög ólík-
ar sýningar. Dýrlingagengið er
þrír einþátt- ------------*■
ungar þar
sem allt snýst að
mestu um text-
ann sem er bæði
magnaður og
óhuggnalegur.
Sýningin vekur
fólk til umhugs-
unar, um ógeðið
sem býr í mann-
skepnunni og um
það hvernig fólk
r é 111 æ t i r
fyrir sér illsk-
una ( sjálfum sér. Sýningin hefur
verið mjög vel sótt og við stefnum að nokkrum
aukasýningum nú (febrúar. Le sing er sýning
af allt öðrum toga og er með skemmtilegri
sýningum sem ég hef tekið þátt í. Við erum
sex (sýningunni og leikum þjóna sem eru ekki
beinltnis eins og eðlilegir þjónar ættu að vera.
Við berum fram matinn, syngjum og dönsum
og grínumst ( fólkinu sem er að borða. Þetta
er spunasýning, textinn er
__ ekkiákveðinnfyr-
irfram og

SÝNINGIN VEKUR FÓLK
TIL UMHUGSUNAR,UM
ÓGEÐIÐ SEM BÝR í
MANNSKEPNUNNI
lífinu. Hvað er helst framundan
hjá þér?
Le sing heldur áfram og verður jafnvel (sumar
og það er líka að koma út geisladiskur með
flestum lögunum úrsýningunni.ísumarverð-
ur allt á fullu í Skemmtihúsinu
-*------------- og þar verð
ég aftur að
leika einleikinn
The Saga of
Guðrlður og (
tveimur öðrum
verkum eftir
Brynju Bene-
diktsdóttur
og Súsönnu
Svavarsdóttur
um Guðrúnu
Ósvífursdóttur
og Vestur-
fara þannig
að ég hef ýmislegt að gera
fram á haust.
Er eitthvað eitt verkefni sem
stendur upp úr á ferlinum?
Auðvitað finnast manni þær sýningar sem
maður er í á hverri stundu alltaf skemmti-
legastar sem er auðvitað dæmigert svar við
svona spurningu. En ef ég ætti að vera alveg
hreinskilin þá er það sem stendur helst upp
úr íslenskt leikrit sem var sýnt (Vesturporti og
heitir Lykill um hálsinn eftir Agnar Jón. Það
var alveg sérstaklega skemmtilegt verkefni
og ég lék frábæra persónu sem var mjög vel
skrifuð og ólík sjálfri mér. Það er reyndar verið
að vinna ákveðið verkefni í tengslum við
þetta leikrit sem er mjög spennandi en
á þessu stigi málsins er ekki hægt að
ræða það frekar. Það kemur bara í
Ijós fljótlega.
Það var einnig mjög gaman að
leika einleikinn The Saga of
Guðríður í Skemmtihúsinu.
Það var gaman að fá að
leika á ensku aftur og
einnig að takast á
við einleik svona
Þú hefur sjálfsagt lítinn frítíma
en allir verða að slappa af öðru
hvoru. Hvað gerirðu helst til að
hvíla þig á leikhúsinu?
Það er ekki mikill frítími og t.d.ekki hægt að
skipuleggja sumarft langt fram í tímann. Ég
er með mikinn áhuga á hestamennsku og
er loksins að fá tækifæri til að stunda hana
að einhverju ráði og ætla því að demba mér
út ( það, ég nota hvert tækifæri til að fara
á bak.
Stefnirðu á hvíta tjaldið?
Ég kom nú aðeins fyrir í Maður eins og ég,
en ef fólk hefur blikkað þá hefur það líkleg-
ast misst af mér, þannig að ég verð endilega
að fá að prófa þetta aftur. (Blikk, blikk)
Áttu þér einhverja ákveðna fyrir-
mynd í hópi leikkvenna?
Nei, ég get eiginlega ekki sagt það. Það
eru til svo margar góðar leikkonur. En af
(slenskum leikkonum gæti ég að öðrum
ólöstuðum nefnt Margréti Helgu Jóhanns-
dóttur og Kristbjörgu Kjeld, þæreru einstak-
ar leikkonur.
Hvað er það mikilvægasta sem
þú hefur lært á lífsleiðinni?
Ég hugsa að það sé að lífið er styttra en mað-
ur heldur. Það sem skiptir mestu máli er að
vera góður við þá sem eru í kringum mann
og vera í kringum fólk sem manni líður vel
með. Maður á að rækta vináttu, fjölskyldu
og ást. Það skiptir líka miklu máli að vera
kátur, taka hlutunum með gleði. Maður
á mikinn þátt í að skapa eigin hamingju
sjálfur.
Áttu einhver góð ráð handa þeim
sem vilja stefna á leiklistarnám?
Ég held að það sem skipti mestu máli þegar
maður er að sækja um í leiklistarskóla sé að
hafa trú á sjálfum sér, því af hverju eiga þeir
sem eru í dómnefnd að hafa trú á þér ef þú
hefur hana ekki sjálf. Þetta held ég eigi við
um margt (lífinu. Maður verður að hafa trú
á sjálfum sér og ekki alltaf hafa áhyggjur af
þv( hvað öðrum finnst.
snemma.

■I