Fjarðarpósturinn - 24.08.1988, Blaðsíða 5

FMRDflR
posttmnn
RITSTJÓRI OG ÁBM.: FR(ÐA PROPPÉ.
ÍÞRÓTTAFRÉTTIR: GUNNAR SVEINBJÖRNSSON
AUGLÝSINGAR: HJÖRDÍS ÞORSTEINSDÓTTIR
FRAMKVÆMDASTJÓRI: SIGURÐUR SVERRISSON
LJÓSMYNDIR: FJARÐARPÓSTURINN OG RÓBERT ÁGÚSTSSON
SETNING, UMBROT, FILMUVINNA OG PRENTUN: BORGARPRENT
ÚTLIT: FJARÐARPÓSTURINN
ITGEFANDI: ARANGUR HF. - ALMANNATENGSL OG ÚTGÁFUSTARFSEMI. SKRIFSTOFA
JARÐARPÓSTSINS ER AÐ REYKJAVÍKURVEGI 72 OG ER OPIN ALLA VIRKA DAGA FRÁ KL.
0-17. SÍMAR 651745 OG 651945 (SÍMSVARI EFTIR LOKUN SKRIFSTOFU).
Úrslit í „vetferðarkapphlaupinu“
Þá eru nýjar efnahagsaðgeröir stjórnvalda að líta dagsins
Ijós. Niðurfærslur launa virðast vera það sem hluti stjórnarliðs-
ins sér sem lausn á málunum. Það er kaldhæðni, ef menn telja
sér trú um, að lækkun launa hinna lægstulaunuðu verði til þess
að reisa þjóðarskútuna við. Niðurfærsla launa mun, eins og
réttilega hefur verið bent á, einvörðungu koma við þá sem hafa
lægstu launin samkvæmt úrsérgengnum launatöxtum. Fannst
flestum þau nógu lág fyrir.
Marta Bergman forstöðumaður félagsmálastofnunar segir í
viðtali í blaðinu í dag, að fátækt sé fyrir hendi í Hafnarfirði. í
þessu velferðarþjóðfélagi okkar, sem við köllum, voru sem
sagt 150 einstaklingar, sem þurftu að leita á náðir sveitarfé-
lagsins með framfærslu á síðasta ári. Marta segir, að það séu
mörgum þung spor og þyngri en tárum taki. Viljum við hin, sem
ekki höfum þurft að stíga þau spor, vita af þessari staðreynd?
Bendum við ekki bara á allar sólarlandaferðirnar, kaupæðið
og segjum kæruleysislega: „Fólk á nóg af peningum."
Forstöðumaðurinn segir einnig, að fátækt sé mikið meira
mál en aðeins peningaleysi. Fólk dragi í lengstu lög að leita
aðstoðar og oft sé það orðið svo úrvinda og ráðalaust, að erfitt
sé að koma skipulagi á hlutina á ný. Hún varar fólk við að skrifa
upp á skuldbindingar fyrir nána vini og ættingja, sem komnir
eru á vonarvöl, fólk skyldi ætíð reikna með að þurfa að greiða
slíkar skuldbindingar sjálft, segir hún.
Þetta eru ófagrar lýsingar. Þá er lýsing hennar einnig Ijót á
því hver „aðstoð“ félagsmálastofnana er í þessum tilvikum,
eða þegar fólk gengur þau þungu skref, að segja sig á sveitina,
eins og það hét í gamla daga. Reiknað er með að til framfærslu
einstaks foreldris með barn nægi kr. 14.980 á mánuði, þ.e. til
fæðis og klæðis, þegar frá hefur verið dreginn kostnaður við
húsnæði og föst gjöld. Hver treystir sér til að framfleyta sér og
barni á þeirri upphæð?
Marta segir einnig athyglisverðan hlut, sem hafa mætti í
huga á meðan verið er að finna leið út úr fjármálaóreiðu þjóð-
arinnar: „Það er áhyggjuefni að mínu mati, hversu hræðsla
fólks við að sjóðir bæjarfélagsins séu misnotaðir, gengur fram
yfir þá eðlilegu hræðslu, að einhverjir fái ekki úr sjóðunum það
sem þeir hafa þörf fyrir.“
Það eru ekki margir, sem leita sér aðstoðar, sem falla undir
„kvarða" félagsmálastofnunar, en hann er samræmdur um
landið. 150 manns er há tala, þegar við tökum tillit til þessara
forsendna. Það er, eins og Marta bendir á, ekki ætlast til þess
að fólk sé almennt á framfæri sveitarfélaga. Það er hins vegar
jafnljóst, að með því að enn verði gengið á kröpp kjör láglauna-
fólks þá fjölgar skjólstæðinum félagsmálastofnana um landið.
Fjölskyldur halda áfram að flosna upp, gjaldþrota og hús-
næðislausar. Allt þetta bitnar fyrst og síðast á börnunum. Hef-
ur ekki verið nógu mikið lagt á þau í þessu „velferðarkapp-
hlaupi" þjóðarinnar?
Sverrir Magnússon svarar rangfærslum í skrifum „Hafnfirska fréttablaftsins“ var&andi Hafnarborg:
Hvar vorn allar rútumar
sem komu fullar af fólki?
Fyrir nokkrum dögum rakst ég á kunningja minn í Reykjavík, sem tjáöi mér, að hann hefði nýlega hlustað
á upplestur í Ríkisútvarpinu úr „Hafnfirska fréttablaðinu“ þar sem Hafnarborgar var að nokkru getið og á
þann hátt, að kom honum undarlega fyrir sjónir. Þar sem ég hafði ekki séð þetta blað, sem mun vera borið
í hús í Hafnarfirði (þó ekki Hafnarborg) kom ég algerlega af fjöllum. Ég varð mér út um eintak af blaðinu
og rakst þar fljótlega á hvorki meira né minna en tvær ritsmíðar helgaðar Hafnarborg, menningar- og lista-
stofnun Hafnarfjarðar.
Þar eð verulega er hallað réttu máli í þessum skrifum, að ekki sé meira sagt, kemst ég ekki hjá að koma á
framfæri smáathugasemd, þó seint sé, þar sem að ósekju er sneitt að stjórn Hafnarborgar allri, enda þótt
skeytin séu sjálfsagt fyrst og fremst ætluð mér.
í þættinum „Út í bláinn" skrifar
Hörgull:
„Það er erfitt að vera ferðamað-
ur á íslandi og þurfa að lenda í
Hafnarfirði. Listamiðstöðin nýja
er alltaf lokuð, þó auglýst sé á
fjórum tungumálum að þar sé
opin sýning og kaffistofa. I hverri
viku mega tugir túrista snúa von-
sviknir frá Hafnarborginni eftir að
hafa komið að lokuðum dyrum.“
Á öðrum stað í sama blaði birt-
ist meðfylgjandi fyrirspurn með
áberandi fyrirsögn „Hafnarborg
lokuð“.
Engu er líkara en að báðir höf-
undarnir hafi orðið fyrir sama inn-
blæstrinum á sama augnabliki,
svo líkt er innihald og orðalag
beggja textanna. Þess skal og get-
ið hér, að einnig til mín hringdi
„kona“, sem lét þó ekki nafns síns
getið. Harmaði hún að Hafnar-
borg væri lokuð gestum. Það gerði
ég reyndar líka og þóttist gefa
henni sæmilegar skýringar á
orsökum þessa ástands. Einniglét
ég þess getið, að verið væri að
undirbúa sýningu á verkum í eigu
stofnunarinnar, og yrði hún opn-
uð eins fljótt og auðið yrði. Skildi
þar með okkur. Hvort nokkur
tengsl eru á milli þessara símtala
skal ósagt látið. Skal nú greint frá
staðreyndum.
Það er með öllu rangt, að stjórn
Hafnarborgar, eða aðrir í umboði
hennar, hafi auglýst á einu, fjór-
um eða mörgum tungumálum á
hverju einasta hóteli og á hverju
einasta tjaldstæði í landinu, að
Hafnarborg sé opin daglega kl.
15-22. Þær auglýsingar einar, sem
stjórn Hafnarborgar hefir látið frá
sér fara, vörðuðu vígsluhátíð
stofnunarinnar, sem fram fór
þann 21. maí sl. svo og sýningu
Eiríks Smith listmálara, sem aug-
lýst var á boðskortum, í sérriti um
Hafnarborg, í blöðum, sjónvarpi
og útvarpi.
Sýning Eiríks stóð yfir frá 21.
maí til 19. júní og var þess ræki-
Hafnarborg
lokuð
Kona hringdi:
Hvernig stendur á þvl aó
Hafnarborg er lokuð? Eg veit i
ekki betur en aó auglýst sé á 1
mörgum tungumálum á
hverju einasta hóteli og áj
hverju einasta tjaldstæöi
landinu að Hafnarborg, þessi
nýja og glæsilega menning-
armiöstöö okkar Hafnfirð-
inga sé opin daglega frá 3 til j
10. Hingað koma svo rútur
fullar af fólki, sem ætlar að ,
skoða menningarmiðstöð-l
inaog fásérkaffi, þvl auglýst I
er aó kaffiterla sé á staðnum.,
En þá kemur fólk bara að lok-j
lega getið í auglýsingum. Af sér-
stökum ástæðum hékk þó nokkur
hluti af málverkum Eiríks uppi í
sýningarsal allt til mánaðarmóta
júní/júlí. Þótt sýningunni væri
formlega lokið, var gestum sem
að garði bar fúslega veittur
aðgangur.
Sumarsýning sú á málverkum í
eigu stofnunarinnar, sem ákveðið
hafði verið að kæmi fljótlega í
kjölfar sýningar Eiríks, dróst
nokkuð á langinn af óviðráðan-
legum ástæðum, þar á meðal
þeirrar veigamestu, að brýna
nauðsyn bar til að slípa og lakka
parketgólf í aðalsýningarsal, sem
ekki hafði unnist tími til að ljúka
fyrir vígsludag. Auk þess var
undirbúningur slíkrar sýningar
ekki alveg hristur fram úr erm-
inni. Sýningin var síðan opnuð
laugardaginn 30. júní, ásamt vel-
búinni kaffistofu.
Hafi menn búist við yfirfullum
rútum af sýningargestum í sam-
ræmi við sæmilega kynningu í
blöðum, sjónvarpi og útvarpi,
hefir reyndin orðið önnur, enda
hefir blásumarið sjaldan verið tal-
ið til „vertíða" myndlistarmanna.
Þó brá svo við, að einn daginn bar
að garði rútu með fimmtán Svíum
innanborðs. Var þeim að sjálf-
sögðu fagnað. Létu þeir vel yfir
komu sinni á sýningu og í kaffi-
stofu.
Þrátt fyrir dræma aðsókn hefii
verið ákveðið að sýningin verði
opnuð aftur í lok þessa mánaðar,
eftir að Skákþingi íslands lýkur,
en því var skotið inn í sýningar-
tímann.
Víkjum þá aftur að öllum rút-
unum, fullum af fólki, „sem ætlar
að skoða“ og „fá sér kaffi“, en
kemur bara að lokuðum dyrum.
Undarlega bregður við, ef allar
þessar rútur hefur borið að garði
einmitt á tímabilinu milli þessara
sýninga. f gestabók frá sýningu
Eiríks get ég ekki komið auga á
samstæðan hóp túrista í rútuferð,
enda þótt sýningin stæði í fullai
fjórar vikur, á besta sýningar-
tíma, meira að segja samtímis
Greinarhöfundur, er hann afhenti Hafnarborg málverkið af forvera sínum, Sören Kampmann, en listaverkið
gafhann Hafnarborg við vígslu stofnunarinnar.
Listahátíð í Reykjavík og bæri-
lega auglýst, að sögn. Kannski
rúturnar eigi eitthvað sameigin-
legt með auglýsingunum góðu á
mörgu tungumálunum á hverju
einasta hóteli og hverju einasta
tjaldstæði í landinu?
Undarlegt má það heita, ef eng-
inn okkar þriggja, sem daglega
vorum að störfum í Hafnarborg á
þessum tímabili, ýmist einn, tveir
eða allir þrír f einu, hefðum ekki
orðið varir slíkra mannaferða, og
þó. Frá þessu er ein undantekn-
ing. Það var nefnilega einu sinni
hringt frá Sjóminjasafninu og
spurt, hvort sýning stæði yfir í
Hafnarborg. Gunnar Hjaltason,
sem varð fyrir svörum sagði að svo
væri ekki, en sýning væri í undir-
búningi. Að vísu skal ég fúslega
viðurkenna, að heyrn mín og sjón
eru ekki upp á það besta, en ég
fullyrði að samstarfsmönnum
mínum á þessu tímabili, þeim
Gunnari Hjaltasyni og Einari
Jónssyni, er í engu áfátt í þessum
efnum.
Eitt harma ég. Það var að vera
ekki viðstaddur þegar áþreifan-
legan gest bar að garði. Það var
eitt af fáum skiptum, þegar eng-
inn okkar þriggja var viðstaddur.
Stundum þarf nefnilega að
skreppa frá til aðdrátta. Þá skeði
það. Þetta var dönsk kona. Hún
kom ekki í rútu fullri af fólki. Hún
kom bara ein í strætó. En lánið lék
við mig eins og fyrri daginn og ég
átti hauk í horni þar sem var Rósa
Héðinsdóttir, fyrrum starfandi
hjá mér í versluninni Hafnarborg,
nú í Nafnlausu búðinni á sama
stað. Hún tók dönsku konuna upp
á arma sína, gaf henni kaffi og
hafði ofan af fyrir henni meðan
hún beið eftir næsta strætó. Hafi
Rósa veðskuldaða þökk fyrir.
Ég þykist fara nærri um ástæð-
urnar fyrir þessu upphlaupi. Ef
Hörgull og „Kona“ eru í hópi
þeirra sem bíður í ofvæni eftir því,
að ég hverfi frá þeim störfum sem
ég hef sinnt í Hafnarborg sem
sjálfboðaliði undanfarin fimm ár,
skal ég upplýsa þau um að svo
verður nú með haustinu. Á liðn-
um árum hef ég haft nokkur
afskipti af rekstri og uppbyggingu
stofnunarinnar. Þó að margt sé
ennþá ógert uni ég vel við orðinn
hlut, en vænti jafnframt nokkurs
af framtíðinni.
Þess skal getið að þessar línur
eru á mína ábyrgð og hafa ekki
verið bornar undir stjórn Hafnar-
borgar.
Hafnarfirði, 23. ágúst 1988
Skólastjóri
Tónlistarskóla
Hafnarfjarðar
Laus er til umsóknar staða skólastjóra Tónlistarskólans í
Hafnarfirði. Staðan veitist frá 1. janúar 1989.
Umsóknir ásamt upplýsingum um menntun og fyrri störf ber-
ist fræðsluskrifstofu Hafnarfjarðar, Strandgötu 4, fyrir 1. sept-
ember nk.
BÆJARSTJÓRINN í HAFNARFIRÐI

Hafirðu
smakkað víh
- láttu þér þá ALDREI
detta í hug
að keyra!
Flóamarkaður
Góður barnavagn til sölu.
Upplýsingar í síma 52692.
Nýkomið
Kventöskur
Kvenpeysur
Barnafatnaður
í úrvali
Perlan
Strandgötu 9, sími 51511
SKÓLARITVÉLAR
Verð kr. 19.800.- stgr.
E.TH.MATHIESEN H.F.
BÆJARHBAUN 10 - HAFNARFIRÐI - SÍMI 651000
SILVER REED
Frá grunnskólum
Hafnarfjarðar:
Grunnskólar Hafnarfjarðar hefjast skólaárið
1988/89 sem hér segir:
Heilsugæslustöðin
er flutt
í nýbygginguna við Sólvang
Nýtt símanúmer er 652600
HEILSUGÆSLUSTÖÐIN SÓL VANGI
JL HAFNFIRÐINGAR
Kveikjum líf í miðbænum
Kaffistofan Hafnar-
borgeropindaglega
frá kl. 14-19
- lengur á meðan
Skákþingið stendur
yfir.
BÆJARSTJÓRINNIHAFNARFIRÐI
l.september kl. 10:00
5. september kl. 15:00
6. september kl. 9:00
kl. 10:00
kl. 11:00
kl. 13:00
kl. 14:00
Kennarafundir
Mæting 1. bekkja
Mæting 6. og 9. bekkja
Mæting 5. og 8. bekkja
Mæting 4. og 7. bekkja
Mæting 3. bekkja
Mæting 2. bekkja
Forskólanemendur, 6 ára börn, mæti í skól-
ana8. september kl. 15:00.
Nemendur, sem ekki mæta á ofangreindum
tímum, verða að gera skrifstofum viðkom-
andi skóla grein fyrir fjarveru sinni.
Fræðsluskrifstofa
Hafnarfjarðar
4
5