Fréttablaðið - 28.04.2012, Qupperneq 27

LAUGARDAGUR 28. apríl 2012 27
Jón Lárusson segir að ríkið hafi afsalað sér peninga-
prentun til bankanna og það eigi að taka
til baka. „Það er ekki ríkið sem býr til
peningana, heldur bankarnir. Um 95 prósent
af öllu fjármagni í umferð eru rafrænir
peningar búnir til af bönkum. Í samfélagi, sem
hefur afsalað sér peningaprentun til einkaað-
ila, munu forsvarsmenn ríkisins aldrei taka
afstöðu með samfélaginu gegn þeim. Þeir
munu alltaf tryggja hagsmuni peningavaldsins.
Hvað höfum við verið að horfa upp á hér
frá árinu 2008? Hagsmunir almennings hafa
verið látnir líða fyrir það að það þarf að tryggja
hagsmuni bankakerfisins.
Ríkisstjórnin heldur að hún þurfi að fá
peninga frá bönkunum en það er misskiln-
ingur. Hvað þarf ríkið til þess að að byggja brú?
Mannskap, hráefni og tæki. Ríkið hefur þetta
allt saman, hvað stoppar það þá í því að byggja
brúna? Ekki neitt. Peningar eru ekki verðmæti
í sjálfu sér. Þeir eru ávísun á verðmæti. Ef við
erum með of mikið af peningum í umferð
verður þensla og ef við erum með of lítið af
þeim verður samdráttur. Ef við framleiðum eitt-
hvað vantar peninga. Í dag er það peninga-
kerfið sem býr þá til með skuldsetningu
og vaxtakröfum. En ef við látum ríkið búa
til þessa peninga kostar það samfélagið
ekki neitt. Ríkið á að búa þá til skuldlaust.
Er eðlilegra að fámenn sérhagsmunaklíka
bankastarfsmanna ákveði hvað á að búa til
mikla peninga og hverjir fái þá, heldur en að
ríkið búi til sama pening og skipti honum
jafnt á alla? Þessir peningar eru arður sam-
félagsins og þú sem hluthafi í samfélaginu
átt rétt á því að fá hann.“
RÍKIÐ Á SJÁLFT AÐ BÚA TIL PENINGA
1. Hvers vegna býður þú þig fram
í embætti forseta?
Af sömu ástæðu og ég fór í
lögguna á sínum tíma. Ég þoli
ekki óréttlæti. Mér svíður að horfa
upp á það hvernig við, almenn-
ingur, ráðum engu í samfélaginu.
Ég tel að þær hugmyndir sem ég
hef séu nógu mikilvægar til þess
að ég þoli að vera rakkaður niður,
dreginn niður í svaðið og stöðugt
sé gert lítið úr mér fyrir þær. Ég er
tilbúinn að leggja mannorð mitt
og persónu að veði, til þess að
hugmyndir mínar fái hljómgrunn.
Ef fólk fær tækifæri til að heyra
það sem ég hef að segja tel ég
mig hafa möguleika á að ná kjöri.
Ég tel mjög slæmt ef venjulegur
einstaklingur, sem hefur enga
hópa að baki sér, geti ekki boðið
sig fram til forseta. Þá er lýðræðið
ekki virkt.
2. Hvert yrði þitt fyrsta verk í
embætti, ef þú næðir
kjöri?
Mitt fyrsta verk yrði að leggja
fram frumvarp á Alþingi um að 10
prósent þjóðarinnar geti gert kröfu
um þjóðaratkvæði án takmarkana.
Ef höfðingjaveldið telur að við
séum nógu góð til að kjósa það
inn á þing, þá erum við líka nógu
góð til að taka afstöðu til verka
þess. Það er mín skoðun að sam-
eiginleg meðvitund samfélagsins
kemur alltaf með betri niðurstöðu
en sameiginleg meðvitund 63
einstaklinga sem eru kosnir inn
á þing eftir að hafa fengið tugi
milljóna króna í styrki frá fjár-
sterkum aðilum.
3. Þú hefur sagt að lýðræðið sé óvirkt
hér á landi. Geturðu
rökstutt það?
Alþingi Íslendinga hefur aldrei
verið sú vagga lýðræðis sem sumir
vilja meina. Löggjafarþingið sem
var við lýði á þjóðveldisöld var
ekki lýðræði, því þar sátu goðar
sem voru ekki kosnir af neinum.
Goðorðin fengu menn í arf, eða
gátu keypt sér þau. Þegar við
gengum Noregskonungi á hönd
héldu höfðingjarnir sínum völdum
og gerðu það áfram eftir að við
fengum fullveldi árið 1918. Þetta
er kerfið sem er enn við lýði á
Íslandi í dag. Þegar við fengum
stjórnarskrá túlkuðu menn hana
eins og hér væri enn konungur í
landinu, en ekki forseti. Þannig
styrktu þeir höfðingjakerfið enn
frekar. Þegar við kjósum til þings
í dag eru það höfðingjarnir,
formenn flokkanna, og hirðin í
kringum þá, sem ráða öllu. Ríkis-
stjórnin stjórnar Alþingi og þess
vegna er Alþingi ekki frjálst.
4. Þú hefur lýst yfir efasemdum um
EES-samninginn. Viltu
að Ísland segi sig frá
honum?
Ég tel að þetta sé nokkuð sem
við þyrftum að skoða vel. Hefur
samningurinn verið okkur til góðs?
Horfum á ástandið áður en við
tókum upp EES-samninginn. Þá
höfðum við blómlegan iðnað hér
á ýmsum sviðum. Í dag er mikið
af smávöruframleiðslunni ekki við
lýði lengur. Málmsmíðin er farin
og líka skipasmíðin. Iðnaðurinn er
ekki svipur hjá sjón miðað við það
sem var. Það má líka benda á að
lögin sem hér voru við lýði þegar
hrunið varð höfðum við tekið
beint upp frá ESB. Við Íslendingar
eigum að skapa þjóðfélag á okkar
forsendum. Það er frelsi og það er
lýðræði.
■ SPURT OG SVARAÐ