Orðlaus - 01.10.2005, Blaðsíða 28
Aftur til
paradísar
Origíns Kynnir
krem
i
Fyrst
tók
Origins
okkur til
pardísar-
eyjunnar
Bali með
líkamsskrúbbi
sfnum og nú
er kominn tími
til að fara aftur til
baka en að þessu
sinni með Paradise
Found kremi fyrir
líkamann. Finndu hvernig
rakinn úr apríkósum,
vínberjafræjum og
hrísgrjónaolíu smýgur
inn í húðina og gerir
hana mjúka og fallega á
augnabliki. Þú nýtur þess
að finna ilminn af ferskum
ananas og appelsínum
sem bera hugan alla leið til
paradísareyjunnar Bali
enn á ný.
%
ORICINS
The genius of nature.~
fxl P
d| l
;»* *
f
28
mnÞ>
RIQfNS
i<0m tfounti
OíÆKi n
RPM
VS.
MP3
Sú staðreynd að nær öll tónlist
sem sem framleidd hefur verið er
auðveldlega fáanleg á netinu end-
urgjaldslaust er bæði í senn spenn-
andi og ógnvænleg. Núna geta
allir náð í hvaða lag sem þeim dett-
ur í hug, en um leið er gildi tón-
listar sífellt að rýrna. Björn Þór
Björnson syrgir dagana þegar
leitin að áður óþekktri tónlist var
spennandi grams í rykugum plötu-
kössum en ekki að slá inn það sem
maður vill og ýta á 'Enter'.
Fyrir aðeins nokkrum árum síðan
voru það aðeins forfallnar músík-
moldvörpur sem höfðu tíma og
áhuga á að sanka að sér öfunds-
verðu safni af tónlist. Þessirfámálu
og vinafáu menn (alltaf menn)
klofuðu yfir rotturnar í skítugum
kjöllurum til ‘áð stunda námu-
gröft í ruslahrúgum eftir löngu
gleymdri tónlist. Moldvarpan sat
heima með kusk á fingurgóm-
unum eftir langt og strembið
dagsverk: margra tíma flett í
plötuhrúgum í hinum ýmsu
bílskúrssölum, Kolaportum
og vafasömum plötubúðum.
Eftir að hafa flett í gegnum bæk-
linga frá póstkröfuplötusölum var
fjársjóður dagsins dreginn upp úr
snjáðri hliðartöskunni. Moldvarp-
an strauk elskulega um plötuum-
slagið og dró svartann og glans-
andi vínylinn úr kápunni. Á meðan
platan mallaði á fóninum kúrði
moldvarpan í grjónapokanum og
rýndi í myndskreytingarnar á um-
slaginu.
"Nútíma
tónlistarneytandinn
sest niður við tölvuna
í rólegheitunum í
morgunsárið. Hann
hleður svo niður
heilu ævistörfum
hljómsveita og
listamanna á
milli sopa af
morgunkaffinu."
í dag er öldin auðvitað allt önnur.
Nútíma tónlistarneytandinn sest
niður við tölvuna í rólegheitun-
um í morgunsárið. Hann hleður
svo niður heilu ævistörfum hljóm-
sveita og listamanna á milli sopa af
morgunkaffinu. Hann hefur síðan
nægan tíma til að bæta við nokkr-
um af heitari hitturunum sem eru
í gangi í dag áður en hann fer í
vinnuna. Tónlist sem hefði áður
fyrr tekið mörg ár að safna er nú
varla dagsverk að sækja. Og allt án
þess að borga krónu fyrir, hvað þá
að yfirgefa skrifborðið. niðurhals-
forrit, mp3 blogg og tölvupóstur
færa okkur tónlistina heim á ör-
skotstundu, en maður verður að
spyrja sálfan sig hvort að við sem
tónlistaraðdáendur eigum það
ekki of gott nú til dags. Það er mín
skoðun að við erum á hraðri leið
að verða dekruð.
Það er engin spurning að mp3
byltingin hefur leitt af
eru þeir sem sjá okkur fyrir teng-
ingu við veraldarvefinn, hljóm-
plötuframleiðendum til mikillar
armæðu. Maður nær sér í plötu
á stafrænu formi og rennir yfir
svona tíu sekúndur í hverju lagi.
Eitt eða tvö lög eru áhugaverð
og þeim er hent inn á harða disk-
inn. Restinni er fleygt í (stafrænu)
ruslakörfuna og hún svo tæmd.
Þetta myndi maður aldrei gera
við plötu sem keypt er með bein-
hörðum peningum. Hvað þá plötu
sem maður þurfti virkilega að hafa
eitthvað fyrir að finna. Tónlistin er
ekki bara orðin einnota afþreying,
tónlist er orðin verðlaus.
Lagið 'Look into the Sun' með
Jethro Tull er að finna á plötunni
'Stand Up' frá árinu 1969.
'Stand Up' er frábært dæmi
um fallegt plötuumslag.
Þaðerríkulegamynd-
skreyttmeðfögr-
um tréristu-
myndum.
Hverju
s é r
stórkost-
lega hluti.
Nú getum við
kynnst spenn-
andi, óháðri tónlist
sem hefði aldrei verið
keypt inn í plötubúðir hér-
lendis. Eins getum við hlustað
á eldri snillinga sem hafa horfið
á milli sessanna í sófa timans. Þar
býr snilld - en um leið bölvun - int-
ernetsins. Upplifanir sem við hefð-
um aldrei kynnst eru okkur innan
seilingar án fyrirhafnar. En gallinn
er að sjálfsögðu sá að þetta er of
auðvelt. Það er engin athöfn, eng-
in upplifun á bakvið það að renna
mús og smella á hnapp. Að finna
tónlist á að vera sport, að leita
bráðina uppi eins og einhverja ak-
urhænu og handsama hana. Feng-
urinn verður svo miklu verðmæt-
ari þannig. Platan á sér þá sögu og
líf sem nær lengra en að hafa birst
eins og fyrir galdur inn á tölvuna
okkar. Eins og í lífinu sjálfu, þá er
ferðalagið jafn mikilvægt, ef ekki
mikilvægara, en ákvörðunarstað-
Það er ekki eins og að þurfum að
borga eitthvað fyrir tónlistina okk-
ar í dag. Þeir einu sem græða fjár-
hagslega á okkar tónlistarneyslu
smáatriði eru gerð
skil með mikilli natni
og nákvæmni. Þegar platan er
svo opnuð eru meðlimirnir hljóm-
sveitarinnar í pappírsformi. Þeir
'standa upp' á móti okkur eins og
i gamalli pop-up bók. Skemmtileg
viðbót sem gæðir fallega kápu
enn meira lífi. Svo má lengi skoða
flókið munstrið í miðopnunni á
meðan lan Anderson flytur lagið.
Hvernig líturstafræn útgáfa 'Look
into the Sun' út? Bara orð á tölvu-
skjá. Frá því að lagið er fundið á
netinu og þar til það er brennt á
disk, þá er það andlitslaust. Skyndi-
lega er merkimiðinn á skrifanlega
diskinum orðinn kápan á plötunni.
Það sem áður var hin goðsagnar-
kennda rennilásakápa á 'Sticky Fin-
gers' með Rolling Stones er núna
"Verbatim Data Life Plus™ 700mb
CD-R".
Ekkert hásæti sómar góðri tón-
list betur en vegleg umslög
vínylplatnanna. Albúmin eru stór,
eiguleg og já, þau lykta meira að
segja vel. Það er ánægjulegt að
standa við hillu sem svignar undan
þunga plötusafns sem hefur verið
safnaðafástríðuogáhuga.Aðsnúa
höfðinu til hliðar og lesa á kjölinn
á plötum fer betur með sálina en
að svíða í augum við að renna yfir
"Það sem áður var
hin goðsagnarkennda
rennilásakápa á
'Sticky Fingers' með
Rolling Stones er núna
"Verbatim Data Life
Plus™ 700mb CD-R"."
ógrynni af lagatitlum í tölvunni.
Eftir nokkra daga af því að stara
á sálar- og útlitslausar mp3 skrár
fer maður jafnvel að sakna gömlu
góðu geisladiskahulstranna. Þau
voru lítil, Ijót og úr brothættu
plasti, en fjandinn hafi það,
það var að minnsta kosti
A meðvituð hönnun á þeim.
1 Viö skulum ekki einu sinni
ræða um hljóminn. Vínyll
hljómar betur en mp3. Það er bara
staðreynd.
En hvað er til ráða? Mín skoðun er
sú að mp3 og vínyll ættu að geta
lifað saman í nokkurri sátt. Það
eina sem þarf að gera er að standa
upp frá lyklaborðinu af og til.
Þegar þú hefur fundið góða tónlist
úr fortíðinni, hví ekki að reyna að
grafa upp upprunalegu plötuna á
vínyl til að upplifa tónlistina eins
og henni var ætlað? Eins er það
með nýja tónlist. Mjög margar
nýjar plötur eru gefnar út á vínyl,
og ekki bara danstónlist. Lítið við í
12 Tónum og Smekkleysubúðinni.
Að kynnast nýrri tónlist á netinu er
svosem ágætt mál, en ekkert lag í
tölvu hefur sömu sálina og finnst í
mjúkum tóni vinylplötunnar.
Um daginn var ég í Kolaportinu.
Þar sá ég unga pilta róta í hrúgu
af vínylplötum. Þeir kölluðu
plöturnar reyndar 'diska' en
áhuginn var til staðar. Það gladdi
gamalt moldvörpuhjarta.