Orðlaus - 01.12.2004, Qupperneq 14

er að mörgu leyti kraftaverk að við skulum ennþá vera
til og maður má vera þakklátur fyrir það að þessi kjarni
sem byrjaði sé ennþá til staðar," bætir Börkur við.
- En nú hafið þið spilað mjög víða á þessum
sjö árum, bæði hér heima og erlendis. Hver er
viðburðaríkasti atburðurinn á ferlinum?
„Fyrir mig var rosalega stórt að spila á Jazzcafé," segir
Daði og Börkur er sammála því. „Það var uppselt og
fullt af fólki sem beið í röð og komst ekki inn. Þetta
var búið að vera draumurinn okkar svo lengi að spila
þarna og síðan vorum við allt í einu komnir á staðinn.
Þetta var allt svo óraunverulegt." Börkur telur upp fleiri
viðburði eins og þegar þeir spiluðu á eftir Macco Parker,
sem var saxófónleikari James Brown og vinnuna með
upptökustjóra Jamiroquai, Al Stone, sem vann við gerð
tveggja laga á Hello Somebody! Síðan má auðvitað ekki
gleyma þegar Jagúar hituðu upp fyrir James Brown í
troðfullri Laugardalshöllinni.
- En talandi um James Brown. Ætlið þið ekkert
að fá ykkur svona dansara eins og kóngurinn?
„Þær voru alveg sætar stelpurnar, en ég fékk smá svona
kjánahroll," segir Börkur og hlær.
Við spjöllum aðeins um bransann, alla þá gífurlegu vinnu
sem er á bakvið gerð einnar plötu og markaðshyggjuna
og poppvæðinguna sem er að ná hámarki i dag. En
hvað finnst bræðrunum þá um markaðsfyrirbæri eins
og Nylon og Idol?
„Það er náttúrulega bara eitthvað sem maður verður að
sætta sig við. Á meðan markaðurinn verður ekki bara
gegnsósa af þessu þá finnst mér þetta alveg eiga rétt
á sér. En Guð forði okkur frá því að allt verði svona,"
segir Daði. „Maður má líka ekki vanmeta kaupendur
og ungu kynslóðina. Þau sjá alveg í gegnum hlutina þó
að Popptívi sé að hamra stanslaust á Christinu Aguilera
og Britney Spears sem eru þó alveg frábærir artistar,"
segir Börkur. „Maður verður að vera agaður, duglegur
og þora að gera hlutina. Ekki bara vera frægur fyrir að
vera frægur."
-En eru þá grúppíur í fönkinu?
„Neeeei, sem betur fer eiginlega," segja þeir
Jagúarbræður.
-Hver er síðan jóiagjöfin í ár?
„Hello somebodyyyyy!" syngur Daði áður en ég slekk
á tækinu og minni jafnframt alla lesendur á tónleika
sveitarinnar á Gauknum 30. desember. Allir að mæta og
taka einn gleðidans áður en árið er á enda!
Á þessum tíma voru Jagúarmenn ekki búnir að hljóðrita
neitt efni en með þessum stórgóðu viðtökum fengu
strákarnir spark í rassinn og fyrsta plata þeirra „Jagúar"
leit dagsins Ijós árið 1999. „Sú plata var svolítið barn
síns tíma en það gekk rosa vel með hana," segir Börkur.
„Árið 2001 lögðumst við síðan í aðra plötuna „Get
the Funk Out" en þá áttum við fleiri lög og vorum
farnir að þreifa meira fyrir okkur og finna okkar
sérstaka hljóm." Fönkþyrstir aðdáendur sveitarinnar
biðu síðan óþreyjufullir eftir þriðju þreiðskífunni
sem kom út í nóvember á þessu ári og kallast „Hello
Somebody!" en platan hefur fengið alveg frábærar
viðtökur hjá almenningi og gagnrýnendum og er
meðal annars tilnefnd sem poppplata ársins á íslensku
tónlistarverðlaununum.
-Hverjar eru breytingarnar frá fyrstu plötunni
til þeirrar þriðju, Hello Somebodyl?
„Hello Somebody! er bara svona eðlilegt framhald,"
segir Daði. „Þessi plata er mun fókuseraðri og nú er
kominn söngur í öll lögin," en það er Sammi sem ákvað
að þenja raddböndin á milli þess sem hann blæs i
básúnuna. Börkur kinkar kolli og bætir við: „Lögin eru
samin miklu meira innan þessarar poppformúlu. ( „Get
the Funk Out" létum við bara alltflakka en þetta er orðið
aðeins agaðra hjá okkur núna. Ég myndi segja að núna
í fyrsta skipti séum við komnir með svona sánd," segir
hann og leggur áherslu á orðið. „Þetta er sándið sem við
munum koma til með að vinna með og byggja ofan á."
Allir meðlimir sveitarinnar lifa og hrærast í tónlistinni
á einn eða annan hátt. Það er því vert að nefna að þeir
unnu plötuna allir sjálfir frá upphafi til enda og tóku
hana upp í eigin stúdíói, sem er Stúdíó Silence.
- En ísland er allt of lítið fyrir stórsveit á
borð við Jagúar, sem hefur þreifað fyrir sér
erlendis. Viðtökurnar voru ekki síðri en hér
heima en þeir hafa spilað á ýmsum klúbbum,
börum og festivölum í Evrópu á síðustu árum
og heimsþekktum stöðum eins og Summer
Stages festivalinu í Central Park og Jazzcafé
í Bretlandi. Þeir eru að lifa langþráðan draum
sinn, en hvernig komust þeir þangað?
„Þegar „Get the Funk Out" kom út var ég að þvælast
mikið í London og kynntist manni sem heitir Keith Harris
sem er umboðsmaður Stevie Wonder. Við buðum honum
í mat þegar hann kom til Islands, gáfum honum steiktan
fisk og sögðum honum okkar sögu," segir Börkur og
heldur áfram: „Hann bað okkur að vera í sambandi næst
þegar við kæmum til Englands sem ég auðvitað gerði og
áendanum þókaði hann okkur til þess að spila á Jazzcafé

mm

Stórsveitin Jagúar hefur átt viðburðaríkt ár.
Tónleikarí Bretlandiog Bandaríkjunum.hitaðupp
fyrir soulkónginn James Brown, ný plata „Hello
Somebody!" komin í verslanir, útgáfusamningur
við Bad Taste í Bretlandi í farteskinu, nýkjörinn
kynþokkafyllsti popparinn innanborðs og fjöldi
tilnefninga til íslensku tónlistarverðlaunanna.
Jagúar er einnig ein vinsælasta tónleikasveit
landsins sem getur látið fúlasta ráðherra tryllast
á dansgólfinu og því var að sjálfsögðu enginn
svikinn á glæsilegum útgáfutónleikum á Nasa
þar sem fönkaðir gestirnir sneru sér í hringi og
sveifluðu sér í takt við One of Us, Funky Fried
Chicken og fleiri smelli.
Texti: Steinunn Jakobsdóttir
Myndir: Atli
-Eftir annasaman kynningardag gáf u bræðurnir
Börkurog Daði sértíma til að hitta undirritaða á
Prikinu og byrjuðu á að fræða mig um upphafið
að einni ástsælustu fönksveit íslands.
„Við byrjuðum fyrir 6-7 árum og vorum þá bara að
spila kover af gömlum fönklögum, Kool & the Gang
og svoleiðis. Síðan bauðst okkur að spila í Spútnik á
Menningarnótt. Það var fyrsta giggið okkar, alveg
geðveikt! Það voru allir alveg trylltir og við trúðum bara
ekki okkar eigin augum og eyrum," segir Daði. Eftir
það var ekki aftur snúið og með hjálp Snorra Baróns var
sveitin bókuð á Thomsen annan hvern sunnudag i marga
mánuði. „Þar var alltaf fullt af fólki sem var að koma og
fá sér bjór og dansa á sunnudegi, alveg ótrúlegt!" bætir
Börkur við.
í London, sem er alveg heimsþekktur klúbbur innan
þessarar senu. I framhaldinu af því fengum við fullt af
öðrum skemmtilegum giggum úti." Nú er Keith Harris
orðinn formlegur umboðsmaður hljómsveitarinnar og
ætlar sér eflaust stærri hluti með Jagúar í framhaldi af
nýju plötunni sem verður spennandi að fylgjast með.
-Ég get rétt ímyndað mér að það sé erfitt að
vinna svona margir saman. Er þetta ekki eins
og eitt stórt fuglabjarg á æfingum? Er einhver
einn sem vill ráða?
„Jú, það er rosalega erfitt að halda þessu öllu saman en
þeim mun sterkari verður líka hópurinn. Eins ólíkir og
við erum þá náum við einhvern veginn að harmónisera
saman í þessu Jagúarsándi," segir Daði en viðurkennir
þó að það séu alveg nokkrar drottningar í hópnum. „Það
VIÐ BUÐUM HONUM I MAT ÞEGAR HANN KOM TIL ISLANDS, GAFUM HONUM
STEIKTAN FISK ... Á ENDANUM BÓKAÐI HANN OKKUR TIL ÞESS AÐ SPILA
Á JAZZCAFÉ í LONDON, SEM ER ALVEG HEIMSÞEKKTUR KLÚBBUR INNAN
ÞESSARAR SENU