Fjarðarpósturinn - 14.01.1988, Blaðsíða 4

4
FJAROARPÓSTURINN
Skæruliðabúnaöur í fórum hafnfirskra unglinga.
Hefð til háborinnar skammar
segir lögreglan, sem þurfti að ryðja miðbæ Hafnarfjaröar til að bægja frá
hættuástandi á þrettándakvöldi
Að aíloknu þrettándakvöldi hér í
Hafnarfirði voru fjölmiðlar upp-
fullir af frásögnum af miklum
skrilslátum unglinga og að í
fórum þeirra hefðu verið alls
kyns sprengjur og tól sem hefðu
getað valdið miklu tjóni ef ekki
hefðu verið gerð upptæk. Frá-
sögn lögreglunnar af þessum
ólátum eru tæpitungulaus og fer
hcr á eflir stutt lýsing hennar á
ástandinu.
Upp úr kvöldmat á þriðjudags-
kvöldið tóku unglingar að
safnast saman í miðbæ Hafnar-
fjarðar. Til margra ára hefur það
vcrið einskonar hefð íþessum bæ
að unglingar safhist saman á
þrettándakvöld til þess að efna til
skrílsláta og óspekta. Að þessu
sinni átti ekkert að gefa eftir
afrekum fyrri ára og höfðu
margir útbúið sig mjög vandlega
af þeim sökum. Frá því fyrir
áramót, að sala á flugeldum
hófst, fór að bera á því að
unglingar væru með heimatil-
búnar sprengjur. Margar hverjar
voru mikið öflugri heldur en
flugeldasprengjur sem leyft er að
framleiða og selja.
Af þessum sökum og vegna mjög
slæmrar reynslu af hegðun ung-
mcnna á þrettándakvöldum til
margra ára hafði lögreglan
sérstakan viðbúnað. Ákveðið var
að sporna við því að fólk safn-
aðist saman í miðbænum til
skrflsláta og skemmdarverka.
Þegar unglingar sinntu ekki
tilmælum um að hverfa burt úr
miðbænum varð lögreglan að
flytja um 140 manns á lögreglu-
stöðina. Um þriðji hver ungling-
ur var með heimatilbúnar
sprengjur á sér sem sumar voru
það öflugar það ef þær hefðu
sprungið í mannþröng hefðu þær
getað drepið og stór slasað fjölda
manns.
Scm dæmi um hugvitsemi ung-
linganna til að búa til mann-
drápsvopn má nefna glerflöskur
af ýmsum stærðum, fylltum af
púðri og stundum blandað með
málmögnum. Kveikur er síðan
þræddur í gegnum vel írekinn
tappa. Þessar flöskur springa
með miklum krafti og nærri má
geta sér til um afleiðingar ef
glerbrot og málmagnir lentu í
fólki. Annað dæmi eru rörbútar
og rörtengi, fyllt með sprengi-
efni. Einnig mátti finna koparrör
og jafnvel niðursuðudósir. f
einni slíkra dósa fannst sprengi-
efni blandað með girðingar-
kengjum.
Þessi tól eru ekkert annað en
öflugar handsprengjur sem gætu
unnið mikið tjón og orðið til
mannsskaða ef þeim væri beitt.
Þó skiptar skoðanir séu um
aðgerðir lögreglunnar er ljóst, að
ef ekki hefði verið gripið til jafn
öflugra vamaraðgerða og raun
ber vitni hefði sú hætta verið
mjög alvarlega fyrir hendi að
einhverjum af þessum hættulegu
vopnum hefði verið beitt. En það
er ekki ungmennunum sjálfum
að þakka. Það er ekki heldur
foreldrum og forráðamönnum
þeirra að þakka.
Forkastanlegt var þegar for-
eldrar, sem gert var að sækja .
afkomendur sína á lögreglustöð-
ina, rifu kjaft við lögregluþjóna í
áheyrn unglinganna sjálfra.
Lögreglan taldi sig þó aðeins að
geraþá skyldu sína að koma í veg
fyrirað stór tjón hlytist á munum
og mönnum.
Slíka framkomu er ekki hægt að
túlka á annan veg en sem beinan
stuðning við óaldahugmyndir
bama. í því sambandi má spyrja
á hvaða vegi uppeldi hafnfirskra
bama sé.
Hafnfirðingar eiga myndarlegan
bæ. Þeir eru framsæknir um
marga hluti og það stendur ekki á
þeim að vilja veg sinn sem
mestan. Á hinn bóginn hefur
bæjarbúum oft sámað að vera
hafðir að skotspæni. Hafðir að
háði og spotti.
Þegar litið er til þessar þrettánda-
hefðar, sem er nokkuð einstök
fyrir þennan bæ, geta þeir ekki
ætlast til að þeim sé hlíft. Þessi
hefð er Hafnfirðingum til hábor-
innar skammar. Þótt þama sé um
lítin hluta bæjarbúa að ræða, sé
miðað við fólksfjölda, þá er
enginn Hafnfirðingur saklaus í
þessu máli.
Ekkert annað en sterkt almenn-
ingsálit, sem fordæmir aðgerðir
af þessu tagi getur þ vegið þennan
smánarblett af bænum. Þyngst
hvílir ábyrgðin á foreldrum og
uppalendum unlinganna. Þeir
geta haft mikil áhrif ef einlægur
vilji er fyrir hendi.
Það væri ef til vill ekki úr vegi að
finna gryfju úti í hrauni, hlaða þar
upp nokkmm sandpokum og
finna síðan einhvem hlut sem
hefði svipað viðnámsþol og
mannslíkaminn. Fá síðan
sprengjusérfræðing til að
sprengja einhverjar af þessum
sprengjum í viðurvist ungling-
anna og leyfa þeim þannig sjá
raunverulegar afleiðingar af
notkun þeirra tóla sem þau eru að
framleiða, jafnvel á eldhúsborð-
um foreldra sinna.
Fjarðarpósturinn skorar á alla
Hafnfirðinga að stilla hugi sína
saman og mynda það almenn-
ingsálit í bænum sem unnið getur
algjöran bug á þessari hræðilegu
hefð. Lögregluaðgerðir eru ekki
annað en til að forða eigna og
einkum og sér í lagi manntjóni.
Það er heppni að þær tókust svo
vel að engan skyldi saka. Ekkert
annað en sterkt almenningsálil
getur losað Hafnarfjarðarbæ við
þá mestu skömm sem hann býr
við, þrettándaólæún
ÞI.