Orðlaus - 01.12.2005, Blaðsíða 28

Sex saman þrömmuðum við upp myrkvaðan stigaganginn
í fjölbýlishúsi í Seljahverfinu. Það var ískalt úti og kolniða-
myrkur. Svartar prjónahúfur voru okkar einkennismerki sem
og víðar gallabuxurnar, Adidas Shelltoes og gríðarstórar dú-
núlpur. För okkar var heitið til vinar okkar sem bjó það vel að
vera með MTV. Við komum okkur fyrir i sófanum og biðum
spenntir. Yo! MTV Raps var að byrja.
Á þessum tíma var erfitt að vera hiphop aðdáandi. Þetta var
árið 1995, löngu áður en orðið 'niðurhal' kom til sögunnar
og áður en hiphop varð að þeim milljarðabissness sem við
þekkjum í dag. Þetta var meira að segja fyrir tíma íslenskra
rappara. Þeir síðustu sem höfðu gert rapplag voru gæjarnir í
Tennurnar hans afa á Veggfóður plötunni. Við sáum reyndar
nokkra gæja rappa á Tetriz (sem var lítill klúbbur í Fischer-
sundi) eitt kvöldið. Þessir ungu menn urðu seinna að Subterr-
anean, einni fyrstu 'alvöru' hiphophljómsveitinni á íslandi.
Það var því mikill fengur í að eiga hvers konar hiphop tón-
list. Við áttum reyndar nokkra geisladiska, Funkmaster Flex
og Stretch Armstrong mixteipin voru alltaf gott efni í partý-
músík. En það voru gatslitnar kasetturnar okkar sem inni-
héldu bestu tónlistina. Þetta voru okkar ipodar. Við tókum
upp diska vina okkar, tókum upp Chronic í útvarpinu og kó-
peruðum aðrar kasettur. Þær gengu manna á milli, verðgildi
þeirra eftir því hvaða listamenn komu fram á þeim. ODB,
B.I.G. og M.O.P: þetta voru okkar spámenn. Það var einmitt
ein af þessum kasettum mínum sem ég fann nýiega í geymsl-
unni í gamla húsinu mínu í Breiðholtinu. Hérna eru nokkur
lög sem voru á henni.
28
Mobb Deep
Half-Way Crooks
Margar af mínum minningum frá
þessum tíma gerast í myrkri, eða
réttara sagt á myrkum vetrarkvöld-
um. Við tróðum snjóinn kappdúð-
aðir í appelsínugulri birtu Ijósa-
stauranna í áttina að Seljavideo í
Teigaselinu, þar sem við eyddum
miklu af okkar tíma. Við stóðum
á pallinum fyrir utan og leituðum
að einhverjum stað innandyra til
aðeyða kvöldinu. Þaðvoruaðsjálf-
sögðu engir gemsar til að hringja í
fólk og leita að húsaskjóli. Við bið-
um því oftast eftir því að einhver
okkar gæfi sig af kulda og hleypti
allri hersingunni heim til sín til að
éta sig á gaddinn.
Busta Rhymes
Woo Hah!
(Got You All in Check)
Þetta var tvímælalaust partýlag
okkar númer eitt. "WHOOO-
HAAAA!!!" öskruðum við eins og
raddböndin þoldu og börðum loft-
ið. Busta gerði mikið út á geðsjúk-
lings-ímyndina og við keyptum
það alveg. Löngu fyrir tíma Lil' Jon
og Crunk var Busta að geifla sig
og öskra yfir ofvirkan takt. Við óð-
um um eins og spassar og sungum
með. Þetta var í raun pönktónlist
okkar kynslóðar.
M.O.P. feat. Kool G Rap
Stick to Ya Guns
Annar partýslagari. Við héldum
klofinu á buxunum okkar uppi
með annarri og héldum á landa-
brúsa í hinni og röppuðum með,
einn spurði og hinn svaraði.
"What's the word? -Aint Nothin'!
/ Is it real? - Yeeaah, son! / What's
today's knowledge of self? - Stick
to ya guns!!"
Mér blöskrar reyndar ofbeldis-
dýrkunin í þessu lagi í dag, en
þetta var tungumál þessara tíma
býst ég við.
Camp Lo
Luchini AKA This is It
Mér er alltaf spurn hvað varð um
þessa gæja. Þeir gáfu út 'Uptown
Saturday Night' sem var alveg
hreint frábær plata. Algert tíma-
mótaverk. Ég man þegar ég heyrði
hana fyrst. Við sátum heima hjá
vinkonu minni, platan rúllaði alla
leið í gegn og við sögðum ekki
orð á meðan. Þegar hún var búin
horfðum við dösuð á hvort annað.
"Settu á lag tvö aftur!!" 'Luchini'
hefur elst mjög vel og er eitt af
bestu lögum þessa tíma að mínu
mati. Það er skrýtið að það heyrð-
ist ekkert meira frá Camp Lo.
GZA - Liquid Swords
Wu-TangClanvoruauðvitaðkóng-
arnir á þessum tíma og allt sem var
brennimerkt með W merkinu var
keypt. Þetta var lagið sem óvígðir
kölluðu 'draugasögulagið'. Fyrstu
90 sekúndurnar eru nefnilega
ógnvekjandi saga ungrar stúlku,
fengin að láni úr gamalli kung-fú
mynd, eins og Wu-Tang liðar voru
þekktir fyrir. Þetta lag kom út á
samnefndri plötu sem er alger
klassíker þessa tíma. Ég var reynd-
ar meira fyrir lagið '4th Chamber'
sem varafarframúrstefnulegt hip-
hop að mínu mati.
Dr. Octagon
Earth People (Remix)
Ég var sá eini í vinahópnum sem
þoldi þennan gæja. Algert abst-
rakt hiphop áður en það hugtak
varð til. Þessi gæji er einnig þekkt-
ur sem Kool Keith og var í Ultra-
magnetic MC's á sínum tíma. Hann
lék líka í nokkrum klámmyndum.
Keith, eða Dr. Octagon, vafst ekki
tunga um tönn og flutti texta sem
voru ógurlega flóknir, óþjálir og
óhlutbundnir. Atómljóð blökku-
mannsins mætti segja. Mér þótti
það mikið afrek að kunna textann
utanbókar (og geri enn, merkilegt
nokk).
Jeru the Damaja - You
Can't Stop the Prophet
Jeru var aldrei eins og aðrir rap-
parar. Hann var gáfaður og vel
lesinn og var annt um framtíð
æskunnar. Hann var á móti öllu
ofbeldi og þoldi ekki hvernig aðr-
ir rapparar gortuðu sig af pening-
um, kellingum og gulli. Jeru var að
sjálfsögðu alveg drepleiðinlegur
fyrir vikið. Hann vitnaði í kóraninn
og predikaði yfir ungviðinu. En
hann Jeru pungaði þó út þessum
eina dúndurslagara sem enn er vel
áhlustanlegur.
Capone-N-Noreaga
lllegal Life
"We hate the law so we break it
/ Livin' in this life, there's no way
to escape it / You either make it or
you take it / If the game's in you,
dedicated, stay true - lllegal life!"
Þegar við vorum ungir, áhrifagjarn-
ir piltar var ekki laust við að okkur
fynndist lög einsog þetta tala til
okkar. Við vorum svo sannarlega
næsta kynslóð af gangsterum í
Breiðholtinu, upphaflega gettói
Reykjavíkur! Að sjálfsögðu fór
meira af okkar tíma í að tala um
glæpi með hor í nefinu en að gera
eitthvað í því. En hugarfarið var
svo sannarlega til staðar.
Ol' Dirty Bastard
Brooklyn Zoo
Þó að það hafi verið nokkuð
leiðinlegt að hann hafi látið lífið
þá kom það alls ekki á óvart. All-
ir þekkja snarsturlað lífernið sem
einkenndi ODB. Ég var ákaflega
spenntur fyrir fyrirætluðum tón-
leikunum hans hér á landi og var
einn af þeim fyrstu til að kaupa
miða. Það hefði verið mikill hval-
reki fyrir okkur rapp-þyrsta að
fá hann hingað, en auðvitað var
hann fjarri góðu gamni. Sögurn-
ar um af hverju hann lét ekki sjá
sig voru margar: Hann var of dóp-
aður, hann var handtekinn, hann
hafði lent í bílslysi, jafnvel að hann
væri dauður. Hvað vissum við? það
var ekkert internet til að komast
að hinu sanna. Niðurbrotnir eydd-
um við kvöldinu í að hlusta á plöt-
una hans, 'Return to the 36 Cham-
bers'.
D'Angelo - Brown Sugar
I partýum á þessum tíma, sem og
í dag, var mikil barátta kynjanna
um tangarhald á græjunum. Þær
vildu mýkri tónana, en við vildum
bara okkar grimma bófarapp. Það
voru samt nokkur lög sem samein-
uðu okkur. Þessi ástaróður vöðva-
fjallsins D'Angelo til marijúana
var svo sannarlega eitt af þeim.
Það voru fleiri lög og listamenn
sem kynin voru sammála um: Tony
Braxton, Adina Howard og 'Renee'
með Lost Boyz. Þetta voru lög sem
sameinuðu strákana og stelpurn-
ar í kringum græjurnar í áköfum
dansi. Þess vegna voru þetta svo
sannarlega dýrmæt lög.
Outkast - Elevators
Löngu áður en 'Ms. Jackson' og
'Hey Ya' komu til sögunnar var
þetta málið. Rólegt og flott lag
sem var oft spilað þegar partýið
var á enda. Þetta var uppáhalds
lag vinar míns sem er látinn í dag,
þannig að það vakti margar minn-
ingar hjá mér að hlusta á það aft-
ur.
Wu Tang Clan
C.R.E.A.M.
Fyrsta plata Wu-Tang Clan, 'Ent-
er the Wu-Tang - 36 Cham-
bers' frá '93 breytti lífi
okkar allra. Skyndi-
lega færðist rapp-
tónlist áfram um
mörg Ijósár og við
komumst að því að
það var hægt að
rappa um annað en
að drepa löggur og
berja kellingar. Þessi
merkilegi gripur var
stór hluti af okk-
ar tónlistarflóru
næstu árin og
allar plötur sem
komu útá þess-
um tíma voru
miðaðar við
þetta tím-
amótaverk.
Hvert einasta lag á '36 Chambers'
var greypt í huga okkar og með-
limirnir voru algerir dýrlingar í
okkar augum. Næsta plata þeirra,
'Wu-Tang Forever' kom loksins
út fjórum árum seinna eða árið
1997. Auðvitað gat sú plata aldr-
ei jafnast á við snilldarverkið sem
gerði þá að stjörnum, en hún var
að mörgu leyti alveg ágæt. Mestu
vonbrigðin voru reyndar að opna
bæklinginn með diskinum og sjá
að hann var ekkert nema vörulisti
fyrir Wu-Wear, fatamerkið þeirra.
Þetta var hluti af þeirri þróun sem
hafði verið í gangi undanfarin
misseri: peningarnir voru að koma
inn og allir vildu græða. Allt var að
breytast.
Stuttu eftir þetta var Biggie dauð-
ur, Puff Daddy og Ma$e stærstu
stjörnurnar og maður gat ekkert
farið án þess að vinsældar-popp-
rappið væri í gangi. Vinahópurinn
dreyfðist á framhaldsskólaárunum
og önnur tónlist tók við. Yo! MTV
Raps er hætt og Seljavideo er Bón-
usverslun í dag. Ég hlusta mjög
lítið á hiphop þessa dagana. Mér
finnst að eftir 1997 hafi þetta eyði-
lagst alltsaman. í hiphopi i dag er
efnishyggjan svo mikil og innihald-
ið svo rýrt að ég skil hvorki upp
né niður i því. Helvítið hann Jeru
hafði rétt fyrirsér.
Björn Þór Björnsson
balladofbob.biogspot.com