Orðlaus - 01.03.2003, Blaðsíða 17

5.„0fvirka atvinnumennsku'-týpan
Hjá þeim öllum er draumurinn sá hinn
sami; þá langar alla að verða atvinnu-
menn í íþróttum. En svo kemur auðvitað fyrir
einhvern tímann á lífsleiðinni að þeir vakna
upp við vondan draum um að atvinnumennsk-
an sé aðeins fjarlægur draumur. Það getur
tekið þá svolítið langan tíma að uppgötva
að þeir hafa ekkert í atvinnumennskuna að
gera og því held ég að það sé ástæðan fyrir
því hvers vegna meirihluti þeirra slefar sig í
gegnum menntaskólann. Samt sem áður eru
þeir nokkrir sem tekst mjög vel að samhæfa
leik og starf. Ef til vill er það þó draumurinn
um atvinnumennskuna eða þá afleiðingar
þess að vera að skalla tuðruna svona mikið
sem veldur slappleika í skóla. f 90% tilvika
tengist vinnan íþróttinni eitthvað.Öllum kon-
um finnst voða sætt þegar karlmenn eru að
þjálfa litla gutta í boltanum, þá kemur fram
þessi ægilega barngóða hlið, sem er ekki séns
á að sjá á góðum degi. Liggur þá við að
allar konur í bænum fjölmenni á
boltaleikina til þess eins að ná sér
í myndarlegan og barngóðan eigin-
mann. Brúnir og sætir með flottan líkama
(slef, slef), íþróttagæjarnir eru auðþekkjanleg-
ir. Án efa með þeim flottari. Mjög oft eru þeir
klæddir í íþróttagallann, en þannig líður þeim
víst bestog svo kemurjú fyrir,að gallabuxurn-
ar fái að viðra sig stöku sinnum. Á djamminu
sjást þeir nú ekki svo mikið, því að þeir fórna
sér gjörsamlega fyrir leikinn en eftir leikinn
fórna þeir sér gjörsamlega fyrir áfengið. Þetta
er eins og með námsmennina, fara í bindindi
í einhvern ákveðinn tíma og svo liggur við
að forvarnarstarf Jafningjafræðslunnar banki
upp á bakdyramegin á íþróttahúsinu. En það
er eitt sem ég skil ekki. Svona fyrir utan allt þá
eru þetta nú yfirleitt voða „healthy"gæjar, en
hvað er þetta með bölvaða vörina á ykkur???!!!
Ok, þeir geta baunað á blessuðu reykingarnar
en hvað er þetta með munntóbak?! Ég lenti
nú á einum íþróttagæjanum á djamminu sem
vildi sýna mér hvað hann væri klár með því að
geta sett í báðar varirnar! Hvað er það?! Þið
munið ábyggilega eftir hugtakinu: „Dance
like nobody's whatching',' og að „Karlmenn
kunna ekki að dansa'' og allt það. Þessir gæjar
afsanna það án efa og eru stundum jafnvel
betri en stelpurnar. Þetta er ábyggilega eini
þjóðflokkurinn sem hefur hvað mest úthald
til að dansa og er ekki hræddur við að sýna
það. Ekki gera þeir miklar kröfur varðandi
kvenmenn, hvorki skóla-, né atvinnulega séð
en hins vegar kemur á móti að ekki er séns í
veröldinni að þeir myndu velja sér konu sem
er ekki í formi eða hefur aldrei á sinni stuttu
ævi hreyft sig að staðaldri. Forgangsröðin
er rétt hjá þeim. Video-spóla og kúra er ekki
beint þeirra stíll, því að þeir eiga erfitt með að
vera kyrrir í 5 sekúndur. Mæli því heldur ekki
með því að fara með þeim í bíó eða á kaffihús.
Konum er best ætlað að vera á leikjunum
þeirra og horfa á, því trúiði mér, það er ótrú-
legt hversu mikið þeir reyna á sig.til þess eins
að ná athygli kvenmanns.
7.„Nörd er alltaf nörd'-týpan.
(Ég held að ég noti ekki fleiri orð fyrir þessa skilgreiningu).
Mikið er ég viss um að einhverjar konurnar þarna úti kannist við að hafa lent á einhverri
af þessum týpum. En auðvitað eru margir karlmennirnir sem geta verið bland af ein-
hverju ofantöldu. Öll erum við jafn mismunandi eins og við erum mörg og hljótum því
að heillast af mismunandi týpum, ekki satt?
Texti:Vigdís Sveinsdóttir
Myndir:Mummi
6. „Dæmigerða'-týpan.
Hinn dæmigerði íslenski karlmaður. Þetta
eru þeir sem voru með þér í bekk öll fjög-
ur árin í menntaskóla en þú tókst ekki eftir
fyrr en ári eftir útskrift. Sorglegt, ég veit, en
samt sem áður ekki skrýtið. Það fer svo lítið
fyrir þeim að jafnvel getur komið fyrir að afar
og ömmur eigi það til að gleyma að kaupa
jólagjafir handa þeim. Hvort sem við erum að
tala um feimni eða ekki, þeir eru bara svo óút-
reiknanlegir að þeir gætu talist hinir verstu
kvenmenn. Að sýna sig og sjá aðra er
ekki þeirra stíll. Þeir eru miklir einfarar
og kjósa þess svo miklu frekar að vera einir
með bestu vinum sínum ... skólabókunum,
sjónvarpinu eða leikjatölvunni. Það er mjög
einkennandi fyrir þá hversu hlutlausir þeir
eru í klæðaburði. Það sem er „inn" í dag verður
aldrei „inn" hjá þeim, og ef það verður það ein-
hvern tímann, verður það „inn" það sem eftir
er. Og þegar maður reynir að hefja samræður
við þá,fær maður engin viðbrögð á móti, bara
svona „já"og „nei"svör.Sem sagt ekki vera að
eyða tímanum í að byrja að tala við þá, því
að ef þú ert óþolimóð á annað borð, getur
þetta verið bölvuð tímasóun. Stundum
eiga þeir það hins vegar til að vera nokk-
uð heppnir með útlit og tekst þá að heilla
konurnar. Vegna þess hversu lokaðir þeir
eru, geta þeir virkað fremur leyndardóms-
fullir. Halda konurnar þá að þeir séu eitt-
hvað að leika „hard to get'.'Verður þetta
þá mikil áskorun fyrir þær, því auðvitað
viljum við alltaf eitthvað frekar, sem við
fáum ekki svo auðveldlega. En málið er
bara það að þær fatta ekki að þeir eru bara
svona,geta ekki sagt bara eitthvað út í blá-
inn. Þetta geta verið hinir Ijúfustu strákar
en þeir eru ekki gott efni í alkóhólista því
að þá losnar heldur betur um málbeinið á
þeim og töluvert meira en það. Svo inn
á milli heyrist ekki múkk frá þeim. Ætli
þeir geri nokkrar kröfur þegar kemur að
kvenmönnum? Líklega ekki, því að ef þeir
næla sér í konur, (í flestum tilvikum, láta
þeir þær hafa fyrir hlutunum), er oftast
hægt að sjá þá á labbi niður Laugaveginn
í spotta.á eftir þeim.