Orðlaus - 01.08.2005, Blaðsíða 26

Samféiagið var orðið mun frjálsara í
lok sjötta áratugarins og í byrjun þess
sjöunda. Þá var unglingatískan farin að
ryðja sér til rúms svo um munaði. Sú
bylgja átti eftir að magnast á komandi
árum þar sem allir reyndu að gera eitt-
hvað nýtt og ferskt. Unglingarnir urðu
meðvitaðri um sinn eigin lífsstíl og
skoðanir og kepptust um að sýna þær í
klæðaburðinum.
Barnslegt útlit og götutískan
Unga fólkið eyddi og eyddi í neyslu og fór
að leiða tískuna á ný mið með frumlegum
og rótteekum hugmyndum sem mótuðust
á götum stórborganna. Þangað sóttu hönn-
uðurnir innblástur sinn og hópur af ungum
stílistum fór að keppa við stóru nöfnin í
tískubransanum. Fágaða góða stúlkan hvarf
nánast alveg af yfirborðinu og við tók ögr-
andi klaeðaburður í bland við barnslegt út-
lit sem ýkt var upp með málningu og gervi-
augnhárum.
Ástin blómstrar á Carnaby
Dæmigert viðhorf á sjötta áratugnum var
að gleyma fortíðinni og líta fremur fram á
veginn. Á þessum tíma var London háborg
tískunnar og sixtís-lúkksins og göturnar
Carnaby street og Kings Road urðu aðal
verslunargöturnar, fullar af litlum búðum
þar sem unga fólkið gat verslað allt frá
nýjustu línunum í notaðan varning. Ástin
blómstraði og ungdómurinn vildi gera allt
til að sýna það.
Þetta var hraður tími þar sem miklar breyt-
ingar urðu í tísku, tónlist og nýsköpun og
var þar margt sem hafði áhrif. Óhugnan-
legar myndir frá Víetnamstríðinu hvöttu
til mótmæla og öskur á breytingar á sama
tíma og kvikmyndastjörnurnar héldu áfram
að heilla almenning. Tónlistarmennirnir
urðu kyntákn og aðdáendur sveita á borð
við Bítlana og Rolling Stones lögðu sig fram
um að líkjast goðunum. Allt var gert til að
fylgja nýjustu tískunni sem breyttist hratt
og dreifðist á sama hraða um heiminn. Fyr-
irmyndir ungdómsins voru þó ekki einungis
rokkstjörnur og kvikmyndaleikarar því mód-
el, Ijósmyndarar og hönnuðir urðu stjörnur
í augum almennings. Twiggy og renglulegt
útlit hennar varð ímynd áratugarins og fóru
hönnuðirnir að sníða föt sem hentuðu slíku
vaxtarlagi. Auk þess má nefna John F. Kenne-
dy og konu hans Jackie og má nefna að þeg-
ar forsetinn tók ofan hattinn sem hafði ver-
ið einn helsti fylgihluturinn á árunum áður
datt hann úr tískunni.
Modarar og mínípils
Unglingaklíkurnar voru ennþá áberandi
eins og áratuginn á undan. Helst ber þar að
nefna
Modara, sem urðu fyrst áberandi í Bret-
landi. Þeir voru mjög tískumeðvitaðir,
keyrðu um á vespum og klæddust fínum
jakkafötum, skyrtum með stífum krögum
og bindi. Þeir hlustuðu á The Who og eld-
uðu grátt silfur við rokkarana sem klæddu
sig í leður og sturtuði í sig áfengi.
Ekki má gleyma stelpunum í þessari umfjöll-
un. Þegar leið á áratugin fór pilsasídd þeirra
að breytast og voru pilsin nánast orðin að
litlum beltum undir lokin. Mínípilsið, sem
kennt hefur verið við Mary Quaint, var kom-
iðá göturnar. Klæðnaðurinn þótti kynþokka-
fullur (þó hann færi fyrir brjóstið á eldra og
heldra fólk-
inu) og til að
toppa heild-
a r I ú k k i ð
gengu stelp-
urnar í litrík-
um sokka-
b u x u m ,
rúllukraga-
peysum og
u p p h á u m
s t í g v é I u m
við. Hönnuð-
urinnYvesSa-
int Laurent
hannaðimitt-
islausa kjóla,
með stóru
munstri þar
sem dregið
var úr öllum
kvenlegum
línum og
kom síðar
frammeðsér-
stök jakkaföt
á konur. Um
leið klipptu
stelpurnar
sig stutt og
settu á sig
gervinegl-
ur og gervi-
a u g n h á r
og ýktu þar með enn frekar barnslegt og
dúkkulegt útlitið.
Litagleði, geimfara-
stíll og hippatíska
Mikil litagleði einkenndi sjöunda áratug-
inn. Strákarnir gengu í aðsniðnum jakkaföt-
um, litríkum skyrtum, með munstruð bindi
og söfnuðu hári og börtum. Áratugurinn
endaði með því að maður steig á tunglið
og því var nokkurs konar geimfarastíll ein-
kennandi á síðustu árunum þar sem pallíett-
ur, rennilásar og málmar voru notaðir til
að skreyta klæðnaðinn. Ekki voru Stanley
Kubrick myndin 2001: A Space Odyssey og
Star Trek þættirnir til að draga úr þeirri þró-
un. Ekki voru þó allir fastir með hugann í
geimnum og hannaði Barbara Hulanscki til
að mynda síða kjólar, flauelisdragtir og mill-
issíð pils. Stærstu breytingarnar urðu síðan
undir lok áratugsarins þegar hippatískan
fór að sækja í sig veðrið. Unga fólkið sem
var búið að fá nóg af stríði og stjórnarhátt-
um ríkisstjórnarinnar stóðu fyrir mótmæla-
göngum, hlustuðu á sækadelíska tónlist á
næturklúbbunum, reyktu hass og gleyptu