Fjarðarpósturinn - 02.11.1995, Blaðsíða 10

10 FJARÐARPÓSTURINN
Eyddum nóttinni við leit
að einhverri rjúpnaskyttu
-rætt við Magnús Jón Árnason bæjarfulltrúa
Magnús Jón Árnason í bæjarstjórastólnum en því embætti gengdi hann
um eins árs skeiö.
Það urðu miklar sviptingar í lífí
Magnúsar Jóns Árnasonar síðustu
misserin. Hann vann kosningasig-
ur, var ráðinn bæjarstjóri, meiri-
hlutinn sprakk í höndunum á hon-
um og nú er hann aftur orðinn
kennari og einn liclsti talsmaður
minnihluta í bæjarstjórn. Og allt
þetta á 14 mánuðum. Við hittum
Magnús á kaffihúsi Súfistans þar
sem Birgir Finnbogason bar okkur
eðalkaffi og með því.
„Eg hef alltaf verið frekar feim-
inn,“ sagði Magnús þegar við spurð-
um af hverju hann hefði alltaf verið
áberandi og uppivöðslusamur í sín-
um kunningjahóp. „Það þýðir kanns-
ki að maður verður að ganga skrefinu
lengra. Svo var ég dálítið í vöm því
ég er t.d. frá fráskildu heimili og það
var ekki ýkja algengt þá, og þó að við
liðum aldrei skort vissi ég auðvitað
að mamma þurfti að vinna hörðum
höndum við að framfleyta okkur.
Síðan hafði það auðvitað áhrif að
ég fluttist í bæinn 15 ára gamall og
kom þá inn í mjög samstíga og sam-
hentan hóp og auðvitað þurfti maður
að gera sig gildandi með því að vera
kannski meiri „gæi“ eins og sagt var
þá, en hinir.
Magnús er sonur þeirra Áma
Magnússonar, sem var Akureyringur,
og Ingu Halldóru Jónsdóttur, eða
Ingu Dóru eins og Hafnfirðingar
þekkja hana, en hún er innfæddur
gaflari.
Þau Inga og Ámi bjuggu fyrir
norðan, en Magnús Jón var hjá afa
sínum, Jóni Andréssyni, á hverju
sumri þannig að hann var alltaf dálít-
ill Hafnfirðingur í sér. Þau skildu síð-
an 1962, og þá fluttist Inga Dóra
hingað suður með Magnús, Rebekku,
Kolbein og Ragnar.
Magnús er giftur Jóhönnu Axels-
dóttur og á tvo uppeldissyni og á svo
sjálfur eina dóttur.
Á leið á völlinn
Við þurftum að láta viðtalið ganga
snöfurmannlega því Magnús var á
leiðinni á völlinn þar sem FH og
Haukar áttu að spila, en þeir bræður
Magnús og Kolli létu það vera sín
fyrstu verk er fjölskyldan flutti hing-
að suður, að ganga í Hauka og skát-
ana. Það var auðskiljanlegt með
Haukana, því það var einungis af
hagkvæmnis-og spamaðarástæðum
því Haukar notuðu sömu búninga og
Þór en ég er orðinn harður stuðnings-
maður Hauka.“
Um þessar mundir er skátastarf í
Hafnarfirði 70 ára og í því tilefni er
kannski rétt að rifja upp að Magnús
Jón var mjög virkur í skátastarfi á því
tímabili sem margir álíta gullaldara-
skeið skátanna í bænum. En á sama
tíma var hann róttækur, safnaði hári
og stundaði skemmtanalífið. Eru
skátar ekkert heilagri en aðrir ung-
lingar og þótti þetta ekkert púkalegt?
„Það er rétt að ég staifaði með
geysisterkum kjama þar sem vom
t.d. Óli Emils, Svenni Maggn, Krist-
inn Alberts, Ási Fúsa, Elli Sveins,
Gústi Knúts og ótal fleiri og með
okkur starfaði Rúnar Bryn sem stofn-
aði þessa dróttskátasveit. Nei, við
vorum sko alls ekki heilagri en aðrir
og varðandi hvort þetta var púkó eða
ekki, þá hefur sjálfsagt einhverjum
fundist þetta eitthvað ömurlegt en við
gættum vel að því að blanda aldrei
skátalífinu við skemmtanir eða ann-
að. Vissulega dmkkum við brennivín
og allt það - en aldrei í tengslum við
skátastarfið.
Og mér er t.d. sérstaklega minnis-
stætt þegar við þessi hópur sem ég
taldi upp, vorum komnir í Hjálpar-
sveitina, að eitt laugardagskvöld vor-
um við í Glaumbæ og nýbúnir að
panta nokkrar fíöskur af
Liebfraumilch á borðið þegar þjón-
inn kom til okkar og sagði að eftir
okkur væri spurt í símanum. Erindið
var útkall.
Nú við litum hver á annann, stóð-
um upp og vínið var allt gefið á
næsta borð. Þetta fannst okkur bara
sjálfsagt og svo eyddum við nóttinni
í að leita að einhverri andskotans
rjúpnaskyttu.
En þessi tími er í mínum augum
alveg feykna skemmtilegur tími og
mjög þroskandi fyrir okkur öll. Við
stóðum í svo miklu. Við gáfum út
blöð, við hjálpuðum til með starf
yngri skáta, það var skipulagsvinna,
við unnum við viðhald skátaheimilis-
ins og auk þess var mikið fundarstúss
þannig að ég held að við höfum öll
sem vorum svona virk á þessum
árum, lært mjög mikið.“
En á tímabili varstu kallaður
Maggi bítill og þóttir verulega hærð-
ur - sennilega einn fyrstur hafn-
ftrskra ungmenna. Þetta snerist allt
um veðmál?
„Jú, málið var að Páll heitinn Kr.
tónlistarkennari, hafði farið á Edin-
borgarhátíðina og þegar hann kom til
baka og var að segja okkur krökkun-
um í Flensborg frá ferðinni, sagði
hann m.a. frá þessum síðhærðu bítl-
um frá Liverpool - og það varð úr að
við veðjuðum m.a. ég og Bjami heit-
inn Jóh. og Helgi Þórðar, um það
hver þyrði að safna hári í eitt ár. Það
veðmál vann ég.
Og þetta þýddi m.a. að ég missti af
minni eigin útskrift sem gagnfræð-
ingur frá Flensborg, því Ólafur Þ.
Kristjánsson, boðaði mig á sinn fund
og sagði að ég þyrfti að láta klippa
mig til að koma á útskriftina."
Kennaranám
Eftir gagnfræðapróf vann Magnús
við almenna verkamannavinnu en
hóf síðan nám við Kennaraskóla Is-
lands - af því að hann vissi ekki al-
veg hvað hann vildi síðan gera.?
„Eg sótti nú upphaflega um í Iðn-
skólann en Sigurgeir skólastjóri
sagði mér þá að ég þyrfti að taka sér-
stakt námskeið í íslensku og ég
móðgaðist svo mikið að ég fór beint
og sótti um í KI og fékk inngöngu
með það sama. Eg ætlaði aldrei að
verða kennari en ég hef ílenst í þessu
starfu þrátt fyrir afspymu léleg kjör
kennara. Þetta hefur reynst mér mjög
gefandi starf sem tekur víða á mann-
legum samskiptum, en þess má þó
geta að ég kenni aðallega íslensku."
En þó svo að Norðurbæjarbömin
þekki Magnús best af kennslu þá hef-
ur pólitískt starf borið hróður hans
hæst síðusu ár. Hvemig hófust þau
afskipti?
„Það var nú snemma. Jón heitinn
Vilhjálmsson, sem var skólabróðir
minn í Flensborg, dró mig með sér í
Félag ungra jafnaðarmanna, en þar
var hann formaður og ég varð snem-
ma gerður að varaformanni þar. Þar
starfaði ég í nokkur ár en síðan í
kringum þetta fræga 1968 ártal gerð-
ist ég aðeins róttækari og hafði þá
sagt skilið við kratana. Vissulega
skipaði Vietnam stríðið og stúdenta-
uppreisnimar þar sess - en þó ég hafi
stundum verið kallaður kommúnisti,
þá var ég það aldrei."
Nú, en hvað er þá kommúnisti og
hver var munurinn á þér og þeim?
„Kommúnisti er sá sem trúir á al-
gjöra sameignarstefnu, en ég hef
alltaf trúað á að við eigum að ákveða
lýðræðislega hvað samfélagið eigi að
annast og láta síðan markaðinn um
restina. Það sem hefur verið raunin
hér á landi er þessi pilsfaldakapital-
ismi eða það sem Vilhjálmur land-
læknir kallaði sósíalisma andskotans
- þar sem alltaf er verið að rétta
einkafyrirtækjum skattpeninga og
fyrirgreiðslu. Þannig er gróðinn
einkanýttur en tapið dæmist á samfé-
lagið.
Nú það æxlaðist þannig að á með-
an Ægir Sigurgeirsson var bæjarfull-
trúi okkar Alþýðubandalagsmanna
var ég dreginn inn í starfið og tók þá
sæti í æskulýðsráði m.a. með Guð-
mundi Áma Stefánssyni og Ellert
Borgari Þorvaldssyni og fleirum.
Þannig hófust nú mín pólitísku af-
skipti."
Samstarf
Kratar hafa nokkuð legið þér á
hálsi fyrir að hafa ekki gengið til
samstarfs við þá eftir síðustu kosn-
ingar en þá er sagt að þú hafir gert
bæjarstjórastólinn að skilyrði og
það hafi kratar ekki getað sætt sig
við?
„Við skulum hafa það alveg á
hreinu að Alþýðuflokkurinn tapaði
síðustu kosningum en Alþýðu-
bandalagið bætti við sig og mitt
hlutverk er engann veginn að hlúa
að sjálfsímynd kratanna - mitt hlut-
verk er að leiða Alþýðubandalagið í
Hafnarfirði.
Við vissum að það yrðu erfið ár
framundan og við töldum að ef við
ætluðum að ná árangri í þeim mál-
um sem við blöstu, yrðum við að
eiga bæjarstjórann."
Ertu með öðrum orðum að segja
að það hafi verið þrampað yfir Al-
þýðubandalagið í samstarfinu 1986
- 1990?
„Nei, í mörgum málum varð
glæsilegur árangur og ég held að við
höfum öll starfað af heilindum í
þeim meirihluta. En þá var starfandi
mjög vinsæll og áberandi bæjar-
stjóri og kannski þess vegna þakk-
aði Alþýðuflokkurinn sér allt það
sem áunnist hafði og vann nokkurn
kosningasigur í kjölfar þess.“
En ykkar samstarf, hvernig var
það?
„Mér gékk mjög vel að vinna
með Guðmundi Áma, hann hefur
þann eiginleika að grípa hugmyndir
á lofti og framkvæma mjög hratt á
meðan ég kannski reyndi að stíga á
bremsuna. En við gátum talað alveg
hreint út um alla hluti og okkur
gekk vel að vinna saman.“
Palladómar
I lokin Magnús, palladómar um
nýverandi og fyrrverandi samstarfs-
aðila. T.d. Guðmund Árna, fyrstan?
„Eins og ég hef sagt, þá hef ég
starfað með Guðmundi Áma Stef-
ánssyni í meirihluta og það gekk
vel. Eg hef setið í minnihluta á með-
an hann réð meirihlutanum og þá
sýndi hann stundum óbilgirni. Áð
öðru leyti vil ég ekki fjalla um hann
enda tekur hann ekki þátt í bæj-
arpólitík í dag.“
Magnús Gunnarsson, náinn sam-
starfsmaður þinn síðustu mánuði?
„Magnús Gunnarsson var rétt-
kjörinn forystumaður Sjálfstæðis-
flokksins í prófkjöri. Hann hefur
ætíð í okkar samstarfi sýnt heilindi.
Það er kannski hans mesta ólán inn-
an flokks, að hafa sigrað í þessu
prófkjöri."
Jóhann Gunnar Bergþórsson, en
þið eldið gjarna grátt silfur á bæjar-
stjómarfundum?
“Jóhann hefur ódrepandi dugnað
og elju en hættir til að dæma alla þá
sem ekki eru alveg sammála honum,
sem andstæðinga Hann á eftir að
læra að sveitarfélag er ekki það
sama og fyrirtæki og að Hafnar-
fjörður er ekki nýtt hlutafélag „Hag-
fjörður". En það kemur. Það má líka
benda á að Jóhann þoldi aldrei að
verða í öðru sæti í prófkjörinu og að
þessi meirihluti sem nú situr, er sá
sem hann ætlaði alltaf að mynda."
Ellert Borgar Þorvaldsson?
„Ellert var forseti bæjarstjómar á
meðan ég var bæjarstjóri og reynd-
ist mjög góður í því hlutverki. Hann
er ljómandi góður söngvari og góð-
ur hagyrðingur en ég hef ekki orðið
var við að hann beitti sér í hinum
stærri málum.
Salb.
Bílaviðgerðir
Hemlaviðgerðir - hemlaþjónusta
Elli- og örorkulífeyrisþegar og
skólafólk fá 10% afslátt.
Bíla- og vagnaþjónustan
Drangahrauni 7 s. 565-3867