Orðlaus - 01.08.2005, Blaðsíða 18

Kvalafullar aðferð-
ir á miðöldum
Ýmsar aðferðir hafa verið notað-
ar í gegnum aldirnar til þess að
refsa föngum eða reyna að ná upp
úr þeim leynilegum upplýsingum.
Á miðöldum voru pyntingar talin
lögleg aðferð víða um heim og
voru mikið notaðar til þess að fá
grunaða glæpamenn til að játa
á sig hina ýmsu verknaði. Þá Var
kvalafullum aðferðum beitt til
þess að pína fangann eins lengi og
unnt var á meðan böðlarnir gættu
þess að fórnarlambið myndi ekki
láta lífið fyrr en markmiðinu væri
náð. Fangarnir voru þá oft bundn-
ir við staura og skildir eftir þannig
að þeir myndu deyja úr þorsta eða
hungri ef þeir leystu ekki frá skjóð-
unni eða hýddir þar til sársauk-
inn var orðinn svo yfirgnæfandi
að þeir sögðu hvað sem er. Auk
þess var vinsælt að láta þá hanga
á höndunum sem voru bundnar
fyrir aftan bak en slíkt var alveg
gífurlega sársaukafullt þar sem
axlirnar fóru iðulega úr lið. t Kína
var ennþá grimmilegar farið með
fangana sem vildu ekki Ijóstra upp
leyndarmálum, en allt þar til í byrj-
un 20. aldar þekktist aðferð sem
fólst í því að litlir húðbitar voru
skornir af líkama fangans með
Pyntingarhafa fylgt rWannkynin
um heiminn að lýða ofbeldi og grimmilega
uð til þess-að flýja hræðileg örlöríg sín. Ríkis
eða niðurlægja fanga í yfirheyrslum eða a
eru ofsóttir og menn e'ru víða fahgelsaðir á
frá örófi ajda og þrátt fyri
3 ini
PYNTINGAR
- aldagömul og ógeðfelld mannréttindabrot
erá manr
fá tækifc
éttindum U
!ri til að verjí
rnarlaml;
sig.
rir mikla baráttu þarf fólk vítt 01
eðferð enn þinn dag í dag án þess að geta gerl
:jórnir um allan heim hafa verið sakaðar um a<
líta framhjá pyntingujn á borgurjim sínum. Trj
dóms og laga og hent á bak við rimla þar sem
anna sem geta fátt gert annað en að taka sársaukanum án |
löngu millibili sem endaði með því
að honum blæddi til dauða.
Sturlaðir fangar og gömul pynt-
ingartól
Ekki var einungis notast við að-
ferðir sem reyndu á líkamlegt
sársaukaþol fanganna. Ýmsum
sálrænum leiðum var beitt til þess
að buga þá og leiddu þær oft til
Allt þar til í byrjun
20. aldar þekktist
aðferð sem fólst í
því að litlir húðbitar
voru skornir af líkama
fangans með löngu
millibili sem endaði
með því að honum
blæddi til dauða.
þess að þeir misstu vitið varan-
lega. Á 16. öld var til að mynda
vinsælt að láta vatn dropa hægt
og rólega á ennið á fanganum
sem var bundinn niður á höndum
og fótum. Einn og einn dropi lenti
á enninu á honum og ekkert ann-
að komst að í höfðinu en hvænær
Pyntingar eru ólöglegar samkíræmt alþjóðalögum og notkun þeirra hefur lctiigum verið fc
ekki eingöngu vegna þess hversu ómannúðlegar aðferði nar eru1 heldur einnig vegna þess
upplýsingar sem fástoft á tíðum með þvi að ganga á ystu mörk andlegs og líkamlegs þol|
lambanna eru mjög vafasamar og ótraustar þar sem fórnarlambið er reiðubúið að játa
kyns verknaði til þess eins að sleppa undan óbærilegum sársaukanum.
breitt
nokk-
pynta
hópar
aðkað
ess að
dæmd,
að þær
fórnar-
sig alls
næsti dropi myndi falla. Fanginn
spenntist allur upp í biðinni, en
þegar dropinn loks lanti á enninu
fékk hann skammvinfia ánægjutil-
finningu þartil samafrútínan hófst
aftur. Þessi aðferð jeiddi iðulega
til þess að fanginn' gjörsamlega
sturlaðist. Ef það var ekki nóg til
þess að opna á þeim munninn var
sumum föngunum gert að trúa
því að það ætti að aflífa þá. Þá var
bundið fyrir augun á þeim og þeir
jafnvel látnir grafa sína eigin gröf
þar til fanginn varð það hræddur
að hann brotnaði niður og sagði
hvað sem er. Þessi viðbjóðslega
pyntingaraðferð þekkist enn í dag
og voru Bandarískir hermenn í (rak
til að mynda grunaðir um að nota
slíka aðferð þar í landi.
Mannskemmandi
meðferðir
Það hefur löngum talist heppi-
leg leið til þess misþyrma og refsa
mönnum að loka þá inni þartil lík-
aminn þolirekki lengurvið. Ein við-
urkennd aðferð er að setja fanga
í einangrun þar sem þeir fá ekki
að hafa sambandi við nokkurn
mann og eru lokaðir inni í litlu
Ijóslausu herbergi svo
mánuðum skiptir.
Orsakir þess
háttar inni-
lokunar geta verið ævar indi geð-
veiki, enda greina fang rnir ekki
einu sinni hvernig tíman im líður.
Járnfrúin (Iron Maiden var ann-
að pyntingartól sem v< r notað í
Þýskalandi á 16 öld. Tælðð var eins
og líkkista í laginu, hlajðin gödd-
um að innanverðu og nógu stór
til þess að fullvaxta mai ur kæmist
fyrir í henni. Kistunni va " síðan lok-
að hægt og rólega oq gaddarnir
stungust inn í líkama þess inni-
lokaða. Ekki var nóg sð fanginn
sturlaðist af innilok inarkennd,
heldur var hann nán< st lamaður
af líkalegum sársauká á meðan.
Eftirlíkingaraf járnfrúr ni eru sagð-
sinni í írak
að Saddam
hafi notað
landsins.
að saka valdamenn um jslík mann-
réttindabrot eru böðlarnir í dag
farnir að nota hluti sem hafa gíf-
urleg sálræn áhrif á fórnarlömbin
en sjást ekkert endilega á líkama
þess. Má þar nefna aqföngum er
haldið vakandi heilujsólarhring-
ana þar sem þeir þurfd að hlusta á
glamrandi tónlist allaij daginn þar
til þeir verða gjörsamlega vitstola.
Slíka meðferð á enginn að þurfa
að líða og á meðan riki brjóta á
jafn ómannúðlega á réttindum
þegnanna heldur baráttan gegn
brotunum áfram.
ann-
ar hafa fundist í innrjá
og leikur grunur á þv
Hussein og menn harjs
hana til að pynta íbú.
Baráttan gegn i
réttindabrotun
heldur áfram
Þó svo að pyntingar
séu með öllu
ólögleg
a r
þekkjast
margar af þeim
aðferðumsemhafaver-
ið lýst hér að ofan enn þann
dag í dag. Til þess að erfiðara sé
HEIMSKIR GLÆPAMENN...
Þjófur nokkur stakk hendinni
inn um opinn búðarglugga og
tók sér fáeina muni ófrjálsri hendi.
I réttarsalnum sagðist lögfræð-
ingurinn hans ekki skilja hvernig
hægt væri að dæma manninn fyr-
ir eitthvað sem hendin á honum
hafði gert. Dómarinn hugsaði sig
um og sagði: "Vel orðað. Notandi
þín rök þá ætla ég að dæma hand-
legg mannsins í eins árs fangelsi
og hann ræður því hvort að hann
fari í fangelsið með eða án hand-
leggsins." Þjófurinn tók af sér
handlegginn, lagði hann á borðið
og gekk út.
Lögreglumaður í New Jersey var
í fríi og ákvað að skemmta sér
eitt kvöldið. Hann var með byssu-
lagaðan kveikjara í vasanum sem
hann notaði í gríð og erg á meðan
hann drakk á hverfiskránni sinni.
Þegar leið á kvöldið tók hann í mis-
gripum 32. kalibera skammbyss-
una úr vasanum og þegar hann
kveikti sér í sígarettunni skaut
hann félaga sinn sem sat við hlið
hans.
Kona í Newark tilkynnti til lög-
reglunnar að bílnum hennar
hefði verið stolið og minntist á
að það væri bílasími í bílnum.
Lögreglan hringdi í bílasímann og
sagði manninum sem svaraði að
hann hefði lesið auglýsingu í blað-
inu um að bíllinn væri til sölu og
að hann hefði áhuga á að kaupa
hann. Þeir komu sér saman um
stað og stund og þegar þjófurinn
mætti og ætlaði að selja bílinn
handtók lögreglan hann.
Það eru ekki allir sáttir við að
þurfa að greiða fyrir bensínið
sitt og margir bregða á það ráð
að sjúga það upp úr öðrum bíl-
um. Þegar maður nokkur var að
reyna að stela bensíni úr húsbíl í
Seattle fékk þó hann aðeins meira
en hann ætlaðist til og var gripinn
af eiganda bílsins sem fann mann-
inn rúllandi um götuna, fárveikan
og í fósturstellingunni. Maðurinn
hafði sett slönguna fyrir mistök í
skólpgeymslu bílsins og sogið úr-
ganginn upp í staðinn fyrir bensín-
ið. Eigandi bílsins neitaði að kæra
og sagði þetta vera það fyndnasta
sem hann hefði vitað um.
Maður í Texas sem var fundinn
sekur um rán náði að semja
við yfirvöld um að greiða 9.600
dollara í sekt í stað þess að sitja
í fangelsi. Greiðsluna innti hann
fram með fölsuðum tékka sem
kostaði hann 10 ár í fangelsi.
Tveir menn grunaðir um að hafa
stolið veski af eldri konu sátu í
réttarsal og konan sem hafði ver-
ið rænd sat í vitnastúkunni. Sak-
sóknarinn spurði konuna hvort að
mennirnir tveir væru í réttarsan-
um. Áður en konan náði að svara
réttu báðir mennirnir upp hendur
sínar og málið var leyst.
Kona fór fyrir rétt fyrir að hafa
keyrt yfir á rauðu Ijósi. Þegar
hún sagði dómaranum að hún
væri kennari varð dómarinn glað-
ur og sagðist hafa beðið eftir því
lengi að fá að dæma kennara.
Hann dæmdi hana til að skrifa
500 sinnum niður á blað að hún
lofaði að keyra aldrei aftur yfir á
rauðu Ijósi.