Fjarðarpósturinn - 16.02.1995, Blaðsíða 5

FJARÐARPÓSTURINN 5
ímynd Hafnarfjarðar
Bær Víkinga, álfa
og annarra vætta
Viðtal við Ásu Maríu Valdimarsdóttir, form. ferðamálanefndar
Ferðamálasamtök
Hafnarfjarðar
Fjarðarpósturinn í dag er að
nokkru helgaður ferðaþjónustu í
Hafnarfirði og því þótti sjálfsagt
að ræða við formann ferðamála-
nefndar Hafnarfjarðar, Asu Maríu
Valdimarsdóttir.
Við vildum forvitnast um hvað
ferðamálanefndin væri með á ptjón-
unum, en þess er vert að geta að í
nefndinni eru eingöngu konur, auk
Ásu Maríu þær Hafrún Júlíusdóttir,
Helga Stefánsdóttir, Ingibjörg Jóns-
dóttir og Margrét Jóhannsdóttir. Ása
María kom við einn daginn hér á rit-
stjórninni, eftir að hafa verið í
gönguferð að leita að svæði fyrir
fjölskyldu -og ævintýragarð Hafn-
firðinga. Við settumst niður yfir
kaffibolla til að rabba um störf ferða-
málanefndarinnar og það leyndi sér
ekki að nefndin hefur ekki setið auð-
um höndum. Auk þess að afgreiða
ýms hefðbundin mál sem koma inn á
borð til nefndarinnar, tóku þær sig til
og fóru í svokallað hugarflug (Brain
storming) og unnu svo upp úr því
drög að stefnumótum í ferðamálum
Hafnarfjarðar til næstu ára. Ása Mar-
ía sýndi mér drögin og minnislista
nefndarinnar og kennir þar margra
grasa og margra mjög forvitnlegra
mála sem nefndin leggur áherslu á að
unnið sé að á næstu árum. Ekki verð-
ur hægt í stuttu máli að koma að
nema nokkrum atriðum, enda mun
nefndin gera grein fyrir þeim á opn-
um fundi sem haldinn verður 7. mars
n.k. í Hraunholti. Megin markmiðun-
um nefndarinnar skiptir hún niður í
ijögur atriði.
1. Að kynna Hafnarfjörð sem
ferðamannabæ, bæði hérlendis og er-
lendis.
2. Að vera sameiningaraðili þeirra
einstaklinga og fyrirtækja sem
stunda ferðaþjónustu í Hafnarfirði og
stuðla að góðri samvinnu þessara að-
ila.
3. Að leita nýrra leiða og hug-
mynda í ferðaþjónustu í bænum og
aðstoða eftir mætti áhugasama aðila
við að koma þeim á framfæri og að
skapa þá aðstöðu sem með þarf.
4. Áð hafa yfirumsjón með Upp-
lýsingamiðstöð ferðamanna í Hafn-
arfirði og leitast við að hafa þar á-
vallt nýjustu upplýsingar fyrirliggj-
andi.
ímynd Hafnarfjaðar
Ferðamálanefndin leggur ríka á-
herslu á að viðhalda og efla jákvæða
ímynd bæjarins í huga innlendra sem
erlendra ferðamanna svo og meðal
Hafnfirðinga sjálfra. Nefndin leggur
til eftirfarandi áherslur í markaðs-
setningu á ímynd bæjarins.
* Bær Víkinga, Álfa og annarra
vætta.
* Bær vináttu, brandara, jákvæðni
og léttleika.
* Fallegi bærinn í hrauninu með ó-
teljandi útivistarmöguleika.
* Bær góðs mannlífs / atvinnulífs /
lista / menningar og íþrótta.
„-J ÍfB
Ása María Valdimarsdóttir, for-
maður ferðamálanefndar.
Um helstu verkefni og áherslur er
margt sagt, en þar sem um margar
snjallar ómótaðar hugmyndir er að
ræða, sem auðvelt væri fyrir önnur
bæjarfélög eða ferðamannastaði að
grípa í, þá verður aðeins tæpt á örfá-
um sem eingöngu eiga beint við
Hafnarfjörð, hitt mun koma í ljós á
áðumefndum fundi og þegar hug-
myndimar hafa verið fullmótaðar.
Upplýsingamiðstöðin
Þegar talið berst að Upplýsinga-
miðstöðinni lifnar yfir Ásu Maríu og
ég sé að hún lumar á einhverju
skemmtilegu. “Já, ég vil fá húsnæðið
sem apótekið var í undir upplýsinga-
miðstöðina, gera þar bjarta upplýs-
inga og kynningarmiðstöð, opna inn
í Hafnarborg, þannig að fólk geti
komið, fengið upplýsingar um bæ-
inn, hvað sé hægt að gera hér, notið
listaverka inn í Hafnarborg og fengið
sér kaffibolla. Hafa þama líka ýmiss
konar uppákomur með Hafnfirsku
listafólki, þannig mætti tengja saman
menningu, listir og upplýsingar um
fallega bæinn okkar og hvað hann
býður upp á.” segir Ása María.
Nefndin er með margar hugmyndir
að því hvernig eigi að auglýsa og
kynna bæinn og hún er líka með hug-
myndir að ýmiss konar hátíðum,
mótum og fundum. “Fyrir utan borg-
arafundinn í mars, þá er nú að skýr-
ast á hvem hátt nefndin kemur inn í
þátt Hafnarfjarðar í HM 95, við erum
að vinna í að halda Hafnardaga á
hverju ári í samvinnu við Hafnar-
stjóm, Víkingadagamir verða í byrj-
un júlí og vonandi verða þeir það vel
heppnaðir að þeir geti orðið að
minnsta kosti annað hvert ár. Þá er
uppi hugmynd um, “Njóttu lífsins í
Hafnarfirði,” með fjölskyldunni,
Vina(bæja)mót fyrir Vini Hafnar-
fjarðar, Skopdagar og réttardagar.
Nú, við erum að vinna að því að fá
aðila til að sameinast um að skipu-
leggja sérstakar ferðir til Hafnar-
fjarðar, þar sem upp á margt yrði
boðið,” bætir Ása María við. Nefnd-
in leggur áherslu á að ferðaþjónustan
tengist mörgum verkefnum og starfs-
sviði annarra aðila í bænum og því
telur nefndin afar brýnt að góð sam-
vinna takist milli allra nefnda bæar-
ins, svo og við hin ýmsu félög, sem
eiga hagsmuna að gæta. Það leynir
sér ekki að Ferðamálanefndin vinnur
að krafti undir forystu Ásu Maríu og
vonandi tekst þeim að virkja aðra
með sér í að byggja upp þennan
framtíðar atvinnuveg, sem er orðinn
annar stærsti útflutningsatvinnuveg-
ur þjóðarinnar.
Fyrir tæpu ári eða 28. mars,
voru Ferðamálasamtök Hafnar-
fjarðar stofnuð. Um 30 aðilar
mættu á stofnfund. Nýlega héldu
þessi ungu samtök aðalfund í Bog-
anum og var vel mætt eða um 40
manns. Fjarðarpósturinn hitti þau
Skúla Böðvarsson, formann og
Guðrúnu Gunnarsdóttir, ritara
samtakanna nú fyrir nokkrum
dögum.
Þau sögðu að þetta fyrsta ár hefði
farið í að móta stefnu samtakanna,
vinna að því að fá þá aðila sem eiga
hagsmuna að gæta í ferðaþjónust-
unni til að vinna saman og jöá ekki
hvað síst að fá aðila til að gera sér
grein fyrir hvað ferðaþjónustan gríp-
ur víða inn í og margir tengjast henni
beint eða óbeint. Ferðamálasamtök-
in eru hagsmunasamtök sem láta sig
allt sem viðkemur ferðaþjónustu í
Hafnarfirði varða og vinna að því að
efla Hafnarfjörð sem ferðamannabæ.
Til þess þarf margt að koma til. Það
þarf að samræma opnunartíma safna,
það þarf að koma upp góðum aðlað-
andi merkingum, skipuleggja skoð-
unarferðir frá Reykjavík, það þarf að
vinna að ímynd bæjarins út á við og
ekki síður inn á við. Bæjarbúar þurfa
að vera meðvitaðir um hvaða ímynd
við viljum að bærinn hafi hjá inn-
lendum sem erlendum ferðamönnum
og vinna öll saman að því. “Það hef-
ur verið mjög gott samstarf við
ferðamálanefnd bæjarins og okkur
sýnist hún vera að vinna þarft og gott
starf,” segja þau Guðrún og Skúli.
“Það er hægt að telja endalaust upp
það sem hægt er og þarf að gera. En
ef tekst að fá fólk til að vinna saman,
þá er ótrúlega mörgu hægt að á-
orka,” bæta þau við.
Það er auðfundið að hjá þeim
Skúla og Guðrúnu er ferðaþjónustan
ekki bara atvinna þeirra, heldur líka
áhugamál, eins og oft virðist vera
um það fólk sem
vinnur í ferðaþjón-
ustunni. “Þetta er ó-
læknandi sjúkdóm-
ur, tímafrekur, en
ekki sá versti sem
þú getur fengið,”
segja þau brosandi.
Það kemur fram í
viðtali við þau að
þau eru ekki sátt við
skipulag ferðamála í
heild, þar virðist
ekki vera haft nægj-
anlegt samráð við
þá sem eru að vinna
í grasrótinni. Það
var t.d. ekkert látið
vita hvar og hvemig
og hvenær var verið
að kynna Island fyr-
ir þessar 100 millj-
ónir sem ríkið og
Flugleiðir fengu í
landkynningu. Ef
við þessir litlu hefð-
um fengið að vita
meir um þetta þá
hefðum við getað
notað okkur það að
einhverju marki.
Talið berst að HM
95 og þau segjast vera hrædd um að
Hafnfirsk fyrirtæki fái of lítil við-
skipti út úr því dæmi. I lok samtals-
ins kom upp sú hugmynd að hags-
munaaðilar tækju sig saman um að
kynna og selja skoðunarferðir um
bæinn fyrir eða eftir leiki, t.d. með
stoppi á söfnum og veitingastöðum,
þar sem þátttakendur fengju afslátt
t.d. af fyrsta bjómum. Hugmynd sem
vissulega er vert að skoða.
Það virðist að nógu að taka hjá
Ferðamálasamtökum Hafnarfjarðar,
við óskum þeim góðs gengis.
Skúli Böðvarson og Guðrún Gunnarsdóttir á aðal-
fundi Ferðamálasamtakanna
”Að hugsa eins og þorskur”
Tuðari hefur orðið:
Þessi orð landfrægs aflaskip-
stjóra koma mér í oft huga þegar
ég hlusta á og les um hin ýmsu á-
form um markaðsöflun.
Áðumefndur skipstjóri var nefni-
lega spurður af fréttamanni útvarps
hvemig stæði á því að hann aflaði oft
vel þegar aðrir fengju ekki bein úr
sjó, já hann tæki sig jafnvel út úr flot-
anum og færi á önnur mið. Skipstjór-
inn svaraði eitthvað á þá leið að hann
reyndi bara að hugsa eins og þorskur
og bætti svo við, “já ég spyr gjaman
sjálfan mig hvert myndi ég fara ef ég
væri þorskur í dag.” Af viðbrögðum
fréttamannsins mátti ráða að hann
hélt örugglega að skipstjórinn væri
að gera grín að sér eða vildi ekki gefa
sér upp formúluna og því hefði hann
svarað svona, að honum fannst, út í
hött.
En það sem skipstjórinn sagði
kannske aldrei, var að hann reyndi að
gera sér grein fyrir líklegu hitastigi
sjávar á hinum ýmsu stöðum svo og
líkum á æti, straumum, nálægð hafíss
o.s.frv. Allt sem skipti miklu máli
fyrir þorskinn og þær aðstæðpr sem
hann sækir gjaman í.
Oft hefur mér fundist við ekki taka
nægjanlegt tillit til óska væntanlegra
kaupenda þegar við ætlum að mark-
aðssetja einhverja vöru eða þjónustu.
Við framleiðum vöruna eða bjóðum
þjónustu sem okkur finnst góð (og er
það mjög oft), en tökum takmarkað
mið af óskum eða væntingum kaup-
enda.
Frú Vigdís Finnbogadóttir, forseti
vor, sagði einu sinni á námskeiði sem
S.V.G. hélt fyrir hótelfólk af lands-
byggðinni, en Frú Vigdís vann eins
og kunnugt er lengi að ferðamálum
hér á ámm áður. “Næst þegar þið
komið heim til hótels ykkar eða veit-
ingastaðar, farið þá ekki inn um bak-
dymar eins og þið emð vön, heldur
gangið inn um aðaldymar eins og
gestir ykkar gera og reynið að sjá
staðinn eins og gesturinn sér hann.
Augu vanans era svo hættuleg og því
hættum við oft að sjá ýmislegt sem
betur mætti fara.”
Nú er mikið talað um það að við
eigum miklar fjárfestingar í gisti- og
veitingastöðum og flutningatækjum,
en okkur vanti afþreyingarmöguleika
og á mörgum má skilja að “pantent
lausnir” sé víða að finna. Ekki ætla
ég að rengja það að margir afþreying-
armöguleikar eru fyrir hendi. En
spumingin er hverjir vilja nýta þá eða
réttara sagt hvaða ferðamenn eru til-
búnir til að kaupa sér ferð til að nýþa
sér þessa afþreyingarmöguleika. Á
hvaða markað emm við að sækja og
hvemig vill sá markaður hafa það.
Hvaða væntingar hefur sá markaður
til þessara afþreyinga. Höfða þau
gisti og veitingahús sem við höfum
þegar reist til þessa markaðar? Sum-
ar afþreyingar eru orðnar svo rót-
grónar í ákveðnum löndum að erfitt
er að reyna að koma upp sams konar
afþreyingum annars staðar má í því
sambandi nefna nokkur dæmi:
Frakkar settu upp sitt Disney land
fyrir utan París. I augum flestra
ferðamanna er samasem merki á
milli Bandaríkjanna og Disney
World. Ef ég ætla að fara í Disney
land þá geri ég það þegar ég fer til
Bandarfkjanna.
Fyrir nokkrum árum ákváðu
nokkrir menn að setja upp Tívolí í
Hveragerði. Þetta gekk á meðan
nýjabrumið var. En samanburðurinn
sem fólkið gerði, var við Tívolíið í
Kaupmannahöfn. Því í augum flestra
fslendinga er samasem merki á milli
Tívolí og Kaupmannahafnar.
Svíar ætluðu að byggja upp al-
þjóða skíðasvæði í Sálen og reyndu á
margan hátt að líkja eftir ýmsu í Ölp-
unum. Það hefur ekki gengið, til þess
vantaði Alpa-stemminguna eins og
einn Islendingur sem þangað fór
sagði. I dag er þetta svæði aðallega
hugsað og rekið fyrir Svía. Og er það
allt í lagi. Þeir áttuðu sig í tíma. Það
er nefnilega í augum flestra skíða-
manna samasem merki á milli
Alpanna og góðra skíðamöguleika
með frábæra stemmingu.
Þannig gæti ég lengi upp talið,
bæði af innlendum sem erlendum
dæmum en læt þetta duga til að
benda á það sem ég er að reyna að
segja. Þama gleymdist að hugsa um
hvað markaðurinn vildi. Það var far-
ið út í fjárfestingar og síðan átti að ná
í markaðinn. Hlutur sem ég held að
við höfum alltof oft gert.
Talsvert hefur verið unnið að upp-
byggingu ferðaþjónustu hér í Hafnar-
firði, margt gott og menn vilja sækja
fram í þeim efnum, en ég ber hins
vegar talsverðan ugg í brjósti að
mörgum manninum geti því miður
orðið hállt á þessu. Ekki verði skoð-
að fyrst á hvaða markað á að sækja
og hvaða væntinga sá markaður,
hefur.