Fjarðarpósturinn - 23.03.1995, Blaðsíða 4

4 FJARÐARPÓSTURINN
Útgefandi:FJARÐARPÓSTURINN hf.Bæjarhraun 16, 220 Hafnar-
fjörður. Símar, ritstjóm 565 1945,auglýsingar 565 1745, símbréf 565 0835.
Framkvæmdastjóri: Óli Jón Ólason, ritstjóri: Friðrik Indriðason, íþróttir
og heilsa: Jóhann Guðni Reynisson, innheimta og dreifing: Steinunn
Hansdóttir, umbrot: Fjarðarpósturinn, prentun: Borgarprent.
Félagsleg þjónusta
I blaðinu í dag er rætt við Mörtu Bergman, félagsmálstjóra
Hafnarfjarðarbæjar um störf félagsmálstofnunar. Þar kemur
fram hve mikið starf er unnið hér í Hafnarfirði á félagslegum
grundvelli. Nú hin síðari ár hefur ríkið verið að koma fleiri og
fleiri verkefnum yfir á sveitarfélögin. Þetta virðist vera rétt
stefna því hver er sjálfum sér næstur og það hlýtur að vera létt-
ara fyrir fólk í heimabyggð að sjá hvar skórinn kreppir að en
einhverjar stofnanir í Reykjavík. Ríkið verður þó að sjá til þess
að þetta verði ekki ofviða sveitarfélögunum. Hætt er við að litlu
sveitarfélögin eigi erfitt með að veita sömu þjónustu og þau
stærri og ætti það því að vera hvatning til að flýta sameiningu
sveitarfélaga í stærri einingar. Það virðist þó vera viðkæmt víða
og gamli hreppa- og sveitarígurinn ríður oft við einteyming í
þessum málum. Sum litlu sveitarfélögin vilja halda í sjálfstæði
sitt, þó að það sé staðreynd að búið sé að eyrnarmerkja hverja
krónu sem þau hafa til ráðstöfunar, ýmist vegna ákvörðunar rík-
isvaldsins eða vegna sameiginlegra ákvarðana í samtökum
sveitarfélaga. Hjá mörgum er eina sjálfstæðið sem þau hafa í
raun, fjallskilin.
Hér fyrr á árum þurftu sveitarfélögin að sjá sjálf um sína og
var ráðstöfun á svokölluðum sveitaómögum yfirleitt eina fé-
lagslega þjónustan sem veitt var, ef það á að kalla það þjónustu
að koma þessu ólánsama fólki fyrir. Það var ekkert sældarbrauð
að vera á hreppnum. Lengi var það því, hjá því fólki sem mundi
eftir þessum tímum, mikil smán að leita til sveitarfélagsins um
hjálp. Fólk gekk frekar í lörfum og var matarlaust eða matarlít-
ið frekar en leita sér ásjár hjá yfirvöldum.
Vonandi á enginn Islendingur eftir að lifa slíka tíma aftur, en
þó verður að gæta sín í þessum efnum eins og fleirum. Ríkið má
ekki setja með lagasetningum slíkar kröfur á sveitarfélögin að
þau geti ekki staðið undir þeim. Það verður að skapa þeim
tekjustofna til að þau geti veitt þessa sjálfsögðu þjónustu.
Þegar skoðuð eru lög um félagsþjónustu sveitarfélaga og það
kemur fram í viðtalinu við félagsmálastjóra, þá er félagslegi
þátturinn í aðstoð við einstaklinga og fjölskyldur miklu meiri en
margan grunar. I nútíma þjóðfélagi þar sem báðir foreldrar
vinna utan heimilis og ömmur og afar eru ekki lengur til staðar
inn á heimilum reynir æ meira á ýmsis konar þjónustu sveitar-
félagsins og börnin verða oft meira að bjarga sér, oft án eftirlits,
en áður.
Lífsgæðakapphlaupið og samanburður við nágrannann gerir
það oft að verkum að minni tími er í samverustundir fjölskyld-
unnar og svo einn daginn er ýmislegt farið úrskeiðis og fjöl-
skyldan stendur uppi ráðalaus og veit ekki hvernig hún á að taka
á málum. Fjölskyldur sem hafa reyst sér burðarás um öxl, fjár-
hagslega er leiðbeint og hjálpað að vinna sig út úr vandanum.
Það er gott til þess að vita að fólk getur leitað sér hjálpar hjá
ráðgjöfum sem vinna við það alla daga að fara í gegnum erfið
mál og hjálpa fólki eða fjölskyldum að leysa málin á farsælan
hátt.
Það er þennan þátt í félagslegri aðstoð sem bærinn þarf að
efla. Með slíkri hjálp er fólki hjálpað til sjálfstæðis og betra lífs.
Það er stundum sagt að það sé eins að byggja hús og að ala
upp börn. Þegar búið er að byggja húsið eða ala upp börnin, þá
fyrst sér maður hvað maður hefði viljað gera á annan og betri
hátt.
Óli Jón Ólason
Umferöarskipulag:
Ymsar hugmyndir
engir peningar
Frá umræðuni Fjarðarpóstsins og starfsmanna bæjarverkfræðings um
umferðarmálefni í Hafnarílrði. F.v. Erna Hreinsdóttir, Kristinn R. Magn-
ússon og Jóhannes S. Kjarval. I samtali við þau kom meðal annars fram
að margt fer öðruvísi en ætlað er.
Engra úrbóta er að vænta á um-
ferðarskipulagi Hjallabrautar í
sumar samkvæmt fjárhagsáætlun
Hafnarfjarðarbæjar 1995. Og það
þrátt fyrir háværar kröfur fbúa í
Norðurbæ á síðastliðnu ári um
franikvæmdir sem dragi úr
hraðakstri á Hjallabraut. Engu að
síður liggja fyrir tillögur að
breyttu skipulagi „breiðgötunnar”
og það sama má segja um aðra
„breiðgötu”, Flatahraun.
Blaðamaður Fjarðarpóstsins ræddi
við Kristinn 0. Magnússon forstöðu-
mann hönnunardeildar embættis bæj-
arverkfræðings, Ernu Hreinsdóttur
tæknifræðing hjá embættinu og Jó-
hannes S. Kjarval skipulagsstjóra um
núverandi umferðarskipulag og úr-
bætur á því.
Tillögurnar eru á þá leið að á
Hjallabraut verði ein akrein í hvora
átt en vel búið að afreinum að vinstri-
beygjum. Einnig mun gangandi veg-
farendum gert hærra undir höfði með
fleiri og betri gangstéttum, s.s. frá
Miðvangi að Breiðvangi þar sem nú
ríkir ófremdarástand.
Um Hjallabraut frá Skjólvangi að
Flókagötu eru einnig uppi hugmynd-
ir um að ein akrein verði til hvorrar
áttar. Til þess verði notuð vestari nú-
verandi akbraut. Sú eystri yrði meðal
annars notuð sem bílastæði fyrir
Víðistaðasvæðið.
Ein „breiðgatnanna”, sem gamlar
ofáætlanir um umferðarþunga gerðu
ráð fyrir, er Flatahraun. Flatahrauni
var ætlað að bera umferð af Reykja-
nesbraut inn í bæinn. Þau áform urðu
að engu og því er afkastageta götunn-
ar margfalt meiri en nauðsyn krefur.
Það sama má segja um Hjallabraut
sem ætlað var mun veigameira hlut-
verk en hún gegnir í dag þegar gatan
var hönnuð á sjöunda áratugnum. Til
að mæta kröfum nútímans um öryggi
- þar sem fólk er sett framar bílum -
er ráðgert að fækka akreinum og
þrengja akbrautir, m.a. með „eyjum”.
Samkvæmt hugmyndum starfs-
manna embættis bæjarverkfræðings
er stefnt að því að þrengja Flatahraun
með slíkum hætti, einungis er beðið
eftir peningum. (Því þótt fólk sé
komið upp fyrir bílana í goggunar-
röðinni tróna peningamir pikkfastir
sem fyrr á efsta prikinu - innsk.
blm.)
Ýmsar hugmyndir uppi
Þær hugmyndir, sem einkum eru
til þess að styðja fyrirætianir um eina
rein akbrauta, beinast að því að koma
í veg fyrir framúrakstur og að gera
gangandi vegfarendum auðveldara
með að komast yfir götumar á gang-
brautum. Og meðal nýjunga í hönnun
umferðarmannvirkja má geta kenn-
inga sem mæla gegn því að málaðar
séu breiðar rendur á tveggja akreina
götur til að merkja gangbrautir. Þær
em af ýmsum taldar geta skapað veg-
farendum falskt öryggi, þar sem
kyrrstæð bifreið á annarri akreininni
getur sett gangandi vegfaranda í
hvarf fyrir ökumanni aðvífandi bif-
reiðar á hinni reininni. En sitt sýnist
hverjum um þessar kenningar. Ólafur
Guðmundsson aðstoðaryfirlögreglu-
þjónn er einn þeirra sem er þeim ekki
hlynntur. Og Ölafur er einnig á þeirri
skoðun að biðskyldumerkjum hafi
fjölgað fram úr hóft. Þau séu orðin
svo algeng að ökumenn gleymi einni
af meginreglum umferðarlaga, regl-
unni um varúð til hægri. Dæmi séu til
um harða árekstra sem rekja megi
beint til þess að ökumenn telji sig í
rétti því ekkert biðskyldumerki hafi
verið til staðar þar sem þeir áttu leið
um. Einn hafi til dæmis lent í svo
hörðum árekstri í Kinnunum ekki
alls fyrir löngu að bifreið hans valt
inn í húsagarð.
Þá hefur í umferðamefnd átt sér
stað umræða um myndavélar sem
skrá upplýsingar um umferðarlaga-
brot. Þær eru tvenns konar. Annars
vegar myndavélar sem skrá upplýs-
ingar um hraðakstur og hins vegar
akstur gegn rauðu ljósi. Ekki hafa
ennþá verið teknar ákvarðanir um
fjárfestingar af þessu tagi en slíkt
kerfi mun verða tekið upp í Reykja-
vík innan skamms. Umferðaryfirvöld
hér í Hafnarfirði munu bíða þeirrar
reynslu og taka ákvarðanir meðal
annars í ljósi hennar.
Ábyrgð ökumanna
Hér hafa verið ræddar ýmsar hug-
myndir, m.a. þær sem em á teikni-
borðum starfsmanna bæjarverkfræð-
ings. Sumt af þeim hefur ekki komist
í framkvæmd þar sem pólitískar á-
kvarðanir skortir og íjármagn þ.a.l.
af skornum skammti, annað vegna
þess að það tilheyrir framtíðinni. Þar
má til dæmis nefna það að ein aðal-
umferðaræðin inn í Hafnarfjörð mun
væntanlega liggja gegnum Garðabæ
um Garðaveg sunnan Hrafnistu og
síðan eftir Herjólfsgötu þegar komið
er í Hafnarfjörð. Nokkuð er í að þær
hugmyndir verði að veruleika.
En þótt viðfangsefni þessarar
greinar sé að meginstofni til umræða
um umferðarmannvirki þá er ljóst að
þau sem slík valda sjaldan slysunum.
Það eru ökumennirnir sjálfir sem eru
við stjórnvölinn. Þeir eru ábyrgir.
Þeirra er valdið. Umferðarskipulagi
er síðan ætlað að auðvelda þeim að
komast leiðar sinnar en ekki að koma
í staðinn fyrir þekkingu og heilbrigða
skynsemi. Það er samspil þessara
þátta auk góðra ökutækja sem er lyk-
illinn að heilbrigðri umferðarmenn-
ingu í Hafnarfirði.
Brúarsmíð í
Setbergshverfi
Nú er unnið að smíði brúar yfir Set-
bergslæk. Samkvæmt upplýsingum frá
bæjarverkfræðingi er brúarsnn'ðin at-
hyglisvert dæmi um framkvæmd sem
kemur vel út fjárhagslega en alls mun
mannvirkið kosta um 10 milljónir.
Gert er ráð fyrir göngustígum undir
brúna meðfram læknum og að sú leið teng-
ist öðrum gönguleiðum á þessu svæði sem í
framtíðinni er ætlað til útivistar.
Stundum hefur lækjum eins og þessum
verið veitt undir götur gegnum ræsi en í
þessu tilviki hefur verið fundin önnur og
mun skemmtilegri lausn þar sem brúin er.
Að öllum líkindum verður brúarsmíð-
inni lokið í byrjun komandi sumars.