Fjarðarpósturinn - 31.08.1995, Page 9
FJARÐARPÓSTURINN 9
Ellert Borgar og Rúnar líta á Fjarðarpóstinn
að hann kom niður úr staurnum til
að leggja áherslu á orð sín. “Þannig
æsir maður mann niður,” sagði Ein-
ar og hló.
Frá Hringbrautinni flytja þeir svo
í íbúð að Krosseyrarvegi 5B “og þá
innréttuðum við myrkvaherbergi,
enda var Ellert þá farinn að taka
mikið af myndum fyrir blaðið,” seg-
ir Rúnar. Frá Krosseyrarveginum
liggur leiðin síðan upp á Reykjavík-
urveg 72, þar sem blaðið var til húsa
þar til það flutti í núverandi húsnæði
í Bæjarhrauni 16.
Léttur andi
Á þessum tíma var tölvuöldin
raunverulega að byrja og þeir félag-
ar voru frumkvöðlar í að brjóta um
blað í tölvu. “Menn höfðu nú ekki
trú á þessu,” segir Ellert, “enda ber
fyrsta blaðið þess nú merki að þar
voru viðvaningar að verki, en þetta
tókst og varð alltaf betra og betra.
Eg man að þeir félagar Baldvin og
Óli I Prisma voru mjög tortryggnir á
að þetta gengi,” en blaðið var unnið
í Prisma.
“Já, ekki getum við talað um
þennan tíma nema minnast á þá
Prisma menn og reyndar allt starfs-
fólkið hjá þeim. Þetta var upp til
hópa gott fólk sem vildi allt fyrir
okkur gera. Við vorum þarna eins og
gráir kettir, í tíma og ótíma.
Starfsandinn var frábær, léttur andi
og mikið grín. Þeir vissu að við
kennararnir vorum mjög viðkvæmir
fyrir prentvillum og þeir áttu það til
að setja meinlegar villur í eitt eða
tvö eintök og lögðu þau þann-ig að
við komumst ekki hjá því að taka
þau fyrst til yfirlestrar. Það kom víst
oft á okkur skelfingarsvipur þegar
við vorum að sjá “meinlegar” villur
í skrifum okkar og það jafnvel í fyr-
irsögn á forsíðu,” og þeir hlægja dátt
að nokkum “villum” sem gerðu þá
gráa í framan á sínum tíma. “Það
versta var að stundum mundu þeir
ekki hve mörg eintök þeir höfðu gert
af þessu sprelli og við vorum dauð-
hræddir um að eitt að tvö eintök
gætu farið út í búðirnar. En ætli við
höfum ekki bara sloppið við skrekk-
inn.”
Spjallið berst að stefnu blaðsins
og efni þess. Þeir segja mér að reynt
hefði verið að fylgja sangjarni, en
gagnrýninni stefnu. Við skrifuðum
t.d. leiðarann til skiptis. Við gagn-
rýndum gjarnan meirihluta bæjar-
stjórnar, sama hver hann var. Stund-
um fengum við að heyra það hjá
fólki að við værum ekki nægjanlega
aðgangsharðir við menn, en við
reyndum eftir bestu getu að hafa það
að leiðarljósi að taka á málum án
þess að það meiddi fólk. Við Iögðum
mikið upp úr fegrun og umhverfis-
málum. Vorum gjarnan með mynda-
vélina og tókum myndir að því sem
þyrfti að snyrta eða iaga. Við sáum
umtalsverðan árangur af áhrifum
myndanna og birtum þá myndir af
sama stað að loknum úrbótum. Við
birtum líka myndir af fallegum
görðum og snyrtilegu umhverfi hjá
fyrirtækjum. Við vorum með spjall-
þátt sem var mjög vinsæll, við sinnt-
um mikið íþróttum og gáfum til
dæmis bikara bæði til FH og Hauka
sem afhenda skyldi besta þjálfara
ársins. Við vorum oft með morgun-
verðarfundi t.d. fyrir og eftir kosn-
ingar, með efstu mönnum flokk-
anna. Þetta gerðum við bæði fyrir og
eftir alþingis og bæjarstjórnarkosn-
ingar. Þetta voru oft fjörugir og
skemmtilegir fundir, en mikill mun-
ur á hvort þeir voru fyrir eða eftir
kosningarnar. Við vorum með kynn-
ingar á ýmsum götum þar sem fyrir-
tæki voru aðallega staðsett og ekki
má gleyma leynigestinum “Gvendi
gaflara”. Nú svo vorum við auðvitað
með aflafréttir, fréttir af bæjar-
stjórnarfundum og bæjarmálum al-
mennt.”
Þeir segja frá ýmsu fleiru og gefa
góð ráð og leyfa mér að heyra frá
reynslu sinni, oftast skemmtilegri
reynslu en einnig einstaka atriði sem
ber að varast.
Fyrir utan að vera fyrstir með um-
brot í tölvu, þá voru þeir með fleiri
nýjungar. Þeir t.d. byrjuðu að
“rasta” undir fréttir, sem þá þekktist
ekki. Einnig voru þeir fyrstir til að
bjóða fasteignasölum upp á að birta
myndir af fasteignum í auglýsingum
þeirra. Utgefendur héldu vel hópinn
og fóru gjarnan í stutt ferðalög með
fjölskyldurnar, enda kom þessi
mikla vinna niður á þeim. En þeir
Ellert, Guðmundur og Rúnar höfðu
verið vinir og félagar lengi og gott
samband á milli fjölskyldna þeirra.
En hvað kom til að þeir hættu og
seldu reksturinn? “Það kom nú
nokkuð af sjálfu sér. Við vorum
komnir í vinnu í Reykjavík, þó við
byggjum hér. Guðmundur var því
orðinn einn eftir hér í Firðinum til
að taka púlsinn á bæjarlífinu. Við
byrjuðum á að ráða fólk til starfa, en
við fundum að til að geta gert þetta
eins og við vildum hafa það, þá urð-
um við að vera í þessu sjálfir, sama
hversu gott fólk við höfðum. Eftir
vandlega íhugun tókum við ákvörð-
un og seldum blaðið þegar við höfð-
um fundið fólk sem við töldum að
gæti gert þetta með sóma. Það var
vissulega með eftirsjá sem við seld-
um. Þetta var mjög skemmtiiegur og
fróðlegur tími, en allt hefur sín
tímamörk,” segja þeir Ellert Borgar
Þorvaldsson og Rúnar Brynjólfsson
að lokum.
Það er óhætt að segja að þeim hafi
tekist það sem þeir ætluðu sér að
lyfta upp bæjarlífinu með þessari út-
gáfu og styrkja stöðu Hafnarfjarðar
sem sjálfstæðs bæjarfélags. Það er
ekki annað hægt en dáðst að hug-
myndum, áræðni og frumkvæði
þessara frumherja í blaðaútgáfu hér í
Firðinum. Hafnfirðingar eiga þeim
vissulega mikið að þakka því eins
og einn mætur borgari hér í bæ sagði
einu sinni m.a. við blaðamann
Fjarðarpóstsins, “ég veit ekki hvort
fólk gerir sér nógu góða grein fyrir
hve miklar söguheimildir eru í þess-
um héraðsfréttablöðum. Þarna er
skráð saga byggðarlagsins. Þessi
blöð eru fjársjóður fyrir framtíðina.”
Það var gaman og fróðlegt að fá
tækifæri á að vera með þeim Ellert
og Rúnari, á meðan þeir rifjuðu upp
smá brot af sögu Fjarðarpóstsins.
Aðalskoðun hf fær faggildingu
Allt að 20 milljón
kr. heildarlækkun
á verði skoðunar
Finnur Ingólfsson viðskipta- og iðnaðar-
ráðherra afhenti Aðalskoðun hf. faggildingar:
skjal við hátíðlega athöfn fyrr í mánuðinum. I
ávarpi Gunnars Svavarssonar stjórnarfor-
manns Aðalskoðunar við það tækifæri kom
m.a. fram að með tilkomu fvrirtækisins
myndi heildarlækkun á verði skoðunar nema
allt að 20 milljónum kr. á ársgrundvelli sem
væri beinn hagur neytenda.
Auk ráðherra og Gunnars Svavarssonar ávarp-
aði Bergur Helgason framkvæmdastjóri Aðal-
skoðunar gesti en athöfnin fór fram í Hafnarborg
að viðstöddu fjölmenni. “Aðalskoðun hf. reið á
vaðið með lækkun verðs fyrir skoðun ökutækja
og lengri opnunartíma,” sagði Bergur m.a.
“Samkeppnin hefur einnig valdið því að langir
biðlistar þekkjast ekki, pantaðir skoðunartímar
eru orðnir ábyggilegri og lengri opnunartími er
boðinn. Aðalskoðun hf, hefur einnig veitt þá per-
sónulegu þjónustu sem oft fylgir fyrirtækjum af
okkar stærð. Fjölmargir ánægðir viðskiptavinir
okkar eru til vitnis um það.”
Brotið blað
I upphaft máls síns sagði Gunnar Svavarsson
m.a.: “I janúar þegar fyrsti bíllinn var skoðaður
hjá fyrirtækinu var brotið blað í 66 ára sögu bif-
Gunnar Svavarsson og Finnur Ingólfsson viðskipta- og iðnaðarráðherra takst í hendur en á
milli þeirra stendur Bergur Helgason með faggildingarsk jalið.
reiðaeftirlits á íslandi. í dag brjótum við annað
blað, við fögnum því að hæfni Aðalskoðunar
hafi skilað okkur þeim árangri sem við stefndum
að. Faggildingin er vitnisburður þess að vel að
verki hafi verið staðið og stjómvöld séu sátt við
framgang fyrirtækisins.”
Gunnar sagði einnig að hann vildi sérstaklega
þakka starfsmönnum fyrirtækisins fyrir kraftinn
og viljann því án þeirra hefði fyrirtækið ekki
komist eins langt og raun er orðin.