Orðlaus - 01.10.2005, Blaðsíða 25
Þessir blessuðu kjólar - að þora
að vekja andstöðu
-Það er ekki laust við að Brúðar-
bandið hafi orðið fyrir nokkurri
gagnrýni frá rokk-strákum...?
Donna Meíjíj
Björg: „... Mér finnst mjög eftirsóknarvert að fólk annaðhvort hati
mann eða elski, mun frekar en að viðbrögð þess séu fálæti. Það versta
sem hægt er að segja um einhvern er að hann sé „fín stelpa".
Esther Ýr
*
VlJURÍiTYGGCÍ
ar Þór Eidsson
B: „Þetta er alltaf svona; konur
eru jafnan gagnrýndar mun harð-
ar en karlar á opinberum vett-
vangi, í tónlist rétt eins og stjórn-
málum: „Valgerður Sverrisdóttir
kom í dag fram í blárri dragt og
mismælti sig..."
Silla: „Ég verð lítið vör við að fá
fyrirfram diss fyrir að vera stelpa,
miklu frekar að það sé á hinn veg-
inn. Staðreyndin er sú að flestir
eru frekar star-struck af því að
ég er stelpa; það er svo mikið af
strákarokkurum að fólk er skept-
ískara á þá, þeir þurfa í raun að
hafa meiri sérstöðu og sanna sig
frekartil þess að vekja athygli."
M: „Þetta snýst kannski um hver
sýnir athygli og af hverju færðu
hana. Við höfum aldrei neitað því
að við fengum heilmikla athygli
bara fyrir að vera stelpur og klæða
okkur í þessa blessuðu kjóla og sá-
um enga ástæðu til að afsaka það.
Frekar reyndum við aö standa okk-
ur þetur fyrir vikið, standa undir
allri athyglinni. Við höfum fengið
heilmikið af bæði hrósi og dissi
bara fyrir að vera stelpur, það er
reyndar drepfyndið og yndislegt
að til sé fólk sem nennir að eyða
blogginu sínu í að pæla í okkur.
Það er bara gott að einhver nenni
að hafa svona rosa skoðanir."
S: „Allt sem manni finnst í alvör-
unni gott er einmitt alltaf ótrúlega
kontroversjal og vekur upp sterkar
tilfinningar hjá fólki, nei- eða já-
kvæðar. Það sem allir geta fellt sig
við er yfirleitt ekki merkilegt."
M: „Fyrir okkur var það einmitt
hvetjandi element ef einhver var
bara „oj hvað söngkonan er ömur-
leg og bleble..." hvernig vill mað-
urtækla þannig?
Helga: Mér finnst við hafa flotið
í gengum þetta eins og ekkert sé,
við höfum allavega ekki fengið
meiri gagnrýni fyrir að vera stelp-
ur. Þvert á móti hafa strákarnir
tekið mjög vel á móti okkur: „Jei,
ertu í hljómsveit? Frábært!" eroft-
ast viðkvæðið.
M: „Við höfum kannski fengið
allan skítinn því við vorum á und-
an? Við vorum líka svo áfram með
þetta „Við kunnum ekki neitt, en
við ætlum samt að gera þetta,
okkur er sama" attitjúd, það er
kannski eitthvað stuðandi fyrir
suma. Við fengum líka að gera
plötu og allskyns aðra hluti sem
marga er kannski búið að langa í
lengi en hafa ekki fengið, þá verða
sumir sjálfsagt fúlir. Það verður
bara að hafa það. Ég heyrði ein-
hvern segja að það væri „[...] ör-
ugglega einhver misskilningur með
að Brúðarbandið sé að spila á Hróa,
þær voru bara bókaðar til að þrífa
klósettin," og fannst svaka fyndið
þangað til ég áttaði mig á því hvað
þarf eiginlega mikið af orku til að
upphugsa svona lagað. Þó manni
sé illa við eitthvað band eru tak-
mörk fyrir því hversu langt maður
gengur í svonalöguðu. En ég vil alls
ekki kvarta, það er fullt af góðu
fólki sem kann að meta okkur og
það er ógeðslega gaman".
B: „Fólk hefur sterkar skoðanir á
ykkur. Mérfinnst mjög eftirsóknar-
vert að fólk annaðhvort hati mann
eða elski, mun frekar en að við-
brögð þess séu fálæti. Það versta
sem hægt er að segja um einhvern
er að hann sé „fín stelpa".
S: „Hún erfín þegar maður er einn
með henni."
M: „OJJJJU!"
B: „Þetta með að þora að vekja
andstöðu var mér ansi hugleikið
hér um árið. Mig hefur langað að
stofna hljómsveit frá því ég var 11
ára, en þorði ekki alltaf, maður
strandar fyrst á því að kunna ekki
á hljóðfærin, en svo er það hræðsl-
an við að vekja andstöðu eða vera
umdeildur sem spilar líka sterkt inn
í, hún er rosa stór þáttur í mæöra-
félagsveruleikanum og þeim skila-
boðum sem þjóðfélagið sendir
konum og ungum stúlkum. Stelpur
eru aldar upp til að verða félagsver-
ur, sjá um börn og heimili, meðan
strákum er innrætt meiri einstak-
lingshyggja. Það er því kannski eði-
legt að stelpur séu meira til baka
og ekki mikið uppi á sviði í rokk-
hljómsveitum, við erum aldar upp
í það."
S: „Ég skil hvað þú meinar, þó ég
sé eiginlega að átta mig á því fyrst
núna þegar þú segir það. Ég hef
ekki litið spilamennskuna sem fem-
ínískan gjörning til þessa, en það
að fara upp á svið og ærslast - og
vekja þannig jafnvel neikvæða at-
hygli - verður örugglega til þess að
ögra þessum stöðluðu hugmyndum
og hrista upp í þeim. Það sem gerir
mér kleift að stíga á svið núna er
ekki síst þær konur sem hafa gert
það áður og brotið ísinn."
Frelsandi femínismi -
fock fock fock fock fock
B: „Femínismi erfrelsandi að þessu
leyti því maður hættir allt í einu að
spá í svona félagsmótun og hefðum,
ef maður er femínisti þarf maður
ekki svo mikið að vera kona, heldur
bara persóna, maður er bara sá sem
maður er. Við stofnuðum band m.a.
á þeim forsendum, en erum samt
ekkert sérstaklega femínískt band."
S: „Ég fann samt fyrir því þið eruð
ekki að gera rokk, ykkar stefna er
meira svona stelpukennd, það sem
ég tengi við konur í tónlist núna.
Elektróniskt, kynferðislegt..."
B: „Kynferðislegt?!? Af hverju
mega konur ekki hreyfa sig á sviði
án þess að vera kynferðislegar?"