Fjarðarpósturinn - 18.05.1995, Blaðsíða 14

14 FJARÐARPÓSTURINN
IÞROTTIR OG HEILSA____________________________
Húsasmiðjuhlaupið, eitt fjölmennasta víðavangshlaup í Hafnarfirði í ár
A sjöunda hundrað manns
voru þátttakendur í hlaupinu
Hlaupararnir lögðu leið sína víða um Hafnarfjörð.
Á sjöunda hundrað manns
hlupu í Húsasmiðjuhlaupinu síð-
astliðinn laugardag. Þar af fóru
500 manns 3,5 kílómetra og mátti
sjá ýmsar útgáfur af fararfvrir-
komulagi, s.s. barnavagna og kerr-
ur, og af því getur lesandinn dregið
þá hárréttu ályktun að meðal þátt-
takenda hafi verið kornabörn. Já,
og síðan voru þarna öldungar. Og
allt þarna á milli.
Hér fara á eftir nöfn þeirra fyrstu í
hverjum flokki. Fyrst er talið fyrsta
sæti og síðan koll af kolli og á eftir
nafninu er fæðingarár hlauparans:
Úrslit í 3,5 km:
Drengir 14 ára og yngri:
Kristbergur Guðjónsson 1982
Sigurjón Arason 1981
Logi Tryggvason 1981
Stefán Ágúst Hafsteinsson 1981
Bjarki Þórarinsson 1983
Karlar 15-39 ára:
Ivar Trausti Jósafatsson 1961
Árni Már Jónsson 1979
Bjöm Oddsson 1980
Hörður Jóhann Halldórsson 1974
Sigurður Andrésson 1967
Karlar 40-55 ára:
Kristinn Friðrik Jónsson 1944
Guðmundur Ólafsson 1951
GrétarÁmason 1951
Halldór Ingvason 1948
Trausti Sveinbjömsson 1946
Karlar 56 ára og eldri:
HöskuldurE. Guðmannsson 1932
Haraldur Sigfús Magnússon 1931
Sigurður Siggeirsson 1918
Stúlkur 14 ára og yngri:
Hanna Viðarsdóttir 1981
Sigrún Dögg Þórðardóttir 1982
Heiðrún P. Maack 1982
Halla Viðarsdóttir 1981
Linda Ósk Heimisdóttir 1984
Konur 15-39 ára:
Halldóra Inga Ingileifsdóttir 1980
Guðbjörg H. Jónsdóttir 1980
Sigrún M. B. Guðjónsdóttir 1979
Helena Kristjánsdóttir 1963
Berglind Heiða Árnadóttir 1979
Konur 40-55:
Ursula Junemann 1950
Ásta Magnúsdóttir 1950
Álfheiður Ámadóttir 1949
Jakobína Hrund Einarsdóttir 1955
Lillý Jónsson 1943
Konur 56 ára og eldri:
Svanborg Ólafsdóttir 1932
Fjóla Óskarsdóttir 1917
Guðmunda Loftsdóttir 1930
10 km
I 10 km hlaupinu sigraði Jóhann
Ingibergsson FH og Guðmann Elís-
son ÍR varð annar. Munaði þar aðeins
nokkrum sekúndum. I 10 km hlaupi
kvenna sigraði Gerður Rún Guð-
laugsdóttir og Jórunn Viðar Val-
garðsdóttir varð önnur.
Sigrún túlkaði fyrir Túnis
“Þeir eru
óskaplega
vinalegir”
„Þeir eru ósköp vinalegir,” segir
Sigrún Geirsdóttir sem verið hefur
túlkur og aðstoðarmaður túniska
handknattleikslandsliðsins við
þátttöku þess í heimsmcistara-
keppninni hér á landi undanfarið.
Og Sigrún brosir góðlátlega þegar
hún lýsir sérþörfum Túnismanna í
mataræði og ýmissi annarri sér-
visku. Þó hafa skjólstæðingar
hennar meira að segja komist í
fréttir íslenskra fjölmiöla fyrir
tiktúrur sínar; sumir vilja ekki
kjöt, aðrir ekki fisk, fyrir leiki má
ekki borða fisk eða saltaðan mat,
eftir leiki vilja þeir meira pasta eða
hrísgrjón og þeir vilja alltaf eftir-
rétt..., og svo framvegis! Og allar
þessar sérlundarkröfur þarf Sig-
rún að túlka fyrir íslenska mat-
reiðslumenn sem geta barasta ekki
annað en brosað!
Sigrún segir að félagar hennar frá
Túnis séu vænstu skinn og ekkert
verri en sumir aðrir sem mættu til
leiks á HM. Til dæmis hafi Kóreu-
menn komið með sérpotta til að sjóða
hrísgrjónin sín í og margir þeirra
tóku ekki einu sinni með sér íþrótta-
skó hingað til lands! (ætli þeim hafi
ekki þótt að það væri eins og að fara
með kaffi til Brasilíu að fara með
handboltaskó til íslands? Þvílíkur
orðstír svo lítillar þjóðar!)
Túnismenn tala frönsku og er Sig-
LwT,
Sigrún er hér ásamt foreldrum sínum, Geir Haukssyni og Jórunni .lorundsdóttur fyrir utan heimili þeirra við
Sævang. Þangað bauð fjölskyldan landsliði Túnis eftir að liðið hafði tryggt sér rétt til að leika í 16 liða úrslitum.
Enda eru þau öllsömul glaðbeitt.
rún einmitt að klára B.A. gráðu í
frönsku við Háskóla Islands um þess-
ar mundir. Hún ætti því að geta kom-
ið skilaboðum sinna manna áleiðis.
En hvað er í deiglunni? „Eg er
búin að sækja um að komast í hag-
nýta fjölmiðlun við háskólann en í
það komast færri en vilja. Ef það
tekst ekki þá tek ég mér frí í eitt ár en
fer síðan eitthvað út í heim að læra
meirasegir Sigrún. Auðvitað til
Túnis þá? spyr ég og Sigrún hlær við.
„Nei, ætli England verði ekki fyrir
valinu. Þar langar mig að læra fjöl-
miðlun á sviði þáttagerðar fyrir sjón-
varp og þess háttar,” svarar hún síð-
an.
Vegna þess að hún er að tala við
íslenskan blaðamann þá er tími til
þess af skomum skammti. En ef hann
væri túniskur handboltamaður eða að
taka viðtal við túniskan handbolta-
mann væri sagan önnur því þeir hafa
túlkinn á sínum snærum frá því eld-
snemma á morgnana og langt fram á
kvöld. Klukkan er langt gengin í
miðnætti þegar þessu stutta spjalli
við Sigrúnu Geirsdóttur lýkur. Hún
ætlar að fá sér snarl. Kannski ftsk,
kannski pasta... Bon appetit!