Orðlaus - 01.10.2005, Blaðsíða 2
VERULEIKI VALKVIÐAIMS
26. tbl. Október 2005
RITSTJÓRN
Steinunn Helga Jakobsdóttir
Hrefna Björk Sverrisdóttir
UPPLÝSINGAR
VARÐANDI EFNI
Steinunn Jakobsdóttir
steinunn@ordlaus.is
S: 822 2987
AUGLÝSINGAR
Hrefna Björk Sverrisdóttir
hrefna@ordlaus.is
S:822 2986
FJÁRMÁL
Hrefna Björk Sverrisdóttir
hrefna@ordlaus.is
s: 822 2986
HÖNNUN&UMBROT
Steinar Pálsson / Sharq
Birna Geirfinns /
www.birnageirfinns.com
ÚTGEFANDI
Ár og dagur ehf.
Bæjarlind 14-16
201 Kópavogur
S: 510-3700
www.ordlaus.is
FORSÍÐUMYND
Gúndi
FORSÍÐUANDLIT
Vigdis - Vaginas
Melkorka - Brúöarbandiö
Mr Silla
Björg - Donna Mess
SÉRSTAKAR ÞAKKIR
Jómbi fyrir trommurnar
Tjarnabíó
MYNDIR
Gúndi
Steinar Hugi
Esther ír
Friörik Tryggvason
PRENTSMIÐJA
Prentsmiöja Morgunblaðsins
Upplag: 25.000
PENNAR
Agnar Burgees
Björn Þór
Friöa Thoroddsen
Haukur S. Magnússon
Hrefna Björk Sverrisdóttir
ísar Logi
Katrín Rut Bessadóttir
Kristín Soffía Jónsdóttir
Margrét Hugrún
Steinunn Jakobsdóttir
Sunna Dis Másdóttir
Ég hef staðið mig aö því oftar en ekki aö tala og hegöa mér gjörsamlega
i þversögn viö sjálfa mig. Ég hef staðið mig aö því aö æpa á stór markmið
sem ég siðar meir tengi mig ekkert viö og verð það týnd i augnablikinu
að ég fer að eltast við hluti sem ég hef stuttu síðar ekki hugmynd um
-jp \ ^
af hverju heilluðu mig. Allar athafnir mínar hafa þó einhverjar skýring-
ar. Sumar stjórnast af tiðarandanum, aðrar af einhverri furðulegri áráttu
eða ástríðu og enn aðrar af einskærri heimsku. Inni á milli leynast síðan
athafnir sem stjórnast af votti af skynsemi eða því sem ég tel mér oft trú um að sé leiðin
að þeim markmiðum sem ég hef enn fremur talið mér trú um aö ég vilji ná. Þau markmið sé
ég í hyllingum allt þar til ég hef komist á leiðarenda. Þá veröa vonbrigðin oft mun hávær-
ari en öll ópin í upphafi og kaldur raunveruleikinn blasir við. Þegar ég næ þvi sem ég taldi
mig vilja kemst ég nefnilega svo oft aö því að þeir hlutir eiga kannski ekkert sérstaklega
vel við mig.
Á þeim fjölmörgu tímapunktum þegar ég týnist í augnablikinu læt ég mig dreyma og tala
meira en góðu hófu gegnir um allt það sem ég ætla mér á meðan kaffibollarnir tæmast
hver af öðrum. Þegar augnablikið er liöið gleymist talið þó fljótt. En þetta er vandamál
sem flestallir glima við. Það er auðvelt að telja upp ótal hluti sem maður vill gera og eftir
þvi sem kaffibollunum fjölgar verða valkostirnir sifellt fleiri og allar málamiðlanir yfirleitt
skotnar niður í ævintýralegum hugleiðingum. En síðan gerist ekki neitt.
Ég hef margsinnis heyrt ræöuna frá mér eldri og vitrari mönnum að fyrsta skrefiö til aö ná
því út úr lífinu sem ég vilji sé aö ákveöa hvaö þaö sé. Stór hópur er þó eins og ég, fastur í
því aö vera sífellt aö leita. Fastur i aö leita aö réttu vinnunni, rétta náminu, rétta staönum
til aö setjast aö á og njóta rétta lífsins. Alltaf stranda ég þó á sömu spurningunni. Hvernig á
ég að velja? Hvernig get ég vitað að ég sé að velja rétt? Rithöfundurinn Milan Kundera var
ekki aö hjálpa mér þegar hann skrifað: „enginn veit nokkurn tima hvað hann á að vilja þvi
hann hefur aðeins eitt líf og getur því hvorki borið það saman við fyrri líf né leiðrétt það í
seinni lífum." Þessi ábending var ekki til þess að auðvelda mér valkvíðann. Er Kundera hér
dottinn niður á sannleikann? Það er i rauninni ekki hægt að vita. Er þetta afsökun fyrir því
að geta aldrei ákveðið sig? Afsökun fyrir því að hoppa úr einu i annað og vera aldrei ánægð
með það sem ég hef i höndunum en halda stöðugt leitinni áfram? Ætli eina leiðin sé ekki
bara að halda áfram, reka sig á veggi og vona að ég rambi að lokum inn um réttu dyrnar.
Á leiðinni á ég allavega eftir að komast að þvi hvaö það er sem ég vil ekki og síðan eru það
allir óvæntu hlutirnir sem gerast á meðan sem eru það sem að lokum stendur uppúr.
Steinunn Jakobsdóttir
... og fleiri nafnlausir.