Fjarðarpósturinn - 22.06.1995, Blaðsíða 6

6 FJARÐARPÓSTURINN
Útgefandi:FJARÐARPÓSTURINN hf. Bæjarhraun 16, 220 Hafnar-
fjörður. Símar, ritstjórn 565 1945,auglýsingar 565 1745, símbréf 565 0835.
Framkvæmdastjóri: Óli Jón Ólason, ritstjóri: Friðrik Indriðason, íþróttir
og heilsa: Jóhann Guðni Reynisson, innheimta og dreifing: Steinunn
Hansdóttir, umbrot: Fjarðarpósturinn, prentun: Borgarprent.
Álversdeilan í hnút
Kjaradeilan í álverinu í Straumsvík mun ekki leysast í
bráð ef marka má fréttir af síðustu samningalotu. Eink-
um strandar á kröfu verkamanna um að fá hlutdeild í
arði þeim sem aukin hagræðing hefur skapað innan fyr-
irtækisins á undanfömum árum. Ákvæði þessa efnis
hefur verið í samningum álversins við verkamenn frá
árinu 1989 en þeir hafa lítið látið reyna á það sökum
þess hve reksturinn hefur verið erfiður undanfarin ár.
Nú er önnur staða uppi í rekstrinum og því eðlilegt að
verkamenn geri kröfu sanngjaman hlut í hagræðingu
sem hefur kostað þá aukna vinnu og ábyrgð innan fyrir-
tækisins undanfarin ár. Á þetta geta vinnuveitendur ekki
fallist og þar stendur hnífurinn í kúnni. í yfirlýsingu frá
Hlíf um stöðuna sem birt er í blaðinu í dag segir m.a.
um þetta: “Verði nú ekki gengið frá kjarasamningi án
bónusgreiðslna til starfsmanna vegna hagræðingar sem
orðin er í fyrirtækinu mun það ekki leiða til betri sam-
skipta, heldur einungis undirstrika þann fjandskap sem
ISAL hefur sýnt verkafólki síðan núverandi forstjóri tók
þar við stjóm.”
Fari svo að ekki náist samkomulag í deilunni í dag eða
á morgun mun rekstur álversins stöðvast að fullu og
fram hefur komið að það muni kosta um 500 milljónir
króna að koma verinu í gang á ný. Þar að auki hangir á
spýtunni fyrirhuguð stækkun álversins en forráðamenn
þess hafa sagt að vinnudeilan hafi áhrif þar á. Það er
vissulega eitthvað til í því en hinsvegar má það ekki
gerast að hagsmunum verkamanna verði fómað með
einhverjum hætti sem skiptimynt í áætlunum um stækk-
un álversins. Verkamenn verða að hafa algert frelsi til
að ganga frá samningum við fyrirtækið burtséð frá því
sem kann að gerast í náinni framtíð. Ef svo verður ekki
er til lítils að tala um frjálsan samingsrétt verkalýðsfé-
laga hér á landi.
Allir til Noregs
Ekkert hefur gerst í bæjarstjórnarmálum í Hafnarfirði
síðustu sjö dagana þar sem átta af ellefu bæjarfulltrúum
héldu á vinabæjamót í Noregi rúmlega degi eftir að
meirihlutinn í bæjarstjóm féll. Upphaflega var þremur
fulltrúum boðið á þetta mót en eftir að hafa séð stöðuna
á bæjarsjóði eins og fram kemur í ársreikningum
ákváðu bæjarfulltrúamir að láta sjóðinn borga fyrir
fimm þeirra í viðbót.
Ekki er ætlunin að fjölyrða um réttmæti þess að bæj-
arfulltrúar fjölmenni til útlanda á kostnað bæjarsjóðs
meðan staða hans er eins og raun ber vitni. Hinsvegar
má gera alvarlegar athugasemdir við það að menn séu
að þvælast erlendis í langan tíma meðan allt er í lausu
lofti í bæjarstjóm og brýna nauðsyn ber til að mynda
nýjan starfhæfan meirihluta hið fyrsta. Mörg mikilvæg
mál bíða úrlausnar í bænum og það er ljóst að þau verða
ekki leyst á hátíðarstundum í Noregi.
Friðrik Indriðason
Hefðbundin hátíðahöld á 17. j
Hrjóstug
skjól fyri
Hátíðarhöldin á 17. júní í Hafnar-
firði fóru fram með hefðbundnum
hætti og þóttu heppnast mjög vel að
þessu sinni. Samkvæmt upplýsing-
um frá lögreglunni þurfti hún lítið
að hafa afskipti af fólki sökum ölv-
unar og ástandið sagt hafa verið
óvenjugott. Miðað við skráð tilvik
hafi þessi helgi verið eins og venjuleg
helgi hjá lögreglunni.
Hátíðarsamkoman á Víðistaðatúni
hófst kl. 15.00 en hátíðarræðuna að
þessu sinni flutti Lúðvík Geirsson bæj-
arfulltrúi. I upphafi máls síns ræddi
Lúðvík um tilurð Hafnarfjarðar, þróun-
arsögu og náttúru, og gerði að umtals-
efni álit erlendra manna á staðnum fyr-
ir tveimur öldum. Þeir skoðuðu harð-
neskjulegt umhverfið og snéru síðan
fullir undrunar til skips.
“Því er þetta rifjað upp hér að að-
stæður allar voru með þeim hætti að
fáum datt í hug að hér á þessum hraun-
flákum gæti þrifist nokkur byggð. En
hinir erlendu gestir gerðu sér enga
grein fyrir því að íslendingar höfðu
öldum saman lært að lifa af og með
landinu. Hin hrjóstugu hraun voru
skjól fyrir byggð og bú og mannshönd-
in ein og hyggjuvitið varð að duga í
lífsbaráttunni,” sagði Lúðvík meðal
annars. “Engu að síður átti Hafnar-
fjörður eftir að verða einn af helstu og
mestu verslunarstöðvum landsins og
byggðin hélt áfram að þróast upp úr
kvosinni og nema ný lönd inn á hraun-
breiðunni. Það að sigrast á hrauninu og
læra að lifa við þessar sérstöku aðstæð-
ur, sem eru eitt helsta einkenni bæjar-
ins okkar, sýnir best þann hug og dug
sem var og hefur alla tíð verið í Hafn-
arfirði. I dag er risin hér ein fjölmenn-
asta byggð á landinu og enn á ný er
verið að nema ný lönd suður í hraun-
um.”
Kynnir á hátíðasamkomunni var
Stefán Karl Stefánsson en í hlutverk
fjallkonunnar var Laufey Brá Jónsdótt-
ir. Meðal þess sem í boði var á Víði-
staðatúninu má nefna glens og gaman,
fallhlífastökk, söng og heimsókn Línu
langsokks.
Um kvöldið var skemmtun í mið-
bænum þar sem Sigurbjöm Bjömsson
flutti ávarp nýstúdents, fimm hljóm-
sveitir léku og Radtusbræður tróðu upp
svo dæmi séu tekin.
Fallhlífastökk var meðal skemmtiatrii
Gengið fylktu liði á Víðistaðatúni.
Viðurkenning
jafnréttisnefnd-
ar Hafnarfjarðar
Á síðastliðnum árum hefur komið
bakslag í baráttuna fyrir bættum
réttindum kvenna, jafnt hérlendis
sem erlendis. Vitna niðurstöður
kannanna ótvírætt um þessa óheilla-
þróun. Nýjasta könnun Félagsvís-
indastofnunnar Háskóla íslands, um
þætti sem hafa áhrif á laun og starfs-
frama, sýnir að íslenskar konur hafa
lægri laun en samstarfskarlar þeirra
fyrir sömu störf. í Ijósi þessara stað-
reynda er nauðsynlegt að leggja
aukna áherslu á jafnrétti kynjanna,
bæði út á vinnumarkaðinum og inni
á heimilunum. Það verður gert með
opinni umræðu og með því að auð-
velda konum atvinnuþátttöku.
Jafnréttisnefnd Hafnarfjarðar er
skipuð þremur konum, einni frá Sjálf-
stæðisflokki, einni frá Alþýðuflokki og
einni frá Alþýðubandalagi. Fram til
ársins 1991, þegar skipan jafnréttis-
nefnda var lögfest, höfðu jafnréttis-
nefndir fremur verið afgangsstærð í
nefndarkerfi sveitarstjóma enda varla
minnst á þær í lögum. Með núgildandi
jafnréttislögum er skilgreint hver skuli
vera verkefni slíkra nefnda. Hlutverk
jafnréttisnefnda í kaupstöðum landsins
getur verið fjölþætt en fyrst og fremst
ber þeim að stuðla að jafnrétti kynj-
anna og standa vörð um að jafnrétt-
isumræðan í viðkomandi bæjarfélagi
L L Niðurstöður könnunarinnar stangast þó á við
w w þetta viðhorf þar sem mesti launamunur á körl-
um og konum er einmitt meðal stjórn-
enda og sérfrœðinga. Það er því aug-
Ijóst að mikið verk er óunnio og það ma aldrei _ _
sofna á verðinum gagnvart jafnrétti kynjanna. ^ ^