Orðlaus - 01.12.2005, Blaðsíða 14

Nýljóðaritröð
f rá Nyhil
Nyhil-hópurinn er búinn að vera
ötull í útgáfustarfemi sinni und-
anfarin misseri og ungskáldin sem
mynda félagsskapinn hafa stað-
ið fyrir alls kyns uppákomum og
Ijóðakvöldum viða um borgina.
Nú eru fjórar nýjar bækur búnar
að bætast í hópinn, en það eru
Ijóðabækur sem tilheyra ritröðinni
Norrænar bókmenntir. Allt í allt
verða bækurnar níu talsins en nú
fyrir jólin koma út bækurnar Bland-
arabrandarar eftir skáldið og þýð-
andann Eirík Örn Norðdahl, Gam-
all þrjótur eftir Örvar Þóreyjarson
Smárason sem einnig er þekktur
sem liðsmaður hljómsveitarinnar
múm, Haukur Már Helgason gefur
út ritið Rispa jeppa og Óttar Mart-
in Norðfjörð sendir frá sér G/eð/ og
glötun.
„Hugmyndin á bakvið bókaröðina
er aðallega hagkvæmnisleg" segir
Viðar Þorsteinsson, sem auk Þórs
Steinarssonar er seríustjóri ritrað-
arinnar. „Við í Nyhil erum í sjálfsút-
gáfu, og með því að gefa út svona
pakka fáum við ódýrari prentun,
getum selt seríuna saman og eig-
um auðveldara með allt kynningar-
starf. Auk þess má geta að Lands-
bankinn keypi 130 seríur af okkur
til að gefa í bókasöfn úti á landi
og með því fáum við nýjan lesenda-
hóp og landsbyggðin fær að kynn-
ast þessum merkustu ungskáldum
þjóðarinnar" bætir hann við.
-Hvað er framundan hjá Nyhil?
„Viðætlumaðhalda útgáfupartý í
kvöld, 10. desember. Fyrst munum
við þó lesa Ijóð á 50 ára afmælishá-
tíð nóbelsverðlauna Halldórs Lax-
ness í Þjóðmenningarhúsinu."
Bókaröðin Norrænar bókmenntir
er alveg kjörin jólagjöf fyrir for-
eldra, ömmur, afa, vini, kærustur,
kærasta eða vinnufélaga. Ef fólk
langar að festa kaup á ritröðinni er
hún öll seld í áskrift á aðeins 6.750
krónur og má panta hana í gegnum
heimasíðu félagsins, nyhil.org. Síð-
an býður Nyhil upp á heimsending-
arþjónustu á bókunum þannig að
þú þarft ekki einu sinni að skokka
útínæstubókabúð,.Jólagjafakaup-
in gerast bara varla þægilegri.
Popp & kók & ógeð #4
"Og það sem meira er, hinar ágætu markaðs-
fræðirannsóknir hafa sýnt okkur óumdeilan-
lega að fólk, nei kúnnar, kunna illa að meta
hið óvænta. Þeir vilja kunnugleg hljóð, kunn-
uglegar útvarpsbylgjur, kunnuglegar raddir"
mikils ama - ég vil vera sérstakur
og einstakur og altækurl). Vel skil-
greindur markhópur er t.d. svona:
„Karlmenn á aldrinum 15-29 sem
kaupa sér boli í Dogma" (þeir
eru móttækilegir fyrir pízzuaug-
lýsingum, eða bifvélavarahlutum.
Og svona krassandi stöffi). Eða:
„Hresst fólk með strípur á aldrin-
um 14-33" (þú getur selt því Ijósa-
tíma, dýr föt og plasmasjónvörp).
Svona virkar þetta. Svo segir aug-
lýsingasölumaður útvarpsstöðv-
arinnar við væntanlegan auglýs-
anda: „Sjá, vinur, ég færi þér vel
skilgreindan markhóp, sem er ná-
kvæmlega sniðinn að þeirri snáka-
olíu sem þú þarft að selja þennan
mánuðinn. Við spilum tónlist sem
markaðsrannsóknir okkar hafa
sýnt að pízzukaupendur-á-aldrin-
um-19-29-sem-búa-í-Grafarvogi
hlusta á og kunna að meta. Og
þessi tiltekni vel-skilgreindi mark-
hópur kann vel að meta rokk og
nýbylgju.
Þessu fylgir auðvitað að þessi
tiltekni markhópur kann ekki að
meta hiphop eða skitsó arrenbí
eða þjóðlagatónlist eða drömmen-
beis eða nokkurn skapaðan hlut
annan. Rokk og nýbylgju! Það var
og.
Og það sem meira er, hinar ágætu
markaðsfræðirannsóknir hafa
sýnt okkur óumdeilanlega að fólk,
nei kúnnar, kunna illa að meta
hið óvænta. Þeir vilja kunnugleg
hinu kunnuglega og viljum bæði
vel- og auðskilgreinda veröld.
Nú spyr ég: Þekkir þú einhvern
sem er svona?
Einhvern? Nei, ég hélt ekki. Tja,
ókei, kannski einn eða tvo. En flest
erum við öll frekar sniðug og klár,
opin fyrir nýjungum, nýjum hug-
myndum og nýju fólki. Guð hvað
ég vona það. Þeir sem hafa nennt
að lesa þennan pistil hingað (ef
einhverjir eru) hljóta allavega að
vera það.
Þessvegna er vinsælasta popp-
útvarpsstöð landsins sú eina
sem fylgir ekki hinu afdankaða
pleilistaformatti. Og þess vegna
hlusta ekki margir á útvarp þessa
dagana, ekki eins og áður. Ekki
eins margir. Ég bæði held og vona
að fólk kunni illa við að láta njörva
sig niður í kjánalega kassa. Fólk er
margbrotnara en svo. Vona ég.
Muniði eftir gamla X-inu? Fyr-
ir tíu árum síðan? Þegar maður
heyrði Josh Wink, Hole, Sonic
Vouth, Beastie Boys og eitthvað
óldskúl hardkor hlið við hlið? Það
var ein fyrsta stöðin sem hafði
markhópinn „ungt fólk sem hefur
áhuga á áhugaverðum hlutum"
- innan þess ramma rúmast allt
sem vel er gert.
Væri ekki lag að búa til útvarps-
Rigningin byiur á þessum Norð-
urmýrarglugga eins og læti úr
svo mörgum rúnturum á leið nið-
ur Laugaveginn að hlusta á tónlist
sem er sérhönnuð til þess að reyna
á þanþol sérsmíðuðu bassaboxana
þeirra. Ég ætla ekki að þykjast
skilja þá eða hana, en ég vona þeir
hafi gaman af þessari tónlist sem
þeir blasta svona hátt. Ég vona
hún sé á einhvern hátt til þess fall-
in að veita þeim einhverskonar
útrás fyrir tilfinningar sínar, eða
skilning á sjálfum sér. Ég vona hún
sé ekki bara tómt uppfyllingarefni
í eyrum þeirra, að minnsta kosti
ekki öll. Því þá væru þessir veslings
menn að fara á mis við ýmislegt
fallegt og skemmtilegt í lífinu.
Eða það sem mér finnst fallegt
og skemmtilegt. Og merkilegt.
Ég vildi annars að einhver tæki
sér tíma í að kenna mér á svoleið-
is tónlist. Hún höfðar ansi lítið til
mín, en það er kannski bara vegna
þess að ég kem frá einhverjum
svona bakgrunni sem hún límist
ekki við. „Menning er það sem vei
er gert" sagði góður maður einu
sinni (einn sá besti, reyndar) og ég
er þokkalega vel sammála honum.
Þannig að ef dísiltúrbódrunurn-
ar sem ég heyri stundum bruna
framhjá þegar ég er úti í göngutúr
eru vel gerðar, eiga að merkja eitt-
hvað eða vera eitthvað annað en
desíbelamælieining, þá er ég til.
Sendið mér bréf.
Annars hlusta ég aldrei á útvarp-
ið. Svona, eiginlega aldrei. Oft á
ieiðinni í vinnuna. Og úr henni. Ég
vinn sko í Kópavogi, þannig að ég
heyri sæmilega mikið af útvarpi yf-
ir daginn. Glatað, annars, að vinna
í Kópavogi. Það er ýkt langt þang-
að! Nema hvað, hlustar þú á út-
varpið? Talar það við þig, til þín...
eða á þig? Ég veit það ekki. Mér
finnst unglingaútvarp í dag skrýti-
lega unnið. Eða eiginlega ekki til.
Og þá er ég ekki að meina Útvarp
Samfés, heldur svona útvarp sem
er ætlað að höfða til ungs fólks
með breiðan og ríkan áhuga á tón-
list. Ég held að það sé nóg af svo-
leiðis fólki til, fjandakornið. Nógu
langar voru raðirnar á helvítis Air-
waves. Og barinn var alltaf stíflað-
ur á Innipúkanum. Samt sitjum við
föst með steingelt og löngu úr sér
gengið pleilistaformatt sem ein-
hverjir frábærir amerískir snilling-
ar innleiddu á sínum tíma.
Þetta virkar svona: Útvarp geng-
ur út á að selja auglýsingar, til
auglýsenda. Og auglýsendur vilja
selja vörur, til hlustenda. Neyt-
enda. Nema hvað, ef auglýsandi
á að tíma að nurla krónunum sín-
um saman í útvarpsauglýsingu, þá
verður að vera tryggt að sú skili sér
á réttan stað. Þessvegna er mikil-
vægt að vera með vel skilgreindan
markhóp. Og þeir eru til. Þú ert í
einum svoleiðis. Og ég líka (mér til
hljóð, kunnuglegar útvarpsbylgj-
ur, kunnuglegar raddir (hafiði velt
fyrir ykkur af hverju útvarpsfólk á
tilteknum stöðvum hljómar alltaf
eins? Það notar sko svona raddfílt-
era og kompressora). Það yrði súrt
ef lag sem það hefur aldrei heyrt
áður laumaðist á pleilistann. Nei,
hann verður að samanstanda af 40
þekktum lögum og svo má læða
nýjungum inn á milli, af og til, ef
þær stinga ekki í stúf við heildar-
sándið sem höfðar til hins ágæta
markhóps. Og þessvegna heyrum
við aldrei Björk á X-inu (nema í
fylgd gítara Sykurmolanna) og
aldrei Múgíson á Kiss FM. Aldrei
Common eða Kanye West - eða
My Bloody Valentine og Ride - á
Xfm. Þessvegna. Því við unga,
opna fólk, við erum líka hrifin af
stöð sem hefði það að markmiði
að spila það sem vel er gert? Mér
er spurn. En spáðu í því: Mínus, svo
Megas, svo Mice Parade, svo Meno-
mena, svo Maus, svo Metallica, svo
Modest Mouse, svo Meat Loaf, svo
múm,... þetta eru bara emmin. Ar-
vo Párt, At the drive-in, Anima...
og öll íslensku böndin sem eru svo
fín núna. Nóg af þeim. Ég myndi
allavega hlusta. Og ég held það sé
nóg af okkur þarna úti. Hr. Örlygur
ætti kannski að splæsa í eina stöð?
Gera TRUE ICELAND AIRWAVES?
Hvernig væri það?
Nema hvað. Hvað finnst mér
gott? Hvað finnst þér gott? Sól-
ófrumburður Daníels Ágústar er
loks komin út, hann heitir Swallo-
wed a Star. Er meistaraverk. Segi
ég og skrifa. Meistaraverk. Nýtón-
listarstefna. Nýr sjóndeildarhring-
ur. Og ekki arða af náttúrubulli.
Hvað meira? Já, góður maður
benti mér á kanadabandið Kiss me
deadly og plötu þess, Misty Medl-
ey og ég hef dauðspilað hana í
nokkra daga núna. Gott stöff.
Svona melódískt indí-sjúgeizer
með cool stelpunýbylgjuöskrum
og fleiru. Æ, ég fíla það allavega.
Annað band: Rogue Wave. Platan
Descended Like Vultures kannski
aðeins of grípandi, en kannski
ekki. Gott, gott. Eins og blanda af
Pale Saints, Death Cab for Cutie
og einhverju öðru cool dóti. Lagið
Publish my love fangar þetta vel
og er æðislegt. Humm. Smoosh er
líka voða sniðugt band. Tvær litlar
stelpur. Söngkona Brúðarbandsins
mærði þær á síðum þessa blaðs
fyrir ekki löngu. Googlið þær. Test
lcicles hafa ekki fengið margar at-
rennur, en lofa mjög góðu með
Blood brotherslegu stomp-l og
góðri gítarvinnu. Nýja Broadcast
rennur og vel niður, eins og þeirra
síðasta. Early Man er svona... eig-
inlega mjög töff. Eins og taktföst
blanda af Ozzy Osbourne og Ri-
de-the lightning Metallica (ég fíla
Metallica partana betur); vonandi
að metalhausar fatti að tsékka á
henni.
hauxotron@hotmail.com
14