Fréttablaðið - 27.04.2012, Blaðsíða 14

14 27. apríl 2012 FÖSTUDAGUR
FRÁ DEGI TIL DAGS
greinar@frettabladid.is
ÚTGÁFUFÉLAG: 365 miðlar ehf. STJÓRNARFORMAÐUR: Ingibjörg S. Pálmadóttir FORSTJÓRI OG ÚTGÁFUSTJÓRI: Ari Edwald
RITSTJÓRI: Ólafur Þ. Stephensen olafur@frettabladid.is AÐSTOÐARRITSTJÓRI: Steinunn Stefánsdóttir steinunn@frettabladid.is
Fréttablaðið kemur út í 90.000 eintökum og er dreift ókeypis á heimili á höfuðborgarsvæðinu og Akureyri. Einnig er hægt að
fá blaðið í völdum verslunum á landsbyggðinni. Fréttablaðið áskilur sér rétt til að birta allt efni blaðsins í stafrænu formi og í
gagnabönkum án endurgjalds. Issn 1670-3871
FRÉTTABLAÐIÐ Skaftahlíð 24, 105 Reykjavík SÍMI: 512 5000, ritstjorn@frettabladid.is FRÉTTASTJÓRAR: Arndís Þorgeirsdóttir arndis@frettabladid.is, Kristján Hjálmarsson, kristjan@frettabladid.is Trausti Hafliðason trausti@frettabladid.is og Atli Fannar Bjarkason (dægurmál) atlifannar@frettabladid.is
HELGAREFNI: Sigríður Björg Tómasdóttir, ritstjórnarfulltrúi, sigridur@frettabladid.is MENNING: Bergsteinn Sigurðsson bergsteinn@frettabladid.is FÓLK OG SÉRBLÖÐ: Roald Eyvindsson roald@frettabladid.is og Sólveig Gísladóttir solveig@frettabladid.is
ÍÞRÓTTIR: Sigurður Elvar Þórólfsson seth@frettabladid.is LJÓSMYNDIR: Pjetur Sigurðsson pjetur@frettabladid.is FRAMLEIÐSLUSTJÓRI: Kolbrún Ingibergsdóttir kolbrun@frettabladid.is
HALLDÓR
Fyrir síðustu alþingiskosningar höfðu Vinstri grænir svör á reiðum höndum
við því hvernig ætti að nýta fiskimiðin
við landið svo réttlátt væri. Núna þrem-
ur árum seinna hefur svörunum verið
snúið á hvolf og látið eins og kosninga-
stefnan hafi aldrei verið til. Flokkurinn
taldi vorið 2009 nauðsynlegt að breyta
úthlutun kvótans í framhaldi af áliti
mannréttindanefndar Sameinuðu þjóð-
anna. Það yrði að innkalla kvótann og
endurúthluta honum eftir nýju kerfi þar
sem „jafnræðis verði gætt við úthlutun
afnotaréttar og aðgengi að hinni sam-
eiginlegu auðlind“ eins og segir í tillögu
flokksins að nýju ákvæði í 1. grein laga
um stjórn fiskveiða. Þetta er rakið í ítar-
legri stefnu flokksins Hafið bláa hafið.
Nú er flokkurinn í ríkisstjórn og fer
þar með sjávarútvegsráðuneytið. For-
maður flokksins Steingrímur J. Sigfús-
son, er ráðherra málaflokksins. Hann
hefur allt í hendi sér til að framfylgja
stefnunni, enda hefur samstarfsflokk-
urinn lýst sig sammála henni. Liðlega
70% kjósenda eru sammála áformum
um innköllun veiðiheimilda og endurút-
hlutun þeirra á jafnræðisgrundvelli og
gegn markaðsverði. Það hefur enginn
flokkur um áratugaskeið haft eins óum-
deilt umboð þjóðarinnar til þess að
framfylgja stefnu sinni í jafnveigamiklu
máli. Það hefur enginn flokksformað-
ur haft annað eins tækifæri til þess að
vinna verkið sem hann bað um að fá að
vinna. Það hefur aldrei verið eins skýrt
hvernig kjósendur vildu að leyst yrði úr
langvarandi deilumáli.
Þá bregður svo við að Steingrímur
snýr við blaðinu. Nú skulu 95% af kvót-
anum verða áfram til a.m.k. næstu 20
ára hjá þeim sem hafa haft hann hingað
til. Jafnræðið er gleymt, en einokun-
in og misréttið eiga að vera áfram. Það
sorglega er að enginn stöðvaði Stein-
grím nema hann sjálfur. Flokkurinn
hefur verið talinn standa fyrir hugsjón-
ir umfram hagsmunagæslu. Annað er
komið á daginn. Hagsmunir útgerðar-
valdsins sem beitir saklaust fólk refsi-
aðgerðum í skjóli einokunar sinna á
veiðiheimildum eru teknir fram fyrir
hag almennings. Þessi blekkingarleikur í
sjávarútvegsmálum á eftir að draga dilk
á eftir sér. Traust á forystu ríkisstjórn-
arinnar og flokka þeirra mun fylgja
þverrandi virðingu þeirra fyrir eigin
fyrirheitum.
Blekkingarleikur Steingríms
Sjávarút-
vegsmál
Kristinn H.
Gunnarsson
fv. alþingismaður
Aðalfundur ÍFR 2012
Aðalfundur Íþróttafélags fatlaðra í Reykjavík verður
haldinn laugardaginn 5. maí 2012 kl. 14.00
í íþróttahúsi félagsins að Hátúni 14.
Dagskrá:
1. Venjuleg aðalfundarstörf
2. Önnur mál
Stjórnin
B
rottfall nemenda úr framhaldsskólum er meira hér á landi
en í þeim löndum sem við viljum bera okkur saman við.
Einhver teikn munu vissulega vera um að þróunin sé
heldur í rétta átt en hitt en engu að síður er staðan ekki
viðunandi.
Þegar leitað er skýringa á því hvers vegna þessu sé svona farið
er ýmist bent á skóla eða heimili. Því hefur verið haldið fram að
skólarnir mæti ekki þörfum nemenda og/eða þörfum atvinnulífsins
sem skyldi, að námsframboð framhaldsskóla sé of einhæft og að til
dæmis starfsnám skorti. Allt eru þetta áreiðanlega þættir sem gera
að einhverju leyti að verkum að hluti nemenda telur sig ekki eiga
nægilega mikið erindi í fram-
haldsskóla. Þessar skýringar
duga þó ekki einar og sér.
Ummæli Sigríðar Huldar
Jónsdóttur, skólameistara Verk-
menntaskólans á Akureyri, í við-
tali við Akureyri vikublað hafa
vakið athygli en hún sagði þar að
dæmi væru um að foreldrar eða
forráðamenn þvinguðu börn til
að hætta námi í framhaldsskólum til að vinna fyrir heimilinu eða
þiggja atvinnuleysisbætur og leggja þær til heimilisins. Ástæðu-
laust er að rengja orð skólameistarans en þau lýsa menningu þar
sem ekki er borin virðing fyrir námi, nám sem á að vera unglingi
ávísun á meiri lífsgæði er látið víkja fyrir skammtímasjónarmiðum.
Spekin um að bókvitið verði ekki í askana látið og að skóli lífs-
ins sé hinn eini sanni skóli er hér lífseig, svo ekki sé meira sagt.
Fyrir fáeinum áratugum var nám eftir skólaskyldu fyrst og fremst
á færi hinna efnameiri og jafnvel eftir að kjör almennings voru
orðin þannig að það væri í raun á færi flestra að hafa börn sín í fæði
og húsnæði gegnum framhaldsskólanám þá þótti ekki manndóms-
bragur yfir öðru en að unglingar stæðu sjálfir, að minnsta kosti
að einhverju leyti, undir kostnaði við að ganga í framhaldsskóla.
Tilboð um vel launaða vinnu varð þannig til þess að margir lögðu
áform um framhaldsskólanám á hilluna.
Enn er það svo að nám víkur of oft fyrir möguleikum á tekjum.
Meðan framboð á atvinnu var hér mikið og þeir sem réðu sig til
starfa höfðu góða möguleika á að pressa upp laun voru þeir þannig
margir sem sneru baki við námi sem í fljótu bragði virtist ekki auka
möguleika á atvinnu og tekjum. Þessi staða er ekki lengur uppi en
menningin sem setur námið í annað sæti er enn fyrir hendi.
Menningarvandinn er meiri en þessi. Það er gömul saga (og
gömul tugga kannski líka) að hér skorti fjölbreytileika í framhalds-
skólana. Það er mikil einföldun að kenna skólunum einum um það.
Hér ríkir einfaldlega ekki sú menning fagvitundar sem þekkist
í rótgrónum borgar- og iðnaðarsamfélögum. Þannig gera fjölda-
margar starfsgreinar enga kröfu um menntun þeirra sem við fagið
vinna og því fátt sem kallar á að efnt sé til kostnaðar við að stofna
til og halda úti námi í slíkum greinum.
Til lengri tíma litið er fjárfesting í námi góð fjárfesting, bæði
fyrir samfélagið og fyrir einstaklingana. Ekki verður dregið úr
brottfalli úr framhaldsskólum öðruvísi en með viðhorfsbreytingu
í átt til aukinnar virðingar fyrir menntun.
Of lítil virðing fyrir menntun leiðir til þess að
ungmenni hætta námi til að afla tekna:
Nám er nauðsyn
SKOÐUN
Steinunn
Stefánsdóttir
steinunn@frettabladid.is
Ekki sú vitlausasta
Unnur Brá Konráðsdóttir, þingmaður
Sjálfstæðisflokksins, gaf lítið fyrir
þá skoðun Þórs Saari að það væri
vitlaus hugmynd að draga umsókn-
ina að ESB til baka, en Unnur hefur
lagt fram tillögu þess efnis. „Ég er
algjörlega ósammála háttvirtum
þingmanni um þetta og tel að
það væri hægt að finna margt
heimskulegra,“ sagði Unnur. Hún
bætti því við að það að sækja
um aðild að ESB með Vinstri
græn búin að lýsa því yfir að þau
vilji bara kíkja í pakkann
væri „að mínu mati ennþá
vitlausara en sú tillaga
sem ég haf lagt fram
hér á þinginu …“ Þetta heitir að hafa
mikla trú á eigin tillögu.
Hættir kvenna
Margir lýstu ánægju á þingi í gær
með að kona væri orðin biskup. Ein
þeirra var Jónína Rós Guðmunds-
dóttir, þingmaður Samfylkingar, sem
hvatti karla til dáða. „Þjóðin er
orðin leið á stórkarlalegu
karpi og vill alvöru
rökræður, sam-
vinnu og aðrar
leiðir sem eru
að hætti
kvenna.“
Alvöru rökræður
Um tuttugu mínútum eftir að hún
sleppti orðinu fór Ólína Þorvarðar-
dóttir í pontu. Eftir hamingjuóskir til
biskups ræddi hún dóm Landsdóms.
Undir þeirri ræðu varð Ragnheiði
Ríkharðsdóttur svo heitt í hamsi að
hún kallaði nokkrum sinnum fram í
sem varð til þess að Ólína hækkaði
róm sinn, undir klingjandi hljómi
forsetabjöllunnar. Þegar Ólína gekk
úr pontu sagði hún stundarhátt að
Ragnheiður væri „eins og götustelpa
í þingsal“ en Ragnheiður svaraði á
móti: „Margur heldur mig sig“. Ætli
þetta séu þeir hættir kvenna
sem Jónína kallaði eftir?
kolbeinn@frettabladid.is