Orðlaus - 01.10.2005, Blaðsíða 2

26. tbl. Október 2005
RITSTJÓRN
Steinunn Helga Jakobsdóttir
Hrefna Björk Sverrisdóttir
UPPLÝSINGAR
VARÐANDI EFNI
Steinunn Jakobsdóttir
steinunn@ordlaus.is
S: 8222987
AUGLÝSINGAR
Hrefna Björk Sverrisdóttir
hrefna@ordlaus.is
S: 822 2986
FJÁRMÁL
Hrefna Björk Sverrisdóttir
hrefna@ordlaus.is
s: 822 2986
HÖNNUN & UMBROT
Steinar Pálsson / Sharq
Birna Geirfinns /
www.birnageirfinns.com
ÚTGEFANDI
Ár og dagur ehf.
Bæjarlind 14-16
201 Kópavogur
S: 510-3700
www.ordlaus.is
FORSÍÐUMYND
FORSÍÐUANDLIT
Vigdís - Vaginas
Melkorka - Brúðarbandiö
MrSilla
Björg - Donna Mess
SÉRSTAKAR ÞAKKIR
Jómbi fyrir trommurnar
Tjarnabíó
MYNDIR
Gúndi
Steinar Hugi
Esther ir
Fridrik Tryggvason
PRENTSMIÐJA
Prentsmiðja Morgunblaðsins
Upplag: 25.000
PENNAR
Agnar Burgees
Björn Þór
Friða Thoroddsen
Haukur S. Magnússon
Hrefna Björk Sverrisdóttir
ísar Logi
Katrin Rut Bessadóttir
Kristín Soffia Jónsdóttir
Margrét Hugrún
Steinunn Jakobsdóttir
Sunna Dís Másdóttir
VERULEIKI VALKVÍÐAIUS
'sféSSP E9 ne' sta0|ö mig ao ÞVI' oftar en ekki að tala og hegða mér gjörsamlega
í þversögn við sjálfa mig. Ég hef staðið mig að því að æpa á stór markmið
sem ég síðar meir tengi míg ekkert við og verð það týnd i augnablikinu
að ég fer að eltast við hluti sem ég hef stuttu siðar ekki hugmynd um
af hverju heilluðu mig. Allar athafnir mínar hafa þó einhverjar skýring-
ar. Sumar stjórnast af tíðarandanum, aðrar af einhverri furðulegri áráttu
eða ástriðu og enn aðrar af einskærri heimsku. Inni á milli leynast siðan
athafnir sem stjórnast af votti af skynsemi eða þvi sem ég tel mér oft trú um að sé leiðin
að þeim markmiðum sem ég hef enn fremur talið mér trú um að ég vilji ná. Þau markmið sé
ég í hyllingum allt þar til ég hef komist á leiðarenda. Þá verða vonbrigðin oft mun hávær-
ari en öll ópin i upphafi og kaldur raunveruleikinn blasir við. Þegar ég næ þvi sem ég taldi
mig vilja kemst ég nefnilega svo oft að því að þeir hlutir eiga kannski ekkert sérstaklega
vel við mig.
Á þeim fjölmörgu tímapunktum þegar ég týnist i augnablikinu læt ég mig dreyma og tala
meira en góðu hófu gegnir um allt það sem ég ætla mér á meðan kaffibollarnir tæmast
hver af öðrum. Þegar augnablikið er liðið gleymist talið þó fljótt. En þetta er vandamál
sem flestallir glíma við. Það er auðvelt að telja upp ótal hluti sem maður vill gera og eftir
því sem kaffibollunum fjölgar verða valkostirnir sifellt fleiri og allar málamiðlanir yfirleitt
skotnar niður í ævintýralegum hugleiðingum. En siðan gerist ekki neitt.
Ég hef margsinnis heyrt ræðuna frá mér eldri og vitrari mönnum að fyrsta skrefið til að ná
því út úr lífinu sem ég vilji sé að ákveða hvað það sé. Stór hópur er þó eins og ég, fastur i
þvi að vera sífellt að leita. Fastur i að leita að réttu vinnunni, rétta náminu, rétta staðnum
til að setjast að á og njóta rétta lifsins. Alltaf stranda ég þó á sömu spurningunni. Hvernig á
ég að velja? Hvernig get ég vitað að ég sé að velja rétt? Rithöfundurinn Milan Kundera var
ekki að hjálpa mér þegar hann skrifað: „enginn veit nokkurn tima hvað hann á að vilja þvi
hann hefur aðeins eitt líf og getur því hvorkí borið það saman við fyrri lif né leiðrétt það i
seinni lifum." Þessi ábending var ekki til þess að auðvelda mér valkvíðann. Er Kundera hér
dottinn niður á sannleikann? Það er í rauninni ekki hægt að vita. Er þetta afsökun fyrir því
að geta aldrei ákveðið sig? Afsökun fyrir því að hoppa úr einu í annað og vera aldrei ánægð
með það sem ég hef i höndunum en halda stöðugt leitinni áfram? Ætli eina leiðin sé ekki
bara að halda áfram, reka sig á veggi og vona aö ég rambi að lokum inn um réttu dyrnar.
Á leiðinni á ég allavega eftir að komast að því hvað það er sem ég vil ekki og siðan eru það
allir óvæntu hlutimir sem gerast á meðan sem eru það sem að lokum stendur uppúr.
Steinunn Jakobsdóttir
og fleiri nafnlausir.