Orðlaus - 01.04.2003, Blaðsíða 27

Orðlaus - 01.04.2003, Blaðsíða 27
 tengslum . V ...ég þoli ekki kgnur sem kennalc^landair um þá fmýnd sem íslenskar konur hafa meðal útlendihga. Það hefur aðeir verið umræða um þetta í fréttum.en ég verð að viðurkenna ~að hún hefur ekki kveikt hjá mér þörf til að kanna þetta ofan í 'ftjglinn og rrtá því yel 'vera að ég sjái^ ekkí ,allci\myndina^ , r'ins og venjulega beiti ég því brjóstvitinu og dreg mínar :_undir_meðallagi_greindur ályktanir sem byggja arkaðinn, það er samskiptum víí Ég man hvernig þetta var fyrir að lcelandair fór að i ðir það ekki “eyddu helgi á (slandi, og láttu þig hverfá'^ Langflestir umælandi lesa þetta seiri hvatningu um að skella sér ^ ^ num aevintýri. But back to them days... því á níunda áratug maettu hér rir hópar karlmanna, aðallega frá hinumfl töndunur stijltu sér upp á vinsælum veitingahu.sui Bara bi? til að sannreyna sögusagnir um að hlj< Kerlendra tungumála laðaði að (slenskar alþýðuko til í að fá það á einhverju X tubgu þess að ísle erlendis. Ma stelpum sem I hvorki tæri við anpað én íslenskt. I gegnum tlðina hafa hingað útlendingar sem lia(a orð á því að Yá á það Sem þeir erú vanir áð þurfa að greiða fyrir annars \ \ \ \ \ \ ., \ \ ' í heiminum. Einn fyrrverandi samstarfsmaður flaug hingað meö SAS fyrir mörgum árum spurði rhig eitt . sinh hvernig hann ætti að bera sig að ef hann vildi is|enska konu.Ég sagði honum að lítið þýddi að spyrjai gatþví lítið orðið honum að iiði.Morgunipn eftir hittj ég I hins vegar skælbrosandi og þurfti ekki beinlínis að s| hann\spjörunum úr um ævintýrixnæturirinar, (slehsk koha serri hann gat ekki borið fram nafnið á varð fyrrktil aoi þær af honum.'É^er í ágætri aðstöðu til að fylgjast meí sem fram fer á skemmtistöðum borgarinnatj dag og “ serri þetta hafi lítíð breyst. Allavega voru i flokks íshokkispilarar sem hér voru nýlec jrnárNog að eiþin sögn skoruðu í skautahöllinni. Þessir menn sem hingað ko. skiþa sér nú í hóp þeirra fjölmörgu karlmanna 1 héðan sem gangandi ai ‘ ~ það er eitthvað sem ’ s og markaðsfræðin I nslusöqur á slenskar Dikta .Andartak ★ ★ ★ ★★ Maus.Musick Pink Floyd.DarkSide of the Moon A ★ ★ ★ ★ Hin dramatiska rokksveit Dikta gaf út sína fyrstu afurð á eigin vegum, skömmu fyrir síðustu jól. Gripurinn nefnist Andartakogerhinneigulegastifyriraðdáendursveitarinnar, kápan er smekklega hönnuð auk þess sem tregafullir textar söngvarans Hauks fylgja með. Eru þeir mestanpart ágætlega ortir, undirliggjandi tregatónn hæfir tónlistinni ágætlega, þó stundum keyri um þverbak I melódramatík. Haukur nær þó á plötunni að mála sterka heildarmynd sorgar og söknuðar sem margir ættu að geta tengt sig við. Dikta spila metnaðarfulla rokktónlist í anda snemm- Radiohead,Muse og Jeff Buckley (sjá t.d.hiðágæta lag Engin Orð, sem ber sterkan Buckleyskan keim). Yfirleitt vinnur Dikta ágætlega úr áhrifum sínum, en í laginu Andartakfara þeir þó yfir strikið í stælingum á Texas-sveitinni At the Drive- In, þannig að það verður hálf ósmekklegt. Þó lagasmíðar séu yfirleitt ágætar (best eru lögin Engin Orð, Xanthias og Tam(nóra) fer þar ekki mikið fyrir ævintýragirni; allt er frekar slétt, fellt og stundum óspennandi. Hljóðfæraleikur er allur með ágætum, þar skal sérstaklega minnst á bassaleik Skúla Gestssonar. Söngvarinn Haukur Heiðar hefur gott vald á ágætri rödd sinni og er tilfinningaríkur í tjáningu sinni á eigin textum. Hinsvegar er söngur hans hafður alltof framarlega í hljóðblönduninni, þannig að hann verður jafnvel pirrandi stundum. Og þar erum við komin að helsta galla Andartaks: hljóðvinnslunni. Metnaðarfullri rokktónlist á borð við þeirra hentar engin hálfkák í upptökum og eftirvihnslu - lögin einfaldlega krefjast stærri og slípaðri hljóms en Andartak býður upp á. Hugsanlega spila takmörkuð fjárráð sveitarinnar inn í og er það miður. Andartak er gefin út og fjármögnuð af hljómsveitarmeðlimum sjálfum. Eiga þeir mikið lof skilið fyrir slíkt framtak, enda hefur íslenskur útgáfubransi lengi verið I gíslingu mis-gáfaðra peningamanna sem margir hverjir eru ekki margfróðir um dásemdir tónlistar. Hinsvegar ber að setja spurningamerki við hæfni Diktunga til þess að meta eigin verk. Hugsanlega hefði verið betra að sitja á þessum upptökum um sinn, kannski gefa út sem prufuupptöku, en freista þess að ná síðar betri hljóm í upptökum. Andartak er yfir heildina litið sannfærandi frumraun, en lítið meira. Dikta gætu gert mun betri plötu - og munu gera það - ef þeir missa ekki móðinn. hauxotron@hotmail.com Flestir kannast við Árbæjarrokkarana í Maus. Þeir hafa í hartnær áratug verið duglegir að skemmta (slendingum með tilfinningaríkri (og stundum melódramatískri) rokktónlist og átt nokkra óvænta útvarpssmelli á þeim tíma. Væntanlega er útþrá farin að gera vart við sig í herbúðum Mausara; nýjasta afurð þeirra, Musick, ber þess öll merki að vera ætluð til kynningar á erlendum markaði, hugsanlega finnst drengjunum þeir hafa komist eins langt og hægt er í hinni smáu íslensku tónlistarsenu. Ágætir textar Birgis á Musick eru enskir (utan eins), tilraun sem (líkt og á þeirra bestu plötu - Ghostsongs) gengur furðu vel upp. (slenskur framburður gæti farið í taugarnar á einhverjum, en mér finnst hann bara sjarmerandi. Síðustu breiðskífa Mausara, ( Þessi Sekúndubrot Sem Ég Flýt, var vel tekið af gagnrýnendum jafnt sem almenningi. Hinsvegar hefur því verið hleypt að hún hafi verið of "slick" og slípuð, alveg laus við pönkaða sjarmann sem einkenndi fyrstu þrjár plötur Maus.Á Musickfinna Mausarar hinsvegar hinn Aristótelíska meðalveg milli pönks og prúðmennsku (þó reyndar halli full oft á pönkið), þannig að úr verður hin áheyrilegasta skífa. Lagasmíðar eru að vanda ágætar, rokkararnir rokka og rólegu lögin feta þunna línu milli þess að vera tilfinningaleg og að vera væmin, án þess að fara yfir strikið (það má oft þakka groddalegum bassalínum Eggerts). Sem dæmi um góð lög mætti nefna If You Stay (frábær textil), Without Caution, titillagið Musick og Life in a Fishbowl. Hinsvegar má setja spurningamerki við þá ákvörðun Mausara að endurvinna smellinn Kerfisbundin Þrá (nú How Far is Too Far?) fyrir Musick. Hverjum er hin nýja útgáfa ætluð? Og gat hann ekki bara keypt sér ...Sekúndubrot...? Tilraunir með tölvuflúr ganga misvel upp. Oft eru rafræn tístin síst til þess fallin að bæta lögin og gera tóninn jafnvel hálf-sótthreinsaðan. Hrárri hljómur hefði án efa sæmt Musick betur, þó skiljanlega sé auðvelt að gleyma sér í hljóðversdútli sétíminn nægur. Yfir heildina litið er Musick besta plata Mausara í nokkurn tíma, mun betri en ...Sekúndubrot... og allavega jafn góð og Lof Mér Að Falla Að Þínu Eyra, þó hún nái ekki að jafna snilld Ghostsongs. Má eindregið mæla með henni við stelpur og stráka sem hafa gaman af rokktónlist sem er ekki feimin við að sýna mjúku hliðarnar. Við fyrstu hlustun virðist platan Dark Side of the Moon vera útpælt meistarastykki en tilviljunarkennt snilldarverk væri kannski betri lýsing. Þegar Pink Floyd vantaði nauðsynlega efni fyrir tónleikaferð árið 1972 frumfluttu þeir verkið„Eclipse" og eftir þá tónleikaferð settust þeir niður og pældu hvert næsta skref þeirra væri.Þeir suðu saman„Eclipse"ásamt nýrri lögum og á 6 vikum voru þeir komnir með grunninn að plötu. Platan hefði án efa staðið fyrir sínu sem venjuleg rokkplata en þeir voru með aðeins skemmtilegri hugmynd í hausnum sem var t.d. að klippa hana í sundur og raða henni aftur saman ( sérkennilega röð sem fylgdi textunum vel. En í fyrsta skipti voru textarnir undir einum manni komnir, þeir voru allir samdir af bassaleikara hljómsveitarinnar Roger Waters og átti hann einnig að búa til „consept fyrir plötuna. Platan fjallar í stuttu máli um viðhorf ungs einstaklings sem verður geðveikur á lífinu eftir því sem Kður lengur á plötuna og heyrum við í undirmeðvitund hans segja ákveðna sögu. Þetta er án efa ákveðin tilvitnun í fyrrum forsprakka hljómsveitarinnar Syd Barrett sem fór illa út úr sýrutrippum og öðrum ólifnaði og lét sig hverfa. Mörgum kom á óvart viðbrögðum sem platan fékk en hún fór í fyrsta sæti Billboard listans og var þar í 591 viku þó að hún hafi ekki haldið toppsætinu lengi. Þegar hún var svo endurútgefin fékk hún viðurkenningu í heimsmetabók Guinnes fyrir að hafa setið á vinsældarlistum í 14 ár sem þykir ótrúlegur árangur miðað við að þeir settu ekki nafn sitt né plötutitillinn á upprunarlegt umslag plötunar sem var kolsvart < með mynd af þríhyrningi sem er með nokkurskonar regnboga í gegnum sig. Tónlistin þykir heldur ekkert léttmeti en hún einkennist af allskyns hljóðpælingum blandaða við hinn klassíska Pink Floyd hljóm sem er hvað auðþekkjanlegastur á gítarspili Dave Gilmours og samspili radda þeirra, Roger Waters og Richards Wrights. Plötuumslagið hefur verið tekið í gegn og sýnir hin ýmsu listaverk sem tengjast upprunarlegu umslagi plötunnar og fær andlitslyftingu þar sem skipt er út hinum fræga svarta lit fyrir djúpblátt glerlistaverk. Ekki veit ég hvort einhver hafi kvartað yfir hljóðgæðum upprunarlegu útgáfunar en þeim hefur fundist nauðsynlegt að gefa út endurhljóðblandaða útgáfu af henni.Núna á þrjátíu ára afmæli ♦ hennar er hún gefin út fyrir 5.1 surround sound sem flestir dvd diskar eru gefnir út á, en það er víst framtíðin í stereo hljómi. Þessi þlata neitar hreinlega að hverfa og ætti ný kynslóð að kynna sér þennan disk gaumgæfilega því hér er á ferð eitt af meistarastykkjum tónlistarsögunar. hauxotron@hotmail.com Bjarni

x

Orðlaus

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Orðlaus
https://timarit.is/publication/942

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.