Fjarðarpósturinn - 03.03.1988, Síða 1
AUS
FERÐASKRIFSTOFA
Bæjarhrauni 10
Hafnarfirði
Sími652266
FiflRDflR
8.TBL. 1988-6. ARG.
FIMMTUDAGUR 3. MARS
VERÐ KRÓNUR 50,-
AUS
FERÐASKRIFSTOFA
Bæjarhrauni 10
Hafnarfirði
Sími 652266
Samningamir kotfelldir á átakafundi hjá FramtíÓinni í gær
JEtvb þið aö semja fyrir okk-
ur eða atvirmurekendur?"
„í næstu samningum gefið þið þeim jólin líkasögðu bálreióar fundarkonur m.a.
Yfirskriftirnar eru sýnishorn af þeirri harðorðu gagnrýni sem Guð-
ríður Elíasdóttir, formaður Framtíðarinnar, og Þórir Daníelsson,
framkvæmdastjóri Yerkamannasambands Islands, fengu framan í sig á
hörðum fundi hjá Verkakvennafélaginu Framtíðinni í gær. Samning-
arnir voru síðan kolfelldir af rúmlega hundrað fundarmönnum, þar
sem 94 sögðu nei, en aðeins 8 já, tveir seðlar voru ógildir, einn auður.
Úrslitum var tekið með dynjandi lófataki. Aður hafði farið fram
atkvæðagreiðsla um hvort kjósa ætti sérstaklega um þann hluta samn-
ingsins sem fjallar um breyttan vinnutíma. Tillaga formanns þess efnis
var felld með 41 atkvæði gegn 38. Verkfallsheimild var í Iokin sam-
þykkt og sögðu þá 100 já en nei aðeins þrjár, einn seðill var auður, ann-
ar ógildur. Aðeins konur úr fiskvinnslunni greiddu atkvæði, en fimm
félagskonur af Sólvangi sátu fundinn.
í upphafsræðu formanns, sérstaklega með það að hafa ekki
Guðríðar Elíasdóttur, skýrði hún
ástæðu þess að hún undirritaði
heildarsamninginn á þá lund, að
hann hefði gengið verulega til
móts við ræstingarkonur í Reykja-
vík, sem lengi hefðu setið eftir.
Ennfremur sagði hún, að náðst
hefði samkomulag um desember-
uppbót og 80% álag á alla vinnu í
fiskvinnslu utan dagvinnu. Ann-
ars sagðist hún alls ekki ánægð og
fengið allar starfsaldurshækkan-
irnar í gegn. Hún kvaðst þó ekki
hafa séð, að meira næðist án
mikilla átaka og sagði í lokin, að
ef samningarnir yrðu felldir
myndi hún bera fram tillögu um
heimild til verkfallsboðunar.
Betri er einn fugl í hendi
Þórir Daníelsson fram-
kvæmdastjóri Verkamannasam-
Fjarðarpósturinn
í nýjum búningi
Fjarðarpósturinn kemur í dag
út í fyrsta sinn undir stjórn nýrra
eigenda og jafnframt í mjög
breyttri mynd frá því sem verið
hefur. Brotið hefur verið
stækkað, dálkarnir eru orðnir
fímm í stað Qögurra áður, blár
litur er í haus blaðsins og efnis-
uppsetning er öll önnur svo fátt
eitt sé nefnt.
Þá verður sú grundvallar-
breyting á Fjarðarpóstinum frá
og með deginum í dag, að blaðið
verður selt en hefur verið dreift
ókeypis fram til þessa. Ástæður
þessa hafa verið raktar áður í
blaðinu en megintilgangurinn
með þessari breytingu er að
styrkja rekstrargrundvöll Fjarð-
arpóstsins.
bandsins skýrði síðan samningana
og sagðist eins óánægður og
Guðríður með starfsaldurshækk-
anatillögurnar sem hann líkti við
heimsku að ekki skyldu hafa verið
samþykktar. Hann sagði einnig,
að hann hefði skrifað undir þar
sem ekki hefði verið hægt að ná
lengra án átaka og að „betri væri
einn fugl í hendi en margir á
flugi“.
Á þeim punkti í ræðu Þóris var
eins og þolinmæði fundarkvenna
þryti og fyrsta konan af mörgum
sem gripu fram í fyrir honum það
sem eftir var fundar, spurði
ákveðnum rómi: „Af hverjugetur
fólk hér ekki farið í verkföll eins
og fólkið úti á landi?“
Þórir útskýrði síðan kafla
samninganna um breytingar á
vinnutíma, sem heimilar vinnu-
veitenda m.a. að hefja dagvinnu
kl. 7 að morgni, en í staðinn ber
þeim að greiða næturvinnu eftir
hefðbundinn vinnutíma. Það kom
þá í ljós, að þessi kafli samning-
anna virtist ergja fundarkonur
hvað mest og var fátt um svör við
fjölmörgum spurningum þeirra,
t.d. hvernigfæri með tímasetning-
ar vinnu hlutafólks o.fl.
Færa jólin fram á vor . . .
Ákvæðið um, að vinnuveitandi
megi láta fiskvinnslufólk vinna
sumardaginn fyrsta og uppstign-
ingardag gegn því að gefa frí
næsta mánudag varð fundarkon-
um tíðrætt um. Komu fram í því
sambandi yfirlýsingar eins og sú,
hvort atvinnurekendur hefðu ekki
farið fram á að færa jólin fram á
vor og hvort þau Þórir og Guðríð-
ur myndu ekki gefa þeim jólin líka
í næstu samningum. Var m.a.
Frá fundi Framtíðarinnar í gœr.
bent á, að þessa daga ættu börn frí
í skólum og dagheimili og leik-
skólar væru lokaðir.
Af máli fundarkvenna mátti
ráða, að þær töldu forustumenn
verkalýðshreyfingarinnar hafa
samið illilega af sér fyrir þeirra
hönd. Þær sögðust m.a. telja, að
fækkun kaffitíma og óljós vinnu-
tímatilhögun yrði til enn frekari
þrælkunar. Fullorðin kona stóð
upp og sagði, að þessi hluti samn-
inganna minnti sig helst á þá tíma,
þegar móðir hennar hefði unnið
út í gamla daga.
Gífurlegur hiti var í fundar-
mönnum um tíma og minnti for-
maður oft á fundarsköp og líkti
fundinum tvívegis í áminningum
sínum við vitlausraspítala. Ekki
ein einasta fundarkona spurði eða
kom með athugasemd við starfs-
aldurhækkanirnar.
Guðríður sagði eftir fundinn í
viðtali við Fjarðarpóstinn, að hún
hefði aldrei fyrr setið svo harðan
fund í félagi sínu. Aðspurð sagðist
hún kalla saman samninganefnd
félagsins strax í dag og hafa sam-
band við atvinnurekendur til að
skýra þeim frá niðurstöðunni og
æskja samningaviðræðna. Viku-
frestur er frá verkfallsboðun til
vinnustöðvunar.
Verkamannafélagið Hlíf fund-
ar í kvöld um samningana.