Fjarðarpósturinn - 25.02.1988, Qupperneq 14

14
FJARÐARPÓSTURINN
Nýr eigandi að
Kökubankanum.
Þorsteinn Stígsson, bakarameistari
tók við rekstri hans 1. febrúar.
Eigendaskipti hafa orðið að Kökubankanum. Þorsteinn
Stígsson, bakarameistari tók við rekstri hans fyrsta febrúar
s.l. Kökubankinn hefur aðal aðsetur sitt í verslunar-
miðstöðinni Miðvangi í Norðurbæ Hafnarfjarðar en rekur
einnig verslun í Fjarðarkaupum við Reykjanesbraut og á
Langholtsvegi í Reykjavík. Þorsteinn rak áður Grensásbakarí
í Garðabæ en kvaðst þegar þetta tækifæri hafi boðist viljað
reyna það. Þetta væri bakan sem ræki sínar eigin brauðbúðir
en hið fyrra hefði einungis verið heildsölubakarí sem seldi
brauð í verslanir.
Ffyrstu nýjungamar sem Þorsteinn hyggst bjóða upp á er að
þegar stækkun Fjarðarkaupa kemur til framkvæmda verður
opnuð ný verslun Kökubankanns þar og verður hún búin
bakarofni og öðmm nauðsynlegum tækjum til þess að geta
bakað á staðnum.
Mjög mikið hefur verið að gera þá daga sem Þorsteinn hefur
starfrækt Kökubankann og kvaðst hann vera bjartsýnn um
framtíðina. Brauðmenning okkar hefði tekið svo miklum
breytingum á undanfömum ámm að nú værí rúm fyrir mikið
fleira fólk í þessari grein en verið hefði þegar hann var að byrja
fyrir um það bil tuttugu árum. Bæði hefðu margar nýjungar
boríst hingað frá útlöndum og það hefði ekki siður haft áhrif
á aukna brauðneyslu þegar fólk almennt hætti að borða tvær
heitar máltíðir á dag.
Þá hefði öll umræða um heilsu orðið til þess að auka áhuga
fólks ábrauðum ogbakarar hefðu náð að fylgjast vel með þeim
hlutum og aðlaga framleiðslu sína því sem talið væri hollt að
borða. Þorsteinn nefndi í því sambandi að þegar hann hafl
verið að hefja störf sem bakari hefði einna helst verið bökuð
franskbrauð, rúgbrauð og normalbrauð en síðan hefðu grófu
brauðin komið til sem tengdust umræðunni um hollnustu í
mataræði.
Þegar blm. Fjarðarpóstsins átti leið í Kökubankann var
bolluhelgin að færast nær og fyrstu bollumar voru komnar í
búðina. Á meðan blm. gæddi sér á nýbakaðrí bollu ræddu þeir
Þorsteinn um að líklega væri kökumenning íslendinga nokkuð
sérstök. Við borðuðum meira af svonefndu kafflbrauði en
flestar þjóðir. Bakarar hafa einnig fylgst vel með á því sviði ekki
síður en varðandi matarbrauðin. Nú styttist í fermingarnar og
nefndi Þorsteinn að nú væri farið að fá bakarameistarann til að
sjá um veislur þar sem kaffiboð væru haldin alveg á sama hátt
ogþegar matreiðslumeistari væri fenginn til þess að útbúa kalt
borð fyrír matarveislur.
Gvendur Gaflari:
REYKJAVÍK — HAFNARFJÖRÐUR.
STÓRBÝLIÐ OG HJÁLEIGAN?
Nábýlið við Reykjavík hefur haft
mikil áhrif á þróun Hafnarfjarðar.
Þetta nána sambýli hefur haft bæði
jákvæð og neikvæð áhrif. Mörgum
finnst að of marga þjónustu verði
til Reykjavíkur að sækja og á
menningarsviðinu er það áberandi
að Hafnfirðingar leita til Reykja-
víkur til að göfga andann þar eð
fjölbreytnin er að sjálfsögðu meiri
á stórum markaði í fjölmenninu.
Leiklist og veitingahús hafa löng-
um átt erfitt uppdráttar og það er
athyglisvert að nú er ekki lengur
starfandi neitt kvikmyndahús í
bænum en þau voru um árabil tvö
og höfðu þá oft til sýnis athyglis-
verðar kvikmyndir sem ekki höfðu
verið á framfæri í Reykjavík.
Um árabil var mikill hluti versl-
unar sóttur til Reykjavíkur en það
hefur sem betur fer breyst með til-
komu þriggja stórmarkaða sem
hafa reynst vel í samkeppninni við
aðra stórmarkaði á höfuðborgar-
svæðinu. Verðkannanir hafa sýnt
að hafnfirskir stórmarkaðir eru vel
samkeppnisfærir og hafa jafnvel
dregið að sér verslun til bæjarins.
Hvort opnun Kringlunnar hefur
breytt þarna nokkru um virðist enn
ekki ljóst og engar tölulegar upplýs-
ingar liggja fyrir um sókn fólks til
verslunar á milli þæjar. En sam-
keppnin er hörð. Hið eina sem er
ljóst er að umferðin á milli bæjanna
á föstudögum er gífurleg, en föstu-
dagarnir hafa þróast í það að verða
helstu verslunardagar fjölskyld-
unnar.
Það má flétta þeirri spurningu
inn í þessa umræðu hvort það sé
æskilegt eða nauðsynlegt fyrir
hvert stéttarfélag að vera sem mest
sjálfu sér nægt um félagslega þjón-
ustu og menningu, eða hvort æski-
legt sé að hvert samfélag hafi ekki
upp á minna að bjóða en það þigg-
ur frá öðrum.
Allavega má fullyrða að kjarni
hvers sveitarfélags og samfélags sé
atvinnulífið. Ef það er sterkt veitir
það skilyrði til félagslegrar þjón-
ustu og menningarstarfs af mörgu
tagi. Fjölbreytt og sterkt atvinnulíf
er allavega uppspretta allra þeirra
verðmæta sem til þarf til að skapa
þjónustuna og menninguna. Hins
vegar má lengi deila um í hverjum
mæli Hafnfirðingum er nauðsyn að
vera skapandi og miðla jafnframt
öðrum. Ekki má heldur gleyma að
í þjónustu og menningu eru fólgin
atvinnutækifæri sem einnig koma
samfélaginu til góða og styrkja það.
I framhaldi af vangaveltum um
atvinnulíf, þjónustu og menningu
og harðnandi samkeppni um að
njóta og veita, og í ljósi þess að sú
samkeppni fer vaxandi, þá má
kannski varpa þeirri spurningu
fram hvort Hafnfirðingar geti haft
áhrif á þróun mála í harðnandi
samkeppninni.
Fyrir liggur stór-merkileg hug-
mynd um nýtt miðbæjarskipulag
þar sem gert er ráð fyrir verslunar-
og menningarmiðstöð til að lífga
upp á gamla miðbæinn í Hafnar-
firði sem virðist nánast vera að
deyja. í miðbæjarskipulaginu er
gert ráð fyrir fjölþættri þjónustu.
Lengi hefur ekki heyrst um áform
og í fjárhagsáætlun fyrir árið 1988
er ekki gert ráð fyrir fjárútlátum
vegna þessarar merkilegu uppbygg-
ingaráætlunar, að því undanskyldu
að gert er ráð fyrir að festa kaup á
Thors-plani af Landsbankanum.
Að öðru leyti virðist hægt um stórar
yfirlýsingar og góð áform.
Bágt á Gvendur gaflari með að
trúa að stóru tröppurnar við Iðnað-
arbankann verði einu framkvæmd-
irnar í heldur daufum og stöðnuð-
um miðbæ á næstunni. Að vísu
skulum við ekki gleyma trjánum og
gangstéttarbreytingunni á Strand-
götunni á síðasta ári. En sú breyting
breytir ekki verulega neikvæðri
þróun.
Uppbygging miðbæjarins til auk-
innar verslunar og menningarstarf-
semi kynni að breyta afgerandi
stöðnun sem því miður blasir við í
okkar gamla, góða bæjarfélagi.
Athafnir og aðgerðir virðast nauð-
syn á næstunni.
Fjarðarpósturinn stendur nú á
tímamótum þar eð eigendaskipti
verða að blaðinu. Það hefur orðið
að samkomulagi að Gvendur gafl-
ari láti enn í sér heyra í framtíðinni
með nýju fólki. Fjarðarpósturinn á
sér þegar merka sögu. Það er snar
menningarlegur þáttur í bæjarlífi
að gefið sé út málgagn og fréttablað
sem hlýtur að vera í nánari tengsl-
um við bæjarlífið og athafnasemi
þess í blíðu og stríðu en landsmála-
blöð og blöð sem einhliða eru rekin
af pólitískum flokkum.
Þeir sem af útsjónarsemi og
dugnaði hafa gefið út þetta blað í
mörg ár ásamt öðrum annasömum
störfum eiga aðdáun og þakklæti
skilið. Þeim skal á tímamótum
þökkuð góð samskipti og umburð-
arlyndi. Nýju fólki er ámað heilla á
nýjum starfsvettvangi og óskað
góðs gengis.
Gvendur gaflari