Fjarðarpósturinn - 10.03.1988, Blaðsíða 14

„Vi6 höfum ekki þurft a6 líta
á okkur sem neina geirfugia“
Öldungadeild Flensborgarskóla hefur nú starfað í sex ár. Á milli 120 fyrir að læra tungumál og líklega
til 140 nemendur hafa að jafnaði stundað nám við deildina á hverri hefur áhugi á framhaldsnámi
önn. Ástæður þess, að fólk tekur sig upp frá hefðbundnu lífi og störfum blundað með mér lengi. “
til að setjast á skólabekk, oft þegar nokkuð er liðið á aldur, eru eflaust Þórunn sagði, að eldri börn
margar. Algengast er þó, að fólk ætli sér í framhaldsnám en skorti hennar hefðu átt þátt í því að hún
undirbúning, eða að almennur áhugi fyrir að afla sér aukinnar ákvað að hefja nám og sagði
menntunar hafi verið til staðar, en aðstæður hamlar. Þegar tækifærið síðan: „Þau voru í menntaskóla-
gefst er síðan látið til skarar skríða, jafnvel þótt viðkomandi hafi ekki námi og ég fylgdist með. Áhuginn
endilega ákveðið neitt um það fyrirfram hvað hann ætli sér að gera að hefur vafalaust alltaf verið fyrir
öldunganáminu loknu. Kristín B. Sigurbjörnsdóttir, starfsmaður Sam- hendi og öldungadeildin opnaði
vinnuferða/Landsýnar í Hafnarfirði og Þórunn Ólafsdóttir, húsmóðir, tækifærið til að láta leyndan draum
stunda nú nám á síðustu önn við öldungadeild Flensborgar og hafa í rætast. Auðvitað eru markmiðin
hyggju að Ijúka því í vor. Rætt var við þær um námið og forvitnast um, afar mismunandi hjá fólki, þegar
hvað hafi komið þeim til að hefja það. það byrjar. Ég álít þó, að meiri-
hlutinn sé ekki með markaða
Kristín varð fyrst fyrir svörum stofn. Það ýtti við mér þótt égfæri stefnu, þegar hann sest á skóla-
og sagði: „Ég fékk áhugann, þeg- ekki af stað fyrr en þessi mögu- bekk.“
ar öldungadeildin við Mennta- leiki var fyrir hendi í Flensborg. Varðandi það hvort þær teldu
skólann við Hamrahlíð var sett á Ég hef alltaf haft mikinn áhuga erfiðara að stunda nám eftir nokk-
FJflRDflR
pösturmn
Óskum eftír að ráða
duglegan og áreiðan-
legan uuiheuntustjóra
Fjarðarpósturinn óskar eftir að ráða starfsmann í hluta-
starf til þess að annast innheimtu reikninga og uppgjör á
sölu blaðsins á sölustöðum þess frá ogmeðnæstu mánaða-
mótum.
Viðleitum eítir duglegum og áreiðanlegum starfsmanni,
sem á auðvelt með að skipuleggja vinnu sína sjáMir. Laun
sainkvænit samkomulagi.
Áhugasamir sendi umsóknir með nánari upplýsingum
um viðkomandi fyrir 20. mars til Fjarðarpóstsins, Reykja-
víkurvegi 72,220HafharBrði, merlúar ,Jnnheim tusjórí “
Hafnarfjörður frá árinu 1926.
urt hlé en á árum áður sagði
Kristín: „Ég held, að þegar kona
byrjar nám þá skapist vissar
væntingar í kringum hana.
Umhverfið þrýstir á og ég hef oft
fundið fyrir þessu. Fólk fer að
spyrja: Hvenær ætlar þú að ljúka
námi? Hvað ætlar þú að gera, þeg-
ar þú ert búin? Ætlar þú að fara í
háskólann? Þetta skapar vissa
pressu.“
Ekkl of vissir um sjálfa sig
Aðspurðar um, hvort þetta gilti
almennt um nemendur í öldunga-
deildinni svaraði Kristín fyrst:
„Nokkuð mikið. Mér hefur fund-
ist þessi pressa vera neikvæða
hliðin á öldunganáminu." Þórunn
sagði aftur á móti: „Pressan er
vissulega fyrir hendi, þótt ég hafi
ekki látið hana fara í taugarnar á
mér. Ég ákvað strax að ég væri að
þessu fyrir sjálfa mig. Það eru
ekki margir einstaklingar sem eru
of vissir um sjálfa sig, þegar þeir
hefja námið. Þeir vita ef til vill
ekki hvernig þeir standa gagnvart
því eða hvernig þeim líkar að
stunda nám þegar á reynir. Það
getur verið erfitt fyrir marga, sem
eru að þreifa sig áfram; langar til
að læra en hafa ekki fullmótaðar
hugmyndir um hvað þeir vilja.
Fullorðið fólk, sem fer í nám eftir
mismunandi langt hlé og með
mjög misjafnan undirbúningi
verður að hafa sveigjanleika
gagnvart námi sínu.“
- En hvaðan kemur þessi
pressa?
„Hún kemur bæði innan frá og
utan“, svaraði Kristín og hún hélt
áfram: „Hún kemur óbeint að
innan frá skólayfirvöldum. Það er
rætt um hvað margir innritist í
öldungadeildina og síðan er einn-
ig talað um hversu margir út-
skrifist. Það er viss metnaður
skólayfirvalda fólginn í því að sem
flestir útskrifist og öldungadeildin
sé ekki notuð sem einhvers konar
námsflokkar."
Held að við séum seigari
Kristín sagði aðspurð í fram-
haldi af því, að nokkuð væri ætíð
um það að öldungadeildanem-
endur sæktust einvörðungu eftir
aukinni þekkingu en ekki endi-
lega stúdentsprófi. Hún sagði
einnig: „Öldungadeildirnar eru
heppilegur vettvangur til að sinna
slíkum áhugamálum. Það er ekk-
ert óeðlilegt að fólk hafi áhuga á
að læra einhverja tiltekna hluti.
Við getum nefnt tungumál sem
dæmi, án þess að stúdentspróf
þurfi að fylgja."
- Af hverju eru konur fjöl-
mennari í öldungadeildum að
ykkar mati? Er það vegna þess að
karlmenn eru bundnari við að
framfleyta fjölskyldunni?
Kristín varð fyrst fyrir svörum
og sagði: „Það var algengara, að
minnsta kosti á okkar æskudög-
um, að konur hættu á námsbraut-
inni. Nú vinna margar konur með
öldunganámi. Okkur væri þetta
ekki framkvæmanlegt, ef aðrir
hjálpuðu ekki til. Eg hef alltaf
unnið úti með náminu og til við-
bótar er ég nægilega sérvitur, eða
eigum við að segja eigingjörn að
vilja helst ekki sleppa neinu af
áhugamálum mínum. Vissulega
hefur fjölskyldan hjálpað til.“
Þórunn sagði: „Ég held, að við
séum seigari. Vinnudegi okkar
kvennanna lýkur aldrei. Það má
ef til vill segja, að hann taki sér
hvíld, þegar við leggjumst til
svefns. Okkur væri þetta ófram-
kvæmanlegt, ef við nytum ekki
stuðnings okkar nánustu. Ég hef
ekki unnið úti með náminu, en
þess í stað fylgt einu barna minna
nokkuð eftir í gegnum skólann."
Krakkarnir tekið
okkur mjög vel
- Sumir nemendur öldunga-
deildar eiga börn í dagskólanum,
einsogþú, Þórunn. Hvernig hefur
ykkur fundist að sitja á sama bekk
og unga fólkið?
14